W Beskidzie Niskim życie toczy się spokojniej

Wydaje się, że znamy dużo miejsc, gdzie życie toczy się spokojnie. Ale to tylko pozory. Większość mieszkańców Polski przejęła „amerykański” styl życia – praca od rana do wieczora, posiłki „w biegu”, bez przyjaciół, bez refleksji, bez atmosfery domu rodzinnego. Jesteśmy zaganiani, znerwicowani, otumanieni przez media.

Udostępnij:

Czytaj całość...

W sercu Beskidu Niskiego

Znajdujemy się w sercu Beskidu Niskiego, gdzie nad rzeką Wisłoką pośród malowniczych wzniesień położona jest wieś Krempna. Niegdyś tereny te porastała niedostępna Puszcza Karpacka, a podwaliny obecnych osad zaczęli tutaj tworzyć wołoscy i ruscy pasterze, którzy pojawiali się tutaj już w średniowieczu, ale główna fala przyszła w XVI wieku. Osadnictwo to przyniosło nieznaną do tej pory na tych ziemiach gospodarkę - hodowlę owiec, bydła, kóz w trudnych warunkach górskich.

Udostępnij:

Czytaj całość...

Od kropki do kropki: Główny Szlak Sudecki

Sudety, Sudety, Sudety - nie raz nasze myśli błądziły ku nim, bo znaliśmy je właściwie tylko z fotografii i opowieści. Te stare góry od dawna mamiły nas swą magią, czy też tajemnicą taką jak niegdyś żeglarzy nieznane lądy. Pragnęliśmy zobaczyć na własne oczy to wszystko co o nich słyszeliśmy, wejść na wspaniałe grzbiety pasm górskich, wejrzeć w zaciszne doliny, poznać ich mieszkańców, a także odnaleźć pamiątki dziejów tego regionu. Wiedzieliśmy, że pragnienie te zaspokoić może wędrówka najdłuższym szlakiem sudeckim, ciągnącym się przez nie 442 km. Nie obce są nam wyrzeczenia i zmagania, z którymi człowiek boryka się podczas tak długiej, bezustannej wędrówki. Walka z upałem, wiatrem, deszczem, czy też bólem stóp, odkrywa prawdziwe nasze ego, nasze prawdziwe charaktery. Szum potoku górskiego, śpiew leśnych ptaków, szelest liści, skrzypienie ocierających się konarów drzew stają się przyjemną muzyką, a odkryte górskie szczyty stają się najpiękniejszym amfiteatrem. Ktoś kto raz to już przeżył nie może się doczekać następnego razu, dlatego wzięliśmy do ręki kartkę i nakreśliliśmy na niej te słowa:

Udostępnij:

Czytaj całość...

GSS-18, dzień 16: Pokrzywna - Prudnik

za nami		pozostało
442,0 km		0,0 km

O godzinie 15.15 skończyła się wspaniała wędrówka, osiągnęliśmy czerwoną kropkę szlaku przy stacji kolejowej w Prudniku. Siedzimy teraz w pociągu, a nasze ciężkie plecaki nie ciążą już na naszych ramionach, można by rzec, że siedzą obok nas. Nie może jednak do nas dojść myśl: jakże to tak teraz będzie bez plecaka, który był naszym nieodłącznym towarzyszem przez ostatnie 16 dni? Ten bagaż faktycznie przestał nam ciążyć, aczkolwiek pojawił się zupełnie nowy, o wiele potężniejszy - bagaż wrażeń i wspomnień, jaki uzbierał się podczas naszej wędrówki. Dźwigać go jednak będziemy z przyjemnością przez wszystkie dni naszego życia. Wędrówka kosztowała nas sporo wysiłku i trudu, ale była to niewspółmiernie mała cena za to co zyskaliśmy.

Udostępnij:

Czytaj całość...

GSS-18, dzień 15: Głuchołazy - Pokrzywna

za nami		pozostało
427,2 km		14,8 km

W Głuchołazach przenocowaliśmy w ośrodku wypoczynkowym „Czerwony Kozioł”, zapewniającym kompleksową obsługę gości włącznie z wyśmienitym wyżywieniem i to po bardzo konkurencyjnych cenach. Nie będziemy podawać konkretnych kwot, ale zdradzimy, że był to do tej pory najtańszy obiekt noclegowy, wraz obiadokolacją i śniadaniem podczas naszej sudeckiej wędrówki. Jest prowadzony przez najprawdziwszych podróżników. Już na wejściu podczas rejestracji nie było końca dla wspólnej pogawędki z panem Markiem (właścicielem obiektu). Obiekt godny polecenia, a pokój który dostaliśmy przewyższa standardy turystyczne. Jeśli ktoś przemierza GSS i akurat nocleg wypadnie w Głuchołazach, to tylko w „Czerwonym Koźle”, polecamy również ten nocleg innym przybyłym do Głuchołaz.

Udostępnij:

Czytaj całość...

GSS-18, dzień 14: Paczków - Głuchołazy

za nami		pozostało
407,2 km		34,8 km

Skoro świt znów wyruszyliśmy na kolejny odcinek Głównego Szlaku Sudeckiego. Czekała nas dość nietypowa trasa, jak na górski szlak - Przedgórze Paczkowskie. Jest to kontynuacja wczoraj rozpoczętego marszu do ostatniego pasma górskiego na sudeckim szlaku. Droga wiodła praktycznie płaskim terenem. Trudno nam było ocenić jak daleko zdołamy przejść po terenie pozbawionym zauważalnych przewyższeń. Powiedzieliśmy sobie: „idziemy, a dokąd dojdziemy - zobaczymy”.

Udostępnij:

Czytaj całość...

GSS-18, dzień 13: Lądek-Zdrój - Paczków

za nami		pozostało
363,1 km		78,9 km

Po wczorajszej niedługiej trasie zdecydowaliśmy się na pobudkę jeszcze przed świtem, by jak najwięcej przejść, zanim nastąpią zapowiadane popołudniowe deszcze. Nie boimy się deszczu, ale bez niego przyjemniej jest wędrować. Pochmurnie było od rana. Majestatyczne kłęby chmur w różnych odcieniach płynęły powoli po firmamencie na różnych wysokościach, niczym zwiastun popołudniowej aury. Przepięknie przyozdobiły one panoramę z wieży widokowej na Wielkim Jaworniku, na którą dotarliśmy schodząc nieco ze szlaku. Spoglądając na zachód wspomnieliśmy to co przeszliśmy, patrząc przed siebie widzieliśmy właściwie już tylko płaszczyznę. W sercach poczuliśmy, że coś się kończy, choć przed nami jeszcze kilka dni wędrówki. Jednak jakże innej. Raczej nie uda się dotrzeć w jeden dzień do kolejnego, ostatniego pasma na naszym szlaku.

Udostępnij:

Czytaj całość...

GSS-18, dzień 12: Schronisko „Na Śnieżniku” - Lądek-Zdrój

za nami		pozostało
333,6 km		108,4 km

Z samego rana wyskoczyliśmy na szczyt Śnieżnika. Mieliśmy to zrobić wcześniej, by zdążyć na wschód słońca, ale zmęczenie po wczorajszym dniu nie pozwoliło na to. Znakomita pogoda dopisywała. Przeszliśmy przez ostatni tysiącznik na naszym szlaku - Czarną Górę, która podała nam jak „na tacy” niesamowite widoki. Spędziliśmy na nim więcej czasu, niż przewidywaliśmy, oczarowani roztaczającą się panoramą, ale też sympatycznymi ludźmi, których tam spotkaliśmy.

Udostępnij:

Czytaj całość...

GSS-18, dzień 11: Schronisko „Jagodna” - Schronisko „Na Śnieżniku”

za nami		pozostało
312,6 km		129,4 km

Po nocy spędzonej w klimatycznym schronisku „Jagodna” czekała nas przeprawa przez Kotlinę Kłodzką do kolejnego pasma górskiego. Wpierw jednak na deser poszła Jagodna (najwyższy szczyt Gór Bystrzyckich), na który dostaliśmy się niebieskim szlakiem spod schroniska. Potem rozpoczął się marsz przez Kotlinę Kłodzką w piekącym żarze słońca, po odsłoniętych polach i łąkach porośniętych często wysoką trawą, gdzie niejednokrotnie szlak ginął nam i trzeba było iść na tzw. „czuja” bo nie zawsze skala posiadanej mapy pozwalała na zidentyfikowanie naszego położenia. Udało się jednak szczęśliwie przedostać pod pierwsze wzniesienia Masywu Śnieżnika.

Udostępnij:

Czytaj całość...

GSS-18, dzień 10: Dańczów - Schronisko „Jagodna”

za nami		pozostało
280,6 km		161,4 km

Wstaliśmy wcześnie, pakowaliśmy się cichutko, nie chcąc budzić gospodyni „Zacisza” w Dańczowie. Staraliśmy się, ale nie udało się - ta miła kobieta ciepłym słowem obdarzyła nas na drogę.

Udostępnij:

Czytaj całość...

GSS-18, dzień 9: Studzienno - Dańczów

za nami		pozostało
242,6 km		199,4 km

Wczesną pobudką rozpoczęliśmy dzień. Dobrze wypoczęliśmy w agroturystyce „Studzienno” mimo krótkiego snu. To wspaniały ośrodek i dobra baza wypadowa w Góry Stołowe, do Wambierzyc i innych miejsc w okolicy. Jest też znakomitą propozycją dla wielbicieli jazdy konnej.

Udostępnij:

Czytaj całość...

GSS-18, dzień 8: Czerwieńczyce - Studzienno

za nami		pozostało
212,4 km		229,6 km

W Czerwieńczycach zostaliśmy wspaniale przyjęci i obdarzeni ogromnym zaufaniem. Spędzamy spokojną noc w pozostawionym nam domku. Szum wody w strumyku, trzaskający ogień w kominku... czego można chcieć więcej. Wypoczęci ruszyliśmy w dalszą drogę, ale o Czerwieńczycach nie zapomnimy.

Udostępnij:

Czytaj całość...

GSS-18, dzień 7: Przełęcz Jugowska - Czerwieńczyce

za nami		pozostało
189,3 km		252,7 km

O szóstej rano wyruszyliśmy na poszukiwanie muflonów - najpospolitszego ssaka Gór Sowich. Szacuje się, że jest ich w tych górach około 600 osobników, zaś najbardziej upodobały sobie hale pokrywające stoki opadające z Przełęczy Jugowskiej, czyli tam gdzie stoi schronisko „Zygmuntówka” w którym spaliśmy. Powszechnie spotykane są tam stadka o liczebności 30 sztuk, jednak tego ranka chyba pech sprawił, że na jugowskich halach pojawiły się tylko dwa osobniki – my dwoje;)

Udostępnij:

Czytaj całość...

GSS-18, dzień 6: Przełęcz Trzech Dolin - Przełęcz Jugowska

za nami		pozostało
164,8 km		277,2 km

Piękny poranek zbudził nas na Przełęczy Trzech Dolin. Spojrzeliśmy przez okno na Waligórę - górę o niepowtarzalnej specyfice, dostarczającej wielu wrażeń tym, którzy ją zdobyli żółtym szlakiem spod sympatycznego schroniska „Andrzejówka”. Idąc kolejnymi górkami niejednokrotnie oglądaliśmy się w poszukiwaniu Waligóry i parę razy udało się jeszcze na nią spojrzeć.

Udostępnij:

Czytaj całość...

GSS-18, dzień 5: Betlejem - Przełęcz Trzech Dolin

za nami		pozostało
136,8 km		305,2 km

Agroturystyka „Betlejem”, w której spędziliśmy noc zaskoczyła nas wytwornością i to za niedużą cenę. Żal było opuszczać tak wspaniałe miejsce. Gospodyni obiecaliśmy, że zawitamy do niej jeszcze. A pawilon letni na wodzie znajdujący się w sąsiedztwie „Betlejem” to cudeńko, którego nie można pominąć podczas wędrówki czerwonym szlakiem.

Udostępnij:

Czytaj całość...

GSS-18, dzień 4: Przełęcz pod Bobrzakiem - Betlejem

za nami		pozostało
109,8 km		332,2 km

Noc spędziliśmy w klimatycznej agroturystyce w Czarnowie o iście diabelsko brzmiącej nazwie „Czartak”. Stamtąd pomaszerowaliśmy do Betlejem, naprawdę... do polskiego Betlejem. Początkowo przemierzaliśmy sudeckie lasy Rudaw Janowickich. Wkrótce jednak zaczęły pojawiać się fantastyczne pejzaże, o których chciałoby się mówić jak o najpiękniejszej perle, tylko brakuje słów by wyrazić całe ich piękno. Na naszej trasie znalazł się też nader wybitny punkt widokowy, umiejscowiony na najwyższym wzniesieniu Bramy Lubawskiej - Zadzierna, wznoszącym się ponad osadą Paprotna. Gdy spoglądaliśmy na Zadzierną z dołu wyglądała jak niepozorne leśne wzniesienie, lecz z góry ukazała nam urzekającą panoramę. Pokazał się nawet wierzchołek odległej już Śnieżki, nad którym dzisiejszego dnia kotłowały się chmury.

Udostępnij:

Czytaj całość...

GSS-18, dzień 3: Przełęcz pod Śnieżką - Przełęcz pod Bobrzakiem

za nami		pozostało
84,3 km		357,7 km

Tego dnia rozstaliśmy się na pewien czas z wysokościami powyżej 1000 m n.p.m. i przez Kotlinę Jeleniogórską weszliśmy w Rudawy Janowickie. Niemal co chwilę żegnaliśmy się ze Śnieżką, która była wszechobecna w otaczających nas krajobrazach. Był to jednak długi dzień, mnóstwo przebytych kilometrów, kilka wzniesień, ale nic tak nie dało nam popalić jak odcinki asfaltowe. Nawet część podejścia na Skalnik pokryta jest asfaltem. Było nam walczyć z bólem stóp, które nie wytrzymywały kontaktu z twardą płaską nawierzchnią. Pod koniec dnia zmęczenie dawało się nam już bardzo we znaki, choć marsz przeplataliśmy oczywiście przerwami. Niektóre miejsca odpoczynku było bardzo wyborne, jak chociażby smażalnia ryb „U Rybaka” w Głębocku, prowadzona przez niezwykłych ludzi. Rybka z sałatkami smakowała nam znakomicie. Bez wahania polecamy to miejsce innym strudzonym i głodnym wędrowcom.

Udostępnij:

Czytaj całość...

GSS-18, dzień 2: Hala Szrenicka - Przełęcz pod Śnieżką

za nami		pozostało
49,6 km		392,4 km

Człowiek od zarania traktował sztukę w szczególny sposób, ale gdy artystą jest natura częstokroć nie możemy wyjść z podziwu, jakie piękne i niezwykłe rzeczy ona kiedyś stworzyła.

Udostępnij:

Czytaj całość...

GSS-18, dzień 1: Świeradów-Zdrój - Hala Szrenicka

za nami		pozostało
29,3 km		412,7 km

Pierwszy odcinek szlaku już za nami. Poszło nieźle. Udało się nam przebyć blisko 30 km, ale cieszy nie tylko pokonany dystans, ale również to, że udało się nam przy okazji pozwiedzać trochę Świeradów-Zdrój, Szklarską Porębę, a nawet piękną starówkę Jeleniej Góry. W Jeleniej Górze mieliśmy spędzić ponad 3 godziny, gdyż tyleż czasu mieliśmy do odjazdu busa do Świeradowa-Zdroju. Przez pierwszą godzinę pospacerowaliśmy po ciasnych jeleniogórskich uliczkach budzących się po nocy. Gdy wróciliśmy na przystanek, gdzie mimowolnie zaczęliśmy przysypiać (efekt niedospania podczas nocnej podróży), ale nie trwało to długo. Pewien kierowca zatrzymał się przed nami i zapytał dokąd chcemy jechać. Jak się wkrótce okazała pan Krzysztof, bo tak miał na imię ten przyjacielski kierowca jedzie tam gdzie sami chcieliśmy się dostać. Ależ nam się udało – dzięki temu w Świeradowie-Zdroju byliśmy wcześniej 2 godziny. Dało nam to mnóstwo dodatkowego czasu na spokojne pooglądanie atrakcji miasteczka, w tym przepiękną modrzewiową halę spacerową przy deptaku zdrojowym w Świeradowie-Zdroju, która wywarła na nas szczególne wrażenie.

Udostępnij:

Czytaj całość...

GSS-18, dzień 0: Na start

za nami		pozostało
0,0 km		442,0 km

Wspomnienie wędrówki najdłuższym szlakiem górskim w Polsce trwale zagnieździło się w naszych sercach. Bardzo tęsknimy za każdą jej chwilą - często o niej myślimy odtwarzając każdą pokonaną górę i dolinę, wracamy pamięcią do niezwykłych ludzi spotkanych na szlaku. Zdaje się, że na każdym kilometrze tamtego szlaku pozostawiliśmy drobinki naszych serc i tak sobie myślimy: niech tam sobie leżą dalej i przypominają nam czas najpiękniejszej włóczęgi. Przyjdzie czas, że odszukamy je pośród leśnych drzew i wysokich traw, przy górskich potokach i wierzchołkach wzniesień, przy ścieżce czerwonego szlaku, gdy znów będziemy go przemierzać. Odszukamy je wszystkie, ale zostawimy by leżały tam dalej i przypominały nam czas wspaniałej wędrówki.

Udostępnij:

Czytaj całość...

Idą pasterze Karpat...

Redyk Karpacki wkracza do Polski, rozpoczyna kolejny etap swojej misji. Nadszedł czas by nasze doliny i wierchy usłyszały o tym, iż jesteśmy jedną karpacką rodziną. Nie ma znaczenia kim jesteśmy, nie ma znaczenia skąd przybywamy: z gór, wyżyn, nizin, czy znad morza. Każdy może wyjść na spotkanie pasterzom pędzącym stado przez górskie krainy, jak niegdyś ich przodkowie przecierający pierwsze szlaki w niedostępnych ostępach. Na trasie Redyku Karpackiego czeka na wszystkich najprawdziwsze, żywe dziedzictwo kulturowe, które kiedyś rozwarło wrota gór, by każdy mógł je zobaczyć i podziwiać.

Udostępnij:

Czytaj całość...

GSB na raty, etap 22: Przełęcz pod Tokarnią - Komańcza

TRASA:

Wola Piotrowa Przełęcz pod Tokarnią Tokarnia (778 m n.p.m.) Kamień (717 m n.p.m.) Przybyszów (545 m n.p.m.) Wahalowski Wierch (666 m n.p.m.) Schronisko PTTK w Komańczy (490 m n.p.m.) Komańcza PKP (450 m n.p.m.)

Udostępnij:

Czytaj całość...

Ściana Olzy w Rudawce Rymanowskiej

W Beskidzie Niskim pomiędzy Wzgórzami Rymanowskim i północnym flankami Pasma Bukowicy jest miejsce szczególne, ale ukryte przed wędrowcami przemierzającymi Główny Szlak Beskidzki, choć oddalone jest o niewiele ponad 500 metrów. Jest to Rudawka Rymanowska położona nad górską rzeką Wisłok, która pomiędzy tutejszymi wzniesieniami Beskidu wyrzeźbiła w skalnym podłożu piękny jar. Jego fragment dostrzegamy z mostu nad Wisłokiem w Puławach Dolnych, który przechodzimy podczas wędrówki czerwonym szlakiem. Jednak najbardziej wyjątkowy odcinek przełomu Wisłoka znajduje się nieco dalej na północ - właśnie w Rudawce Rymanowskiej, gdzie erozyjne wody górskiej rzeki wytworzyły ogromną wychodnię fliszu karpackiego tworząc największą w Polsce odkrywkę oligoceńskich łupków menilitowych. Zwana jest ona Ścianą Olzy. Przenieśmy się pod nią.

Udostępnij:

Czytaj całość...