GSS-18, dzień 10: Dańczów - Schronisko „Jagodna”

za nami		pozostało
280,6 km		161,4 km

Wstaliśmy wcześnie, pakowaliśmy się cichutko, nie chcąc budzić gospodyni „Zacisza” w Dańczowie. Staraliśmy się, ale nie udało się - ta miła kobieta ciepłym słowem obdarzyła nas na drogę.

Pierwszy odcinek - poszedł nam łatwo, a przy okazji zdobyliśmy szczyt Grodczyn znajdujący się zaraz przy czerwonym szlaku. Potem wędrówka doprowadziła nas do Dusznik-Zdroju. Tam mieszkańcy wskazali nam miejsce, gdzie zjedliśmy wyśmienitą pizzę w pięknym Parku Zdrojowym. Potem przyjemna wspinaczka na Kozią Halę, skąd czekała na nas katorżnicza dla nóg Droga Orlicka. Szlak wiedzie przez kilka kilometrów wzdłuż szosy, niebezpiecznej ze względu na ruch pojazdów. Dopiero w godzinach popołudniowych robi się spokojniej. Monotonię wędrowania urozmaicają piękne plenery pojawiające się na pewnych fragmentach Drogi Orlickiej oraz życzliwi i bardzo pomocni mieszkańcy Zieleńca i Lasówki. Dodatkową odskocznią od asfaltu było wejście na Orlicę - najwyższy szczyt Gór Orlickich.

Ten ciężki dzień zakończyliśmy w Schronisku „Jagodna”, gdzie zostaliśmy nakarmieni strawą niecodzienną, wyjątkową, pyszną. I choć jutro czeka na nas również wczesna pobudka zasiedzieliśmy się na głównej sali schroniska. Wciągające rozmowy o przebytych trasach i zdobytych szczytach mogłyby trwać do rana. Miło nam było pogawędzić. Dziękujemy za miły i interesujący wieczór, pozdrawiamy Asię i Monikę z Międzychodu.

POGODA:

noc	rano	dzień	wieczór

TRASA:

Dańczów (438 m n.p.m.) Przełęcz Lewińska (525 m n.p.m.) Grodczyn (803 m n.p.m.) Duszniki-Zdrój (530 m n.p.m.) Kozia Hala Sołtysia Kopa (896 m n.p.m.) Zieleniec, Schronisko PTTK „Orlica” w Zieleńcu (850 m n.p.m.) Orlica (1084 m n.p.m.) Zieleniec Lasówka Rozdroże pod Uboczem Schronisko PTTK „Jagodna” (811 m n.p.m.)

OPIS:

W Dańczowie szlak skręca na chwilę w lewo na drogę asfaltową i biegnie w kierunku zabytkowej dzwonnicy alarmowej z 1849 roku. Potem skręcamy w prawo na drogę gruntową i wspinamy się na kolejne wzniesienie pokryte pastwiskami. Przechodzimy obok kapliczki, potem obok drugiej i skręcamy w lewo. Po kilku minutach przechodzimy pod wiaduktem kolejowym i zaraz potem stajemy na płytkiej Przełęczy Lewińskiej (525 m n.p.m.).

Przełęcz Lewińska oddziela wzniesienie Lewińskiej Czuby (555 m n.p.m.) od masywu Grodziec z najwyższą kulminacją Wzgórz Lewińskich - Grodczynem (niem. Ratschenberg) o wysokości 803 m n.p.m. Północne i zachodnie stoki tego masywu trawersuje linia kolejowa, która przebija północno-wschodnie ramię masywu tunelem o długości 576 m.

Czerwony szlak łagodnie wspina się teraz łąkami na szczyt masywu. Po prawej mijamy osadę Leśna i wchodzimy do świerkowego lasu. Szlak przechodzi bardzo blisko kulminacji wzniesienia zwieńczonej kilkunastometrowym masztem przekaźnika radiowo-telewizyjnego. Zejście z grzbietu masywu jest na początku dość strome, później łagodnieje, po czym wychodzi z lasu i prowadzi do węzła szlaków znajdującego się pod ruinami Zamku Homole, znajdującymi się na wzniesieniu Gomoła (733 m n.p.m.). Zamek ten powstał pod koniec XIII wieku w miejscu drewnianego gródka strzegącego traktu handlowego. Zachował się po nim jedynie fragment wieży i kilkumetrowej długości odcinek muru zewnętrznego. Do ruin prowadzą stąd niebieskie znaki.

Przechodząc pomiędzy wzniesieniami Gomoła (z prawej) i Grzywacz (z lewej) docieramy do niewielkiej osady Zielone Ludowe. Tam za pierwszym gospodarstwem skręcamy w lewo, a następnie w prawo na utwardzoną drogę. Idąc przez wieś podchodzimy niewielkie wzniesienie z kamiennym krzyżem. Jesteśmy coraz bliżej zabudowań Dusznik-Zdroju. Wkrótce wchodzimy na betonową drogę, która dochodzi do ulicy Dworcowej. Skręcamy w prawo na ulicę Dworcową i niebawem przecinamy krajową drogę nr 8. Zaraz potem wchodzimy na dusznicki rynek charakteryzujący się średniowiecznym układem z barokowymi i renesansowymi budynkami.

Duszniki-Zdrój (niem. Bad Reinerz, czes. Dušníky) to miasto, którego początki sięgają jeszcze czasów średniowiecza. Na przełomie X i XI wieku w rejonie obecnego miasteczka wzniesiono drewnianą warownię, która była siedzibą rodu Panowiców, będących właścicielami okolicznych dóbr. Pierwsze wzmianki o miejscowości pochodzą z 1324 roku. W 1346 roku otrzymała ona prawa miejskie. Jego mieszkańcy zajmowali się tkactwem, handlem i papiernictwem. Miasto rozwijało się również jako uzdrowisko. Pod koniec XVIII powstały w nim pierwsze łazienki, pensjonaty i pijalnie wód.

Poza starym rynkiem w Dusznikach warto zobaczyć Park Zdrojowy ze starodrzewem oraz zegarem kwiatowym i kolorową fontanną. Warto też zwiedzić działające w mieście Muzeum Papiernictwa mieszczące się w XVI-wiecznym młynie papierniczym, czy też kościół parafialny pw. śś. Piotra i Pawła z XVII wieku z bogatym wystrojem wnętrz i unikatową amboną w kształcie wieloryba. To tylko niektóre atrakcje jakie oferuje miasto, a z turystyczną ofertą miasta zapoznać się możemy w biurze informacji turystycznej, które znajdziemy na rynku.

Rynek opuszczamy schodząc po jego nachyleniu. W jego niższej części spotykamy żółty szlak z Karłowa i niebieski odchodzący do Schroniska „Pod Muflonem”. Wchodzimy stąd na deptak wiodący ulicą Mickiewicza. Docieramy nim na plac Warszawy przez który przechodzimy na ulicę Wojska Polskiego, a zaraz potem na odchodzącą na prawo ulicę Chopina prowadzącą do centrum uzdrowiskowego Dusznik-Zdroju. Idziemy dalej alejkami pośród obiektów uzdrowiskowych, aż do Kolorowej Fontanny, za którą skręcamy w prawo i przechodzimy mostkiem nad Bystrzycą Dusznicką. W ten sposób wchodzimy do Parku Leśnego, gdzie zakosami wspinamy się na grzbiet do asfaltowej dróżki. Skręcamy na niej w lewo i podążamy w kierunku Jamrozowej Polany. Po prawej, w dolinie widoczna jest równolegle biegnąca droga krajowa nr 8 i stare wyrobisko wapieni.

Na Jamrozowej Polanie (niem. Hordis tal, Hain) znajduje się Centrum Polskiego Biathlonu, przed którym skręcamy w prawo na prostopadłą asfaltową drogę. Idziemy tą drogą około 100 metrów, po czym skręcamy w lewo na leśną ścieżkę. Wspinamy się lasem na Kozią Halę i jednocześnie wkraczamy w Góry Orlickie. Koło Domu Wypoczynkowego „Korund” wspinamy się po stopniach i osiągamy drogę wojewódzką nr 389, na której skręcamy w lewo.

Jesteśmy na Koziej Hali, na której kiedyś znajdowała się ferma mleczna zwana Kozodojem, działająca na potrzeby uzdrowiska w Dusznikach. Z pomocą tej fermy w Dusznikach prowadzono na początku XIX wieku kurację mleczną i żentycową.

Najwyższym szczytem Gór Orlickich (czes. Orlické hory, niem. Adlergebirge) jest Wielka Desztna (Velká Deštná, 1115 m n.p.m.) znajdujący się po czeskiej stronie. Po polskiej najwyższym wzniesieniem jest graniczna Orlica (czes. Vrchmezí, 1084 m n.p.m.). Góry Orlickie wraz z przylegającym pasmem Gór Bystrzyckich tworzą jeden zwarty masyw górski.

Szlak od Koziej Hali wiedzie wzdłuż drogi wojewódzkiej nr 389 zwanej „Drogą Orlicką”. Mijamy turystyczne przejście graniczne do Czech, a potem zagospodarowania osady Graniczna, będącej dzielnicą Dusznik-Zdroju. Szosa pnie się w okolice szczytu Sołtysiej Kopy (niem. Scholzen Koppe, 896 m n.p.m.). Jej bezleśny wierzchołek oferuje ładne widoki. Zaraz za nim towarzyszący nam od Koziej Hali zielony szlak odbija na prawo, wspinając się na szczyt Orlicy. Czerwony szlak wciąż prowadzi wzdłuż szosy. Po około 40 minutach marszu powraca do nas zielony szlak z Orlicy. Maszerując dalej w niespełna 20 minut docieramy do Zielenicy, kolejnej daleko wysuniętej dzielnicy Dusznik-Zdroju.

Zieleniec jest największym na Ziemi Kłodzkiej ośrodkiem narciarskim, dysonującym największą liczbą wyciągów w Sudetach (ponad 28). Jest tu też oczywiście bogata baza noclegowa. Dawniej Zieleniec był samodzielną wsią (niem. Grunwald), uważaną za najwyżej położoną w Sudetach (800-960 m n.p.m.). Powstała ona w 1719 roku. W centrum Zieleńca znajduje się zabytkowy kościół św. Anny, w którym sprawują duszpasterstwo Franciszkanie. Jest też Schronisko PTTK „Orlica” oraz schronisko PTSM. Niedaleko zaś mamy największe w Górach Bystrzyckich torfowisko wysokie objęte rezerwatem „Torfowisko pad Zieleńcem”. Z Zieleńca dotrzeć do niego można zielonym szlakiem.

Wychodząc z Zieleńca mijamy węzeł szlaków, z którego odchodzi niebieski szlak do nieodległego schroniska czeskiego Masarykowa Chata, z którego można zdobyć najwyższy szczyt Gór Orlickich - Velká Deštná.

Czerwony szlak wciąż wiedzie asfaltową „Drogą Orlicką”. Mijamy dochodzącą z lewej „Drogę Dusznicką”. Niebawem wchodzimy do doliny Dzikiej Orlicy (czes. Divoká Orlice, niem. Wilde Adler, Erlitz), rozdzielającej Góry Orlickie od Bystrzyckich.

Po niedługim czasie przechodzimy przez wioskę Lasówka (niem. Kaiserswalde) o łańcuchowej zabudowie. Powstała ona pod koniec XVI wieku jako strażnica chroniąca przygraniczne lasy hrabstwa kłodzkiego. Od XVII do połowy XX wieku działała tu huta szkła. Obecnie ludność, która tu mieszka utrzymuje się głównie z agroturystyki. Jednak liczba stałych mieszkańców Lasówki wciąż maleje, stare domostwa podupadają, a wiele chałup stoi opuszczonych.

Po przejściu przez Lasówkę szlak skręca w lewo na drogę do Bystrzycy Kłodzkiej. Po około 20 minutach marszu, przed Przełęczą pod Uboczem spotykamy niebieski szlak biegnący z Dusznik-Zdroju. Czerwony szlak skręca tu w prawo i wiedzie dalej wspólnie z niebieskim przez Góry Bystrzyckie na Przełęcz Spaloną (niem. Brandpass, 788 m n.p.m.). Wędrujemy przecinając leśne zbocza wzniesienia Ubocze (niem. Fallenlehne, 812 m n.p.m.), idąc ponad wyludnioną wsią Piaskowice. Niedługo potem dołącza do nas jeszcze jeden szlak - żółty z Mostowic.

Niebawem przecinamy asfaltową drogę, a potem jeszcze kilka leśnych dróg i wychodzimy z lasu. Dołączają tutaj do nas zielone znaki z niewielkiej wsi Spalona, która nazwę swą zawdzięcza ogromnemu pożarowi, który w 1473 roku strawił znaczne połacie okolicznych lasów. Po wyjściu z lasu skręcamy w prawo i wchodzimy na kawałek asfaltowej drogi, którą docieramy do Schroniska PTTK „Jagodna”. Schronisko „Jagodna” położone jest na rozległej, odsłoniętej polanie w okolicy Przełęczy Spalonej, na wysokości 811 m n.p.m. Mieści się w starym, drewnianym budynku, który powstał około 1895 roku na miejscu przydrożnego zajazdu niejakiego Hartmanna.

Dańczów. Zabytkowa dzwonnica alarmowa z 1849 roku.

Wzgórza Lewińskie.

Wzgórza Lewińskie. Dańczów.

Zakręt szlaku.

Kapliczka na zakręcie szlaku.

Sromotnik bezwstydny (Phallus impudicus L.).

W drodze na Przełęcz Lewińską.

Przed Przełęczą Lewińską.

Most kolejowy na Przełęczy Lewińskiej.

Przełęcz Lewińska (525 m n.p.m.).

Wzgórza Lewińskie - w drodze na Grodziec.

Wzgórza Lewińskie - panorama w kierunku Dusznik-Zdroju.

Wzgórza Lewińskie - panorama w kierunku Dusznik-Zdroju.

Wzgórza Lewińskie - w drodze na Grodziec.

Grodziec (803 m n.p.m.) - najwyższy szczyt Wzgórz Lewińskich.

Zejście z Grodźca.

Zejście z Grodźca.

Za nami Grodziec (803 m n.p.m.).

Zaskroniec zwyczajny (Natrix natrix).

Zielone Ludowe.

Kapliczka we wsi Zielone Ludowe.

We wsi Zielone Ludowe.

Kapliczka we wsi Zielone Ludowe.

Zielone Ludowe.

Kapliczka w lesie niedaleko Dusznik-Zdroju.

Parzydło leśne (Aruncus sylvestris).

Duszniki-Zdrój, ul. Świerczewskiego.

Pręgierz na Rynku w Dusznikach-Zdroju.

Duszniki-Zdrój. Figura Matki Bożej z Dzieciątkiem.

Duszniki-Zdrój. Rynek.

Duszniki-Zdrój, ul. Mickiewicza.

Duszniki-Zdrój, ul. Mickiewicza.

Duszniki-Zdrój.

Źródło „Jacek”.

Źródło „Agata”.

Duszniki-Zdrój. Park Zdrojowy.

Cafe-pizza - tutaj robimy przerwę w wędrówce.

Duszniki-Zdrój. Pub i restauracja „Etiuda”.

Barometr w Parku Zdrojowym.

Dworek Chopina.

Plac przed Dworkiem Chopina.

Źródło „Pieniawa Chopina”, z tyłu widać Kościół zdrojowy Najświętszego Serca Pana Jezusa z 1904 roku.

Pijalnia wód i hala spacerowa.

Fontanna w Parku Zdrojowym.

W drodze na Jamrozową Polanę.

Przed Jamrozową Polaną.

Podejście na Kozią Halę.

Podejście na Kozią Halę.

Dom Wypoczynkowy „Korund”.

Kozia Hala.

Droga Orlicka.

Zieleniec. Pod Schroniskiem PTTK „Orlica”. Z tyłu widać Kościół św. Ann.

Zieleniec. Pod Schroniskiem PTTK „Orlica”.

Stemplowanie książeczek w Schronisku PTTK „Orlica”.

Stemplowanie książeczek w Schronisku PTTK „Orlica”.

Przepis na pulardę na ścianie schroniska.

Droga Orlicka w Zieleńcu.

Hotel „Zieleniec”.

Początek zielonego szlaku na szczyt Orlicy.

Widoki z zielonego szlaku na Orlicę.

Orlica (1084 m n.p.m.).

Orlica (1084 m n.p.m.).

Słupek graniczny pod szczytem Orlicy.

Z powrotem przy Drodze Orlickiej.

Zieleniec.

Zieleniec.

Zieleniec.

Hotel „Zieleniec”.

Zieleniec.

Zieleniec.

Kościół św. Anny w Zieleńcu.

Zieleniec. Przy Schronisku PTTK „Orlica”.

Zieleniec.

Zieleniec.

Zieleniec.

Krzyż przy Drodze Orlickiej.

Budowa mostu z nartostradą.

Autostrada Sudecka.

Autostrada Sudecka.

Autostrada Sudecka.

Droga do Bystrzycy Kłodzkiej.

Leśne zbocza wzniesienia Ubocze.

Leśne zbocza wzniesienia Ubocze.

Końcowe podejście do schroniska.

Widoki z drogi pod Schroniskiem „Jagodna”.

Schronisko PTTK „Jagodna” (811 m n.p.m.).

Przedsionek schroniska PTTK „Jagodna” (811 m n.p.m.).

Udostępnij: