GSS-18, dzień 1: Świeradów-Zdrój - Hala Szrenicka

za nami		pozostało
29,3 km		412,7 km

Pierwszy odcinek szlaku już za nami. Poszło nieźle. Udało się nam przebyć blisko 30 km, ale cieszy nie tylko pokonany dystans, ale również to, że udało się nam przy okazji pozwiedzać trochę Świeradów-Zdrój, Szklarską Porębę, a nawet piękną starówkę Jeleniej Góry. W Jeleniej Górze mieliśmy spędzić ponad 3 godziny, gdyż tyleż czasu mieliśmy do odjazdu busa do Świeradowa-Zdroju. Przez pierwszą godzinę pospacerowaliśmy po ciasnych jeleniogórskich uliczkach budzących się po nocy. Gdy wróciliśmy na przystanek, gdzie mimowolnie zaczęliśmy przysypiać (efekt niedospania podczas nocnej podróży), ale nie trwało to długo. Pewien kierowca zatrzymał się przed nami i zapytał dokąd chcemy jechać. Jak się wkrótce okazała pan Krzysztof, bo tak miał na imię ten przyjacielski kierowca jedzie tam gdzie sami chcieliśmy się dostać. Ależ nam się udało – dzięki temu w Świeradowie-Zdroju byliśmy wcześniej 2 godziny. Dało nam to mnóstwo dodatkowego czasu na spokojne pooglądanie atrakcji miasteczka, w tym przepiękną modrzewiową halę spacerową przy deptaku zdrojowym w Świeradowie-Zdroju, która wywarła na nas szczególne wrażenie.

Nie obyło się jednak bez niespodzianek i to już na starcie, kiedy pojawiły się problemy z odszukaniem początkowej czerwonej kropki Głównego Szlaku Sudeckiego. Chyba to jakieś fatum, bo rok temu mieliśmy ten sam problem na początku Głównego Szlaku Beskidzkiego w Wołosatym. Tym razem okazało się, że czerwona kropka szlaku znajduje zupełnie w innym miejscu niż opisują to mapy i przewodniki. Początkowy fragment tego szlaku ma obecnie inny przebieg do deptaka zdrojowego.

Przy okazji dzisiejszej wędrówki udało się również zdobyć dwa szczyty znajdujące się poza Głównym Szlakiem Sudeckim. Pierwszym z nich był Stóg Izerski znajdujący się nieopodal schroniska, gdzie pozostawiliśmy list dla przyjaciół, którzy mają tamtędy wędrować w dniu 15.08.2013 roku. Na wszelki wypadek, gdyby zaginął, albo uległ zniszczeniu jego kopię zostawiliśmy w Schronisku na Stoku Izerskim. Z drugim szczytem mieliśmy nieco trudności, bowiem na Wielką Kopę prowadzi nieoznakowana ścieżka, którą wpierw trzeba odszukać. Udało się jednak, a zdobyte szczyty możemy dołączyć do kolekcji górskich koron.

Dzień nie byłby tak udany, gdyby nie dopisała pogoda - w zasadzie cały czas po niebie płynęły wysokie chmury, ale zupełnie bezdeszczowe. Szczęśliwie przybyliśmy młaki torfowisk, skalisty Wysoki Kamień, po czym dzięki odpoczynkowi i smakowitej szarlotce w Schronisku na Wysokim Kamieniu, ruszyliśmy w Karkonosze. Napieraliśmy na Halę Szrenicką, aż dotarliśmy do schroniska. Niestety było już za późno na zwiedzanie Wodospadu Kamieńczyka (ścieżka turystyczna prowadząca do niego otwarta jest do godziny 17-tej), ale pooglądaliśmy go z góry. Cała przebyta trasa wydaje się być dużo bardziej forsowniejsza niż wygląda to na mapach. Jesteśmy oczywiście zmęczeni, ale do jutra na pewno zregenerujemy siły.

POGODA:

noc	rano	dzień	wieczór

TRASA:

Świeradów-Zdrój (502 m n.p.m.) Schronisko na Stogu Izerskim (1060 m n.p.m.) {}Stóg Izerski (1105 m n.p.m.) {}Schronisko na Stogu Izerskim (1060 m n.p.m.) Świeradowiec, płn. zbocze Polana Izerska (965 m n.p.m.) Podmokła (1001 m n.p.m.) Szerzawa (975 m n.p.m.) Rudy Grzbiet (945 m n.p.m.) Mokra Przełęcz (941 m n.p.m.) Rozdroże pod Kopą (998 m n.p.m.) Sine Skałki (1122 m n.p.m.) Przednia Kopa (1114 m n.p.m.) Wysoka Kopa, płn.-wsch. zbocze - Wysoka Kopa (1126 m n.p.m.) - Wysoka Kopa, płn.-wsch. zbocze Rozdroże pod Izerskimi Garbami (1018 m n.p.m.) Rozdroże pod Zwaliskiem (999 m n.p.m.) Wysoki Kamień, schronisko (1058 m n.p.m.) Szklarska Poręba Biała Dolina (766 m n.p.m.) Hutnicza Górka (771 m n.p.m.) Szklarska Poręba Górna (709 m n.p.m.) Szklarska Poręba Huta (721 m n.p.m.) Rozdroże pod Kamieńczykiem (770 m n.p.m.) Schronisko „Kamieńczyk” (840 m n.p.m.) Schronisko PTTK na Hali Szrenickiej (1195 m n.p.m.)

OPIS:

Wędrówkę Głównym Szlakiem Sudeckim rozpoczynamy w najdalej wysuniętej na zachód polskiej części Sudetów, w Górach Izerskich na wysokości 502 m n.p.m. Początek naszego szlaku znajduje się w Świeradowie Zdroju, ale nie tak jak dawniej przy placu targowym na ulicy Sienkiewicza, ale przy przystanku autobusowym na ulicy Wyszyńskiego. Świeradowska osada powstała przypuszczalnie w XII wieku. Pierwsze historyczne wzmianki o niej pochodzą z XVI wieku. Już wtedy wspomina się o świeradowskich zdrojach. W 1768 roku otworzono tu pierwszy dom zdrojowy i pijalnię wód.

Z ulicy Wyszyńskiego wspinamy się w kierunku Parku Zdrojowego, mijając posesję numer 2 przy ulicy Parkowej. Potem idziemy w górę wzdłuż ulicy Parkowej, po czym zaraz za skrzyżowaniem z ulicą Zdrojową skręcamy w lewo i zmierzamy pod Dom Zdrojowy z charakterystyczną wieżą zegarową o wysokości 46 m.

Dom Zdrojowy jest centralnym miejscem spotkań kuracjuszy i wczasowiczów. Obok niego znajduje się unikatowa w skali europejskiej modrzewiowa Hala Spacerowa o długości 80 m z piękną roślinną polichromią i witrażami. W sąsiedztwie mamy też „Sztuczną Grotę”, gdzie dawniej funkcjonowała pijalnia wód mineralnych. Zaś naprzeciwko Domu Zdrojowego mamy dwa tarasy, a za nimi Park Zdrojowy. Pomiędzy tarasami znaleźć można pamiątkową tablicę z podobizną nestora polskiej turystyki i napisem: „Szlak im. dr Mieczysława Orłowicza w setną rocznicę urodzin - PTTK 17 XII 1981 Jelenia Góra".

Idąc dalej skręcamy w prawo w ulicę Piłsudskiego, która za niedługo przechodzi w ulicę Graniczną. Za Górskim Kompleksem Turystycznym „Czeszka” i „Słowaczka” ulica Graniczna robi zygzak skręcając najpierw ostro w prawo, a potem w lewo. Nasz szlak ścina ten zygzak prowadząc przez leśną ścieżkę, po czym wraca na asfaltową drogę. Niebawem ponownie ścina serpentynę drogi i znów na chwilę wraca na szosę, aż w końcu wchodzi na leśną ścieżkę pnącą się pod Schronisko na Stogu Izerskim wybudowane w charakterystycznym stylu śląsko-łużyckim.

Schronisko na Stogu Izerskim położone jest poniżej szczytu, na wysokości 1060 m n.p.m. Na szczyt Stogu Izerskiego prowadzą stąd dwa szlaki zielony i żółty. Główny Szlak Sudecki spod schroniska początkowo kieruje nas na południe, a po kilkudziesięciu metrach zakręca na południowy wschód wprowadzając na Wysoki Grzbiet (niem. Hoher Iserkamm) - najdłuższe i najwyższe pasmo Gór Izerskich. Początkowo wędrujemy młodym lasem, wchodząc w łagodny, trawers po północnych zboczach Świeradowca (1037 m n.p.m.). Pod szczytem przecinamy narciarską trasę zjazdową i wyciąg orczykowy, po czym schodzimy do położonej na wysokości 965 m n.p.m. Polany Izerskiej. Przechodzi tędy droga łączącą Chatkę Górzystów położoną na Hali Izerskiej ze Świeradowem-Zdrojem.

Nie tak dawno Hala Izerska (niem. Große Iserwiese, czes. Velká Jizerská louka) była zamieszkiwana przez czeskich uchodźców religijnych, którzy w XVII wieku założyli na niej osadę Izera (niem. Groß-Iser). Wieś ta liczyła 43 domy mieszkalne. Po II wojnie światowej jej mieszkańcy zostali przymusowo przesiedleni (głównie do pobliskiego Świeradowa). Po dawnej wiosce pozostał tu jedynie budynek byłej szkoły w którym dzisiaj funkcjonuje schronisko turystyczne Chatka Górzystów. Zaś Hala Izerska wraz z pokrywającymi ją połaciami torfowisk i specyficzną roślinnością bagienną objęte są rezerwatem przyrodniczym „Torfowiska Doliny Izery”. Na terenie tego rezerwatu znajduje się jedno z trzech miejsc występowania brzozy karłowatej, a także najniżej położone w Polsce stanowisko kosodrzewiny.

Główny Szlak Sudecki nie schodzi na Halę Izerską, lecz biegnie na wschód pośród kosodrzewiny przechodząc łagodnie przez Podmokłą (1001 m n.p.m.), a następnie przez Szerzawę (975 m n.p.m.) i Rudy Grzbiet (945 m n.p.m.). Na tym odcinku otwierają się nam widoki na czeską cześć Gór Izerskich na południowym zachodzie, a także znajdującą się przed nami Wysoką Kopę (1126 m n.p.m.), będącą najwyższą kulminacją Gór Izerskich. Przechodzimy przez głęboko wciętą Mokrą Przełęcz (941 m n.p.m.) i młakami wspinamy się na Sine Skałki (1122 m n.p.m.), a następnie przechodzimy przez Przednią Kopę (1114 m n.p.m.). Z Przedniej Kopy schodzimy pod kopułę Wysokiej Kopy znajdującej się po naszej prawej. Główny Szlak Sudecki nie wchodzi na najwyższy szczyt Gór Izerskich, ale można dotrzeć na niego nieznakowaną leśną ścieżką. Nie jest on zalesiony i stanowi dobry punkt widokowy, zarówno na Góry Izerskie, jak też Pogórze Izerskie i Karkonosze.

Spod Wysokiej Kopy szlak prowadzi nas do Szklarskiej Drogi, która była kiedyś drogą gospodarczą łączącą huty szkła. Szlak skręca w lewo i prowadzi przez około 200 m Szklarską Drogą, po czym przed nieczynnym kamieniołomem kwarcu „Stanisław” odbija w prawo i wiedzie dalej przez pokryty wychodniami szczyt Zwaliska (1047 m n.p.m.). Szczyt Zwaliska był często opisywany przez Walonów - potomków plemion celtyckich w tzw. Księgach Walońskich, jako szczególnie zasobny w bogactwa naturalne. Szczyt wieńczy okazała grupa malowniczych skałek zwanych Wieczornym Zamkiem - od nich wzniesienie to zwane jest również Zamkiem Wieczornym. Na zachód wznoszą się Skarbki, a na wschodzie Skalna Brama. Są to bardzo popularne skały ze względu na widoki jakie oferują. Z okolicą tą związane są liczne legendy i podania o ukrytych skarbach, zaklętych zamkach, tajemniczych wejściach do podziemi.

Wędrujemy dalej Wysokim Grzbietem, mijając ukryte w lesie samotne formacje skalne oraz szczyt Wysokiego Kamienia (niem. Hochstein, 1058 m n.p.m.), górujący ponad Szklarską Porębą. Znajduje się na nim schronisko. Z Wysokiego Kamienia schodzimy zboczem grzbietu do Białej Doliny, w której niegdyś położone było centrum Szklarskiej Poręby. W XVIII wieku istniała tu huta szkła i szlifiernia. Szlak powadzi pośród zabudowań Szklarskiej Poręby, gdzie pokonuje wzniesienie Hutniczej Górki (771 m n.p.m.) i z powrotem wiedzie uliczkami miasteczka, wiodąc okolicami dworca kolejowego „Szklarska Poręba Górna”, a następne niedaleko obecnego centrum miasteczka.

Powstanie i rozwój Szklarskiej Poręby wiąże się z wybudowaną hutą szkła, najstarszą w Sudetach i na całym Śląsku. Zaraz po pierwszej wybudowanej hucie szkła powstały następne, a powstające w nich wyroby ze szkła kryształowego słynęły w całej Europie. Tutejsze ziemie eksplorowane były też przez poszukiwaczy drogocennych kruszców, w tym słynnych Walonów po których pozostały sekretne znaki i księgi z opisami miejsc ze skarbami. Później pojawili się też w okolicy pasterze, po których pozostały liczne budy pasterskie, z których wiele adoptowano na schroniska. W czasach nie tak już nam odległych pojawili się tu podróżnicy i miłośnicy sportów zimowych.

Spod Urzędu Miejskiego w Szklarskiej Porębie kierujemy się na ulicę Sikorskiego. Po kilkuset metrach mijamy po lewej Krucze Skały i przekraczamy rzekę Kamienną. Wchodzimy w obszar Karkonoszy, którymi rzekomo włada mityczny Duch Gór znanym pod takimi imionami jak: Liczyrzepa, Karkonosz, Rzepiór, czy Rzepolicz. Opuszczamy szosę i wkraczamy na leśną drogę, która doprowadza nas do Rozdroża pod Kamieńczykiem, a niedługo potem pod Wodospad Kamieńczyka i znajdujące się w sąsiedztwie Schronisko „Kamieńczyk”. Wodospad Kamieńczyka jest najwyższym w Sudetach - ma 27 wysokości i spada z wysokości 846 m n.p.m. trzema wodnymi kaskadami. Wody Kamieńczyka wyrzeźbiły w tym miejscu stumetrowy kanion. Jego szerokość przy wodospadzie wynosi około 15 m, a niżej zmniejsza się nawet do 3 metrów. Ściany kanionu wznoszą się na wysokość do 25 metrów.Za środkową kaskadą znajduje się grota wykuta przez Walończyków, gdzie przed wiekami znajdowali ametysty i pegmatyty.

Wędrujemy w obszarze Karkonoskiego Parku Narodowego chroniącego najcenniejsze walory przyrodnicze Karkonoszy - zarówno nieożywioną: różne formacje skalne, kotły i jeziora polodowcowe oraz gołoborza, jak też ożywioną, na którą składa się piętrowo ułożoną roślinność. Fauna tego parku jest uboższa ze względu na surowe warunki górskie oraz działalność człowieka.

Wspinamy się brukowaną drogą ponad Wodospad Kamieńczyka. Po 30-40 minutach wychodzimy na Halę Szrenicką. Na środku tej hali, na wysokości 1195 m n.p.m. stoi Schronisko na Hali Szrenickiej (niem. Neue Schlesische Baude). W zimie funkcjonują na niej zjazdowe trasy narciarskie. Jedna z nich sięga niemal samego szczytu Szrenicy (niem. Reifträger, 1362 m n.p.m.), gdzie stoi drugie schronisko - Schronisko na Szrenicy.

Świeradów-Zdrój, ul. Wyszyńskiego. Czerwona kropka Głównego Szlaku Sudeckiego.

Dom Zdrojowy.

Świeradów-Zdrój. Grota w której kiedyś funkcjonowała pijalnia wód mineralnych.

Wnętrze sztucznej groty, w której dawniej funkcjonowała pijalnia wód.

Świeradów-Zdrój. Modrzewiowa Hala Spacerowa przy Domu Zdrojowym.

Modrzewiowa Hala Spacerowa przy Domu Zdrojowym.

Modrzewiowa Hala Spacerowa przy Domu Zdrojowym.

Modrzewiowa Hala Spacerowa przy Domu Zdrojowym.

Fontanna przy Hali Spacerowej.

Taras przed Domem Zdrojowym.

Pensjonat „Czeszka”.

Podejście na Stóg Izerski.

Podejście na Stóg Izerski.

Podejście na Stóg Izerski.

Podejście na Stóg Izerski.

Podejście na Stóg Izerski.

Podejście na Stóg Izerski.

Schronisko na Stogu Izerskim (1060 m n.p.m.).

Stóg Izerski (1105 m n.p.m.). Tutaj zostawiamy list dla wędrowców.

Widok ze Stogu Izerskiego na Pogórze Izerskie.

Wyciąg gondolowy na Stogu Izerskim. W dolinie widać Świeradów-Zdrój.

Schronisko na Stogu Izerskim (1060 m n.p.m.).

W drodze na Świeradowiec.

Pogórze Izerskie ze Świeradowca.

Droga przez Świeradowiec.

Nieopodal Mokrej Przełęczy.

Mokradła na Podmokłej.

Pszeniec zwyczajny (Melampyrum pratense L.).

Mokradła na Podmokłej.

Sine Skałki (1122 m n.p.m.).

Sine Skałki - panorama na południowy zachód na Wielką Izerską Łąkę.

Karkonosze z Sinych Skałek.

Świeradów-Zdrój z Sinych Skałek.

Droga na zboczach Wysokiej Kopy.

Karkonosze z Wysokiej Kopy.

Wysoka Kopa (niem. Hinterberg, 1126 m n.p.m.) - najwyższy szczyt Gór Izerskich.

Wysoka Kopa (niem. Hinterberg, 1126 m n.p.m.) - najwyższy szczyt Gór Izerskich.

Szrenica z Wysokiej Kopy.

Tutaj odbija od czerwonego szlaku nieoznakowana ścieżka na szczyt Wysokiej Kopy.

Polana na stokach Wysokiej Kopy.

Stoki Wysokiej Kopy.

Droga dojazdowa do nieczynnego kamieniołomu kwarcu „Stanisław”.

Kamieniołom kwarcu „Stanisław”.

Kamieniołom kwarcu „Stanisław”.

Wysoki Grzbiet.

Wysoki Grzbiet.

Wysoki Grzbiet.

Wysoki Grzbiet.

Wysoki Grzbiet.

Droga do schroniska na Wysokim Kamieniu.

Taras widokowy pod Schroniskiem na Wysokim Kamieniu.

Panorama Karkonoszy z Wysokiego Kamienia.

Kościół pw. Bożego Ciała w Szklarskiej Porębie (wybudowany w latach 1884-86).

Schronisko na Wysokim Kamieniu (1058 m n.p.m.).

Schronisko na Wysokim Kamieniu (1058 m n.p.m.).

Hutnicza Górka.

Hutnicza Górka. Widok na północny wschód.

Świerkowy las na Hutniczej Górce.

Stoki Karkonoszy.

Wychodnie na stokach Karkonoszy.

Szklarska Poręba, ul. Jedności Narodowej.

Węzeł szlaków w Szklarskiej-Porębie.

Szklarska Poręba, ul. Sikorskiego.

Krucze Skały.

Potok Kamienna przy Kruczych Skałach.

Krucze Skały.

Wodospad Kamieńczyka.

Wodospad Kamieńczyka.

Kamieńczyk przed wodospadem.

Schronisko PTTK na Hali Szrenickiej (1195 m n.p.m.).

Widok w kierunku Gór Izerskich z Hali Szrenickiej.

GALERIE:
Świeradów-Zdrój - panorama

Udostępnij: