GSS-18, dzień 6: Przełęcz Trzech Dolin - Przełęcz Jugowska

za nami		pozostało
164,8 km		277,2 km

Piękny poranek zbudził nas na Przełęczy Trzech Dolin. Spojrzeliśmy przez okno na Waligórę - górę o niepowtarzalnej specyfice, dostarczającej wielu wrażeń tym, którzy ją zdobyli żółtym szlakiem spod sympatycznego schroniska „Andrzejówka”. Idąc kolejnymi górkami niejednokrotnie oglądaliśmy się w poszukiwaniu Waligóry i parę razy udało się jeszcze na nią spojrzeć.

Później przyszedł czas na wędrówkę leśnymi ścieżkami po masywie Włodarza, z którego widokowym grzbietem zeszliśmy na Przełęcz Sokolą, gdzie w „Rzeczkach” zjedliśmy wspaniałą pizzę. Ciężko było potem wstać by iść dalej, jednak Wielka Sowa czekała na nas. Napływać zaczęły dość rozbudowane chmury. Niewykluczone, że przyniosły one deszcze w okolicy, ale nie tam gdzie my byliśmy. Świetnie zagospodarowany szczyt Wielkiej Sowy i wieża widokowa dały wytchnienie w wędrówce, również ładne panoramy, choć dość ograniczone ze względu na zachmurzenie. Dalej na Przełęcz Jugowską, do schroniska „Zygmuntówka” nieco pędziliśmy, bowiem w oddali przed nami groźnie pomrukiwały burze. Ucichły, gdy zbliżaliśmy się do naszego celu. Tym samym zaliczyliśmy kolejny udany dzień, zaskoczeni jesteśmy tym, z jaką lekkością pokonaliśmy dzisiejszy dystans.

POGODA:

noc	rano	dzień	wieczór

TRASA:

Przełęcz Trzech Dolin (810 m n.p.m.)/Schronisko PTTK „Andrzejówka” (780 m n.p.m.) Przełęcz pod Turzyną (835 m n.p.m.) Turzyna (895 m n.p.m.) Przełęcz pod Jeleńcem (837 m n.p.m) Skalna Brama/Rogowiec dolina Rybnej (550 m n.p.m.) Jedlina-Zdrój PKP (514 m n.p.m.) Jedlina-Zdrój/Jedlinka (426 m n.p.m.) Jedlińska Kopa (725 m n.p.m.) Włodarz (811 m n.p.m.) Rozdroże pod Moszną (742 m n.p.m.) Moszna (771 m n.p.m.) Grządki (710 m n.p.m.) Rzeczka (724 m n.p.m.) Sokolec (755 m n.p.m.) Przełęcz Sokola (754 m n.p.m.) Schronisko Sowa (900 m n.p.m.) Wielka Sowa (1015 m n.p.m.) Kozie Siodło (887 m n.p.m.) Kozia Równia (930 m n.p.m.) Przełęcz Jugowska (805 m n.p.m.) Schronisko PTTK „Zygmuntówka” (740 m n.p.m.)

OPIS:

Główny Szlak Sudecki od Schroniska „Andrzejówka” kieruje się na północ, gdzie biegnie asfaltowa droga do Rybnicy Leśnej. Towarzyszą nam niebieskie znaki. Po lewej mijamy parking, a po prawej wyciągi narciarskie. Za zarośniętym stawem odbijamy na prawo i północnym zboczem pokonujemy wzniesienie Klin (866 m n.p.m.). Zbocze to do wysokości 740 m n.p.m. zajmują górskie łąki i nieużytki, które są wykorzystywane jako startowiska dla paralotniarzy. Ze wzniesienia schodzimy na Przełęcz pod Turzyną (835 m n.p.m.), gdzie szlak niebieski odchodzi na lewo i biegnie dalej równoległą ścieżka do naszej, obchodząc wierzchołek Turzyny (895 m n.p.m.). Zaś czerwony szlak przechodzi w pobliżu wierzchołka tej góry, a następnie schodzi leśną ścieżką na Przełęcz pod Jeleńcem (837 m n.p.m.). Tu spotykamy niebieski szlak oraz żółty - ten sam, który widzieliśmy na Przełęczy Trzech Dolin, a który prowadził stamtąd na szczyt Waligóry. Wchodząc na zbocze Jeleńca (902 m n.p.m.) ponownie rozstajemy się na chwilę ze szlakiem niebieskim, który wspina się na szczyt góry, zaś my w tym czasie trawersujemy jego południowe zbocze 60 m poniżej szczytu.

Po drugiej stronie Jeleńca, przy Skalnej Bramie wraca do nas niebieski szlak. Skalna Brama jest skalną formacją o kilkunastometrowej wysokości tworzącą krótki wąwóz przez który przechodzi nasz szlak. Znajduje się tu tablica z napisem „Tym co na zawsze odeszli i tym co przyjdą po nas”, którą pozostawili w 2004 roku wałbrzyscy wędrowcy. Powyżej Skalnej Bramy na szczycie Rogowca (870 m n.p.m.) mamy ruiny zamku Rogowiec (niem. Hornschloss) z końca XIII wieku. Był to najwyżej położony zamek w Polsce. Do jego ruin prowadzi stąd żółty szlak. Natomiast czerwony szlak schodzi ze zbocza Rogowca. Niebawem przyłącza się do nas żółty szlak wracający ze szczytu Rogowca, po czym odbija na prawo i schodzi do wsi Grzmiąca i biegnie dalej do Głuszycy. Za niedługo odłącza się od nas również niebieski szlak odbijając na lewo do Wałbrzycha.

Nasz czerwony szlak sprowadza nas do Doliny Rybnej, która oddziela bardzo strome, zalesione zbocza Gór Kamiennych od Gór Wałbrzyskich. Dnem doliny przebiega droga wojewódzka nr 380 z Głuszycy do Unisławia Śląskiego. Na lewo mamy Gospodę Sudecką z noclegami, natomiast czerwony szlak kieruje nas na prawo, biegnąc chwilę wzdłuż szosy. Po kilku minutach szlak odchodzi na lewo od szosy na leśną ścieżkę pnącą się na Przełęcz pod Wawrzyniakiem (568 m n.p.m.). Rozdziela ona wzniesienie Wawrzyniaka (668 m n.p.m.) od Sajdaka (586 m n.p.m.). Z przełęczy schodzimy klucząc ścieżkami do wiaduktu kolejowego nieopodal stacji kolejowej „Jedlina-Zdrój”. Skręcamy w prawo na drogę leśną do osiedla Jedlinka i wkrótce osiągamy drogę wojewódzką nr 381. Na tym odcinku ulica ta zwie się Noworudzką i my znajdujemy się w uzdrowiskowym miasteczku Jedlina-Zdrój (niem. Bad Charlottenbrunn).

Skręcamy w lewo i idziemy wzdłuż ulicy Noworudzkiej w kierunku centrum Jedliny-Zdroju. Czerwony szlak nie doprowadza nas jednak do niego, a przecina drogę wojewódzką nr 381, skręcając w prawo. Przechodzi przez mostek na Bystrzycy i kieruje się za nim na prawo pośród rozproszone zabudowania. Wkrótce schodzimy z asfaltowej uliczki na lewo i polnymi drogami docieramy do lasu. Wchodzimy do najstarszej części Sudetów, czyli do Gór Sowich (niem. Eulengebirge, czes. Soví hory). Utworzono na nich Park Krajobrazowy Gór Sowich. Pośród występującej fauny ciekawostką jest tu muflon sprowadzony z Korsyki na początku XX wieku. Introdukowano go wtedy w wielu miejscach Europy. W Górach Sowich gatunek tej owcy zaaklimatyzował się dość dobrze i dzisiejsza jego populacja szacowana jest na 600 sztuk, co stanowi połowę ich sudeckiej populacji.

Zwiększamy cały czas swoją wysokość. Mijamy zarośnięte Głuszyckie Stawy. Po jakimś czasie leśna droga przechodzi w coraz stromszą ścieżkę, która doprowadza ponownie na leśną drogę. Wchodzimy na wypłaszczenie kilkuwierzchołkowej Jedlińskiej Kopy (niem. Saalberg, 744 m n.p.m.). Najwyższą kulminację góry mijamy mając ją po lewej i schodzimy na rozległe leśne siodło Przełęczy Marcowej (712 m n.p.m.). W międzyczasie dochodzi do nas niebieski szlak z Głuszycy. Z Przełęczy Marcowej wchodzimy na Włodarza (niem. Wolfsberg, 811 m n.p.m.). Przechodzimy obok jego kulminacji mając ją po lewej. W masywie Włodarza udostępnione są do zwiedzania niemieckie sztolnie podziemnego kompleksu „Olbrzym” (niem. „Riese”) z okresu II wojny światowej - najbardziej tajemnicze obiekty z tamtego okresu.

Schodzimy z Włodarza i prawie płasko obchodzimy szczyt Jaworek (781 m n.p.m.) mijając go z lewej. Osiągamy Rozdroże pod Moszną (742 m n.p.m.) na którym towarzyszący nam niebieski szlak odchodzi do miejscowości Walim (niem. Wüstewaltersdorf), związanej z kompleksem „Olbrzym”. My idziemy dalej przed siebie omijając szczyt Mosznej (niem. Mulenberg, 771 m n.p.m.). Niebawem z prawej dostrzegamy idąca równolegle drogę i w jej sąsiedztwie docieramy do przysiółka Grządki. Nieco na lewo widać stąd Małą Sowę (972 m n.p.m., niem. Kleine Eule) - drugie pod względem wysokości wzniesienie Gór Sowich. Na wprost mamy wzniesienie Sokół (niem. Neumanns-Koppe, 862 m n.p.m.) z metalową wieżą na szczycie. Nasz czerwony szlak będzie przechodził jego północno-wschodnim podnóżem.

W Grządkach przecinamy czarny szlak, który łączy dwie kolejne atrakcje pochodzące z okresu II wojny światowej, udostępnione do zwiedzania: Podziemne Miasto „Osówka” z prawej, Sztolnie Walimskie z lewej. Z Grządek szlak wiedzie chwilę po wąskiej asfaltowej drodze, a następnie polną drogą pośród pól. Po lewej widać wioskę Rzeczki ciągnącą się dolinie Walimki, zaś po prawej widoczne są Góry Suche i Góry Stołowe. Zbliżając się do Walimia po lewej wyłania się najwyższy szczyt Gór Sowich - Wielka Sowa (niem. Hohe Eule, 1015 m n.p.m.).

Rzeczki oferują bogatą bazę gastronomiczno-noclegową. Osiągamy drogę przy której zlokalizowane są łańcuchowo budowane domy wsi Sokolec, idąc nią wchodzimy na malowniczo położoną Przełęcz Sokolą (754 m n.p.m.). Na przełęczy skręcamy w lewo i przez kilkanaście minut pniemy się stromo gruntową drogą do Schroniska „Orzeł” położonego na wysokości 875 m n.p.m. Za schroniskiem droga wciąż pnie się w górę. Przechodzimy obok obelisku poświęconego Carlowi Wiesenowi, postawionym tu w 1898 roku. Na tablicy znajduje się napis: „Dem Andenken des treuen Freundes unserer Berge Karl Wiesen” (pol. „Na pamiątkę oddanemu miłośnikowi naszych gór, Karlowi Wiesenowi”).

Teren po którym wiodą nas czerwone znaki zaczyna się teraz wypłaszczać, a nawet trochę opadać przed Schroniskiem Sowa (niem. Eulenbaude, 900 m n.p.m.). Schronisko to zostało uruchomione w 1897 roku z inicjatywy wspomnianego Karla Wisena.

Spod Schroniska Sowa wspinamy się na najwyższy szczyt Gór Sowich - Wielką Sowę (niem. Hohe Eule, 1015 m n.p.m.). Droga jest stroma i bardziej kamienista niż wcześniej. Po godzinnym podejściu pomiędzy drzewami widać już kamienną wieżę widokową stojąca na wypłaszczonej kopule szczytowej. Obok niej stoi metalowa wieża komunikacyjna. Ta kamienna wieża została wybudowana w roku 1906. Ma 25 metrów wysokości i rozciąga się z niej jedna z najpiękniejszych w Sudetach panoram. Widać z niej większość sudeckich pasm, znaczną część Niziny Śląskiej ze Wzgórzami Niemczańskimi i masywem Ślęży.

Na Wielkiej Sowie Główny Szlak Sudecki skręca w prawo na południowy wschód i powoli obniża swoją wysokość. Przez około 15 minut prowadzi wspólnie z żółtym szlakiem, który później skręca do Pieszyc. Schodzimy dalej na przełęcz Kozie Siodło (niem. Falkenberger Ladestatt, 885 m n.p.m.), do której dochodzi leśna droga z Sokolca. Z Koziego Siodła podchodzimy lekko na Kozią Równię (niem. Ziegenrücken, 930 m n.p.m.). Szlak przechodzi bardzo blisko wierzchołka Koziej Równi, po jego południowo-zachodniej stronie, gdzie sterczą Niedźwiedzie Skały. Podążamy lasem ku Polanie Jugowskiej (niem. Hausdorfer Plan). Przed polaną czerwony szlak robi łuk na wschód w kierunku Przełęczy Jugowskiej (niem. Hausdorfer Kreuz, Hausdorfer Plänel, Kreuzplänel, 805 m n.p.m.). Przechodzi przez nią droga z Pieszyc do Sokolca i Jugowa.

Po drugiej stronie przełęczy wznosi się Rymarz (niem. Reimskoppe, 913 m n.p.m.). Szlak wspina się na jego szczyt. Najpierw jednak przechodzi obok Schroniska PTTK „Zygmuntówka” im. Zygmunta Scheffnera (740 m n.p.m.), nawiązującego architektonicznie do stylu tyrolskiego.

Poranek pod „Andrzejówką”.

Schronisko PTTK „Andrzejówka”.

Waligóra.

Szlak na wzniesienie Klin.

Klin (866 m n.p.m.).

Klin (866 m n.p.m.).

Klin.

Klin.

Pozdrowienie na szlaku od Kamila i Moniki - dziś wyszli na szlak wcześniej od nas.

Skalna Brama.

Skalna Brama.

Tablica pamiątkowa na Skalnej Bramie pod Rogowcem.

Skalna Brama.

Ruiny zamku Rogowiec z końca XIII wieku.

Ruiny zamku Rogowiec.

Ruiny zamku Rogowiec.

Panorama z Rogowca.

Panorama z Rogowca.

Panorama z Rogowca.

Panorama z Rogowca.

Panorama z Rogowca.

Panorama spod Skalnej Bramy na Rogowcu.

Ścieżka zejściowa z Rogowca.

Ścinka drzew na Rogowcu.

Ścinka drzew na Rogowcu.

Zejście do doliny Rybnej.

W dolinie Rybnej opuszczamy Park Krajobrazowy Sudetów Wałbrzyskich.

Gospoda Sudecka Doliny Rybnej.

Gospoda Sudecka Doliny Rybnej.

Rybnicki Grzbiet.

Stacja kolejowa „Jedlina-Zdrój”.

Jedlina-Zdrój.

Peryferia Jedliny-Zdroju.

Podejście na masyw Włodarza.

Masyw Włodarza.

Rozdroże pod Moszną (742 m n.p.m.).

Sarna na stokach Moszny.

Sarna na stokach Moszny.

Droga do przysiółka Grządki na stoku Mosznej.

Łąki przysiółka Grządki. W dali (po prawej) widać wzniesienie Sokół.

Pośród łąk.

Szczyt Wielkiej Sowy.

Masyw Wielkiej Sowy (Wielką Sowę widać w środkowej części zdjęcia).

Sokolec.

Dom w Sokolcu.

Przełęcz Sokola (754 m n.p.m.) - zaczynamy podejście na Wielką Sowę.

Obelisk poświęcony Carlowi Wiesenowi z 1898 roku.

Padalec zwyczajny (Anguis fragilis).

Padalec zwyczajny (Anguis fragilis).

Schronisko Sowa (900 m n.p.m.).

Szlak pod szczytem Wielkiej Sowy.

Wielka Sowa (1015 m n.p.m.).

Wielka Sowa (1015 m n.p.m.).

Panorama z wieży widokowej na Wielkiej Sowie.

Panorama z wieży widokowej na Wielkiej Sowie.

Panorama z wieży widokowej na Wielkiej Sowie.

Panorama z wieży widokowej na Wielkiej Sowie.

Panorama z wieży widokowej na Wielkiej Sowie.

Panorama z wieży widokowej na Wielkiej Sowie.

Panorama z wieży widokowej na Wielkiej Sowie.

Schody na wieżę widokową na Wielkiej Sowie.

Wielka Sowa (1015 m n.p.m.).

Słońce nad Wielką Sową.

Na grzbiecie Wielkiej Sowy.

Krajobraz z drogi na Kozią Równię.

Widoki przed zejściem do Koziego Siodła.

Kozie Siodło

Niedźwiedzia Skała.

Tablica upamiętniająca Hermanna Henkel na Niedźwiedziej Skale.

Przełęcz Jugowska (805 m n.p.m.).

Widok na Obniżenie Noworudzkie z Polany Jugowskiej.

Widok na Obniżenie Noworudzkie z Polany Jugowskiej.

W pobliżu schroniska „Zygmuntówka”.

W pobliżu schroniska „Zygmuntówka”.

Schronisko PTTK „Zygmuntówka” (740 m n.p.m.).

Udostępnij: