GSS-18, dzień 8: Czerwieńczyce - Studzienno

za nami		pozostało
212,4 km		229,6 km

W Czerwieńczycach zostaliśmy wspaniale przyjęci i obdarzeni ogromnym zaufaniem. Spędzamy spokojną noc w pozostawionym nam domku. Szum wody w strumyku, trzaskający ogień w kominku... czego można chcieć więcej. Wypoczęci ruszyliśmy w dalszą drogę, ale o Czerwieńczycach nie zapomnimy.

Zanosiło się na mżawkę, lecz podczas schodzenia do Nowej Rudy przejaśniało. Tam drugie śniadanko pod „spożywczakiem” - tradycyjnie ciasto drożdżowe i mleko. Potem mozolna wspinaczka Drogą Krzyżową na Górę Wszystkich Świętych, gdzie stoi śliczna Kaplica Św. Anny. Zaś powyżej niej, nieopodal naszego szlaku stoi kamienna wieża widokowa na którą oczywiście pobiegliśmy. Słońce zaczynało grzać co raz mocniej, a nas czekały asfalty Ścinawki Średniej. Stąpanie po rozgrzanej szosie zabierało radość wędrowania, ale udało się znieść katorgę dla stóp. Odpoczęliśmy ucinając sobie drzemkę na łonie natury, na Wzgórzach Ścinawskich. I w ten sposób samopoczucie powróciło do normy.

Po drugiej stronie Wzgórz Ścinawskich brnęliśmy przez rozległe łany zbóż. Trochę po omacku, bo gdzież mieliśmy szukać znaków szlaku. Jednak udało się dotrzeć do właściwego miejsca, pod imponujący Zamek w Ratnie Dolnym. Stąd mieliśmy już blisko do Wambierzyc, ale znów asfalcikiem.

W Wambierzycach zaplanowaliśmy obiadek i zwiedzanie. Udało się nam zobaczyć spektakularne ruchome szopki, pospacerować pośród niektórych kaplic i kapliczek kalwarii, a na koniec zajrzeć do ogromnej bazyliki. Jednak na Wambierzyce dzień to za mało. Cała ta miejscowość to wielka kalwaria i żeby je całe zwiedzić potrzeba na to co najmniej całego dnia, a naprawdę warto to zrobić. Tymczasem nas ścigał czas, bowiem tego dnia musieliśmy przemierzyć jeszcze parę kilometrów, by stanąć u wrót Parku Narodowego „Gór Stołowych”. Schronienie na noc znaleźliśmy w sympatycznej agroturystyce „Studzienno”. Tam znaleźliśmy wszystko czego nam trzeba by zregenerować siły na kolejny odcinek GSS.

POGODA:

noc	rano	dzień	wieczór

TRASA:

Czerwieńczyce (397 m n.p.m.) Garb Dzikowca (566 m n.p.m.) Słupiec (410 m n.p.m.) Sanktuarium MB Bolesnej na Górze Wszystkich Świętych (606 m n.p.m.) Księżno (396 m n.p.m.) Ścinawka Średnia (322 m n.p.m.) Ratno Dolne (352 m n.p.m.) Wambierzyce (366 m n.p.m.) Golec (525 m n.p.m.) Studzienno (550 m n.p.m.)

OPIS:

W Czerwieńczycach szlak nie zagłębia się w tą wioskę i zaraz po minięciu przystanku autobusowego skręca za krzyżem przydrożnym w prawo, odchodząc lekko w górę pośród pól, a potem trochę przez las.

Pod dotarciu do szosy Dzikowiec-Koszyn skręcamy na nią w prawo, a po około 10 minutach schodzimy z niej na lewo wspinając się na zalesiony garb Dzikowca. Po pokonaniu garbu wędrujemy przez Nagórzany, które są osiedlem Nowej Rudy. Po przejściu przez nieczynną bocznice kolejową przechodzimy z ulicy Ugory na ulicę Kwiatkowskiego, z której następnie skręcamy w lewo. W ten sposób docieramy do skrzyżowana z ulicą Kłodzką znajdującą się w centrum noworudzkiego osiedla Słupiec. Słupiec (niem. Schlegel) jako osiedle Nowej Rudy funkcjonuje od 1973 roku. Wcześniej, w latach 1967-1973 był samodzielnym miastem. Jego historia sięga dawnych lat. W dokumentach z 1327 roku wspomina się o istniejącej tu wsi o nazwie Slegelonis villa. W 1607 roku odkryto w Słupcu złoża złota, a niedługo potem w 1620 zaczęto również wydobywać węgiel kamienny, który był motorem dla jego rozwoju. Obecnie kopalnia ta już nie działa, gdyż została zamknięta w wyniku restrukturyzacji górnictwa. Pracuje jednak w Słupcu odkrywkowa kopalnia gabra. Są to skały które w dużej ilości występują na Księżycu, zaś na Ziemi ich złoża występują w obrębie skorupy oceanicznej, a więc na dnie obecnych i dawnych oceanów. Skała ta jest surowcem do pozyskiwania różnych metali jak np. miedzi, niklu, chromu, platyny, żelaza i tytanu. Wykorzystywana jest też w budownictwie i w wielu innych dziedzinach.

Nie zmieniając kierunku marszu na skrzyżowaniu ulic w Słupcu przechodzimy na ulicę Radkowską. Mijamy czerwono ceglasty kościół parafialny pw. św. Katarzyny Aleksandryjskiej wybudowany w latach 1885-87. Z ulicy Radkowskiej wchodzimy na ulicę Połoniny, która odchodzi łukiem na prawo. Po przejściu pod wiaduktem kolejowym zwiększa się nachylenie drogi. Idziemy w górę. Za ostatnimi zabudowaniami skręcamy łukiem w lewo. Po kilkuset metrach pojawia się przy szlaku początek Drogi Krzyżowej prowadzącej do Sanktuarium na Kościelcu, określanego też często mianem Sanktuarium na Górze Wszystkich Świętych. Szlak prowadzi nas od teraz po kamiennych schodach Drogi Krzyżowej, z neogotyckimi stacjami rzeźbionymi w kamieniu. Znajdują się w nich obrazy namalowane na blasze. Trasa szlaku robi się forsowniejsza ze względu na większe nachylenie zbocza. Idąc Drogą Krzyżową pokonujemy 100 metrów różnicy wzniesień.

Sanktuarium na Kościelcu znajduje się na kopulastym wzniesieniu wyrastającym na kilka metrów z zachodniego zbocza Góry Wszystkich Świętych. Wybudowane zostało w 1680 roku przez mieszkańców Słupca w podzięce za ocalenie z zarazy, szalejącej po ziemi kłodzkiej. Poświęcono je Matce Boskiej Bolesnej.

Spod Sanktuarium wędrujemy w pobliże wierzchołka Góry Wszystkich Świętych (niem. Allerheiligen Berg, 648 m n.p.m.), do którego odchodzi zielony szlak prowadzący do Sanktuarium z Nowej Rudy przez Górę Świętej Anny. Czerwony szlak przechodzi w pobliżu odkrytego wierzchołka góry i sąsiedztwie kamiennej wieży widokowej. Wzniesienia na których obecnie się znajdujemy wchodzą w skład niewielkiego, ale malowniczego pasemka Wzgórz Włodzickich.

Schodząc z Góry Wszystkich Świętych wchodzimy do lasu. Wygodną drogą obniżamy wysokość. Po wyjściu z lasu szlak wiedzie jeszcze chwilę jego skrajem. Widać stąd zabudowania przysiółka Ścinawki, zwanego Księżno. Wkrótce pod naszymi butami pojawia się asfalt.

Zbliżamy się do stacji kolejowej w Ścinawce Średniej. Przed stacją szlak odbija na chwilę w prawo, po czym powraca do wcześniejszego kierunku i przechodzi pod wiaduktami kolejowymi. Za wiaduktami opuszczamy asfaltową drogą i dalej drogami polnymi zbliżamy się do zabudowań Ścinawki Średniej (niem. Mittelsteine). Jej zabudowania umiejscowione są przy łączących się drogach wojewódzkich nr 386 i 387. Osadnictwo w tym miejscu rozwinęło się dość wcześnie ze względu na to, iż przebiegał tędy szlak handlowy z Kotliny Kłodzkiej do Czech. W wsi stoi kościół parafialny pw. św. Marii Magdaleny z XIV wieku (przebudowany w 1738 roku), a także kościół filialny pw. Bożego Ciała z 1517 roku (przebudowany w XVIII wieku). Oprócz kościołów zabytkowe są również zabudowa wiejska, a także liczne kapliczki, krzyże i figury świętych (z XVIII i XIX wieku).

Przez Ścinawkę Średnią wędrujemy wzdłuż drogi wojewódzkiej nr 387 w stronę Radkowa. Za mostem na Ścinawce skręcamy w lewo w ulicę Wojska Polskiego, a będąc już na skraju wioski odbijamy na prawo i polnymi drogami zbliżamy się do krawędzi lasu. Pokonujemy Wzgórza Ścinawskie przemierzając najpierw dolinkę potoku, a potem wzniesienia pokryte polami. Przed nami widać już Szczeliniec Wielki, zaś na dalszym planie Broumovské Stěny w Czechach. Po drugie stronie Wzgórz Ścinawskich dochodzimy do gliniastej, polnej drogi, na której skręcamy w prawo w kierunku wsi Ratno Dolne.

Nad wsią Ratno Dolne (niem. Niederrathen) górują ruiny zamku zbudowanego na początku XVI wieku. W Ratnie Dolnym szlak skręca w lewo na drogę wojewódzką nr 388, która dochodzimy do Wambierzyc (niem. Albendorf, czes. Vambeřice), zwanych dolnośląskim Jeruzalem.

Wambierzyce położone są dolinie potoku Cedron. Powstały w połowie XIII wieku, w miejscu rozsławionym cudownym uzdrowieniem niewidomego Jana z Raszewa w 1218 roku, który modlił się tutaj przed figurka Maryi z Dzieciątkiem umieszczonej w drzewie. Pierwszy kościół powstał tu na początku XV wieku, ale liczba pielgrzymujących pątników przyczyniła się do tego, iż w latach 1715-1720 wybudowano znacznie większą, obecną Bazylikę pw. Nawiedzenia Najświętszej Marii Panny wzorowaną na Bazylice w Jerozolimie. Wybudowano ją na wzgórzu, w miejscu cudownego uzdrowienia, gdzie w XII wieku w niszy wysokiego drzewa stała figurka Matki Boskiej. Figurkę tą umieszczono w nowej bazylice, gdzie potem w 1980 roku została ukoronowana przez Jana Pawła II jako Wambierzycka Królowa Rodzin. Wokół wybudowanej bazyliki, wśród wzniesień o biblijnych nazwach: Syjon, Horeb, Synaj, Tabor powstała największa w Polsce kalwaria, składająca się z 9 bram, 135 kaplic oraz wielu kapliczek, rzeźb i krzyży. W Wambierzycach znajduje się też jedna z największych ruchomych szopek w kraju składająca się z 800 postaci, wyrzeźbionych w drzewie lipowym przez Longinusa Wittig’a, który poświęcił na to dzieło 28 lat.

Czerwony szlak biegnie spod Bazyliki ulicą Wiejską wspólnie ze szlakiem niebieskim. Po niedługim czasie skręca w lewo na ulicę Półgórską zostawiając niebieskie znaki. Pokonujemy lesiste wzniesienie Golec (525 m n.p.m.), z którego schodzimy do asfaltowej drogi. W międzyczasie poprzez przecinkę leśną po lewej otwierają nam widoki na Góry Bystrzyckie i Masyw Śnieżnika. Drogą docieramy do niedużej wioski Studzienno.

Agroturystyka „Elanda” w Czerwieńczycach.

Polami i łąkami na garb Dzikowca.

Dzikowiec.

Dzikowiec.

Zator na szlaku.

Przed Nową Rudą.

Kopalnia Gabra,

Kopalnia Gabra,

Przed Nową Rudą.

Kościół pw. św. Katarzyny Aleksandryjskiej w Nowej Rudzie.

Droga do Nowej Rudy.

Nowa Ruda - Słupiec.

Osiedle Słupiec w Nowej Rudzie.

Nowa Ruda, ul. Kwiatkowskiego.

Nowa Ruda, ul. Radkowska.

Krzyż przy ul. Radkowskiej w Nowej Rudzie.

Kościół pw. św. Katarzyny Aleksandryjskiej w Nowej Rudzie.

Nowa Ruda - Słupiec.

Schody na Górę Wszystkich Świętych.

Schody na Górę Wszystkich Świętych.

Góra Wszystkich Świętych.

Stacja Drogi Krzyżowej z 1855 roku na zboczach Góry Wszystkich Świętych.

Sanktuarium na Kościelcu.

Ołtarz polowy obok Sanktuarium na Kościelcu.

Ołtarz główny w Sanktuarium na Kościelcu.

Figura Madonny w ołtarzu głównym.

Wnętrze Sanktuarium na Kościelcu.

Stacja Drogi Krzyżowej w Sanktuarium na Kościelcu.

Ołtarz boczny i chrzcielnica w Sanktuarium na Kościelcu.

Sklepienie w Sanktuarium na Kościelcu.

Tablica upamiętniajaca pustelnika Antona Hertelt, znanego jako brat Felix (Frater Felix).

Teren Sanktuarium na Kościelcu.

Wieża widokowa na Górze Wszystkich Świętych (648 m n.p.m.).

Płaskorzeźba na wieży widokowej przedstawiająca feldmarszałka Helmuta Karla von Moltkego,
który został patronem tej budowli - Moltketurm.

Na wieży widokowej.

Na wieży widokowej.

Góra Św. Anny (645 m n.p.m.) widziana z Góry Wszystkich Świętych.

Panorama na Wzgórza Ścinawskie.

Przysiółek Księżno.

Przysiółek Księżno.

Ścinawka Średnia.

Most nad rzeką Ścinawka.

Stacja kolejowa „Ścinawka Średnia”.

Pola w Ścinawce Średniej.

Ścinawka Średnia ze Wzgórz Ścinawskich.

Ścinawka Średnia ze Wzgórz Ścinawskich.

Ścinawka Średnia ze Wzgórz Ścinawskich. U dołu widoczny jest Kościół św. Marii Magdaleny z XIV wieku.

Szczeliniec Wielki ze Wzgórz Ścinawskich (te dwie widoczne postacie to Monika i Kamil).

Wzgórza Ścinawskie.

Wzgórza Ścinawskie.

Wzgórza Ścinawskie. Na horyzoncie widać Góry Stołowe.

Zamek z XVI wieku w Ratnie Dolnym.

Koziołek w jednym z obejść w Ratnie Dolnym.

Droga do Wambierzyc.

Droga do Wambierzyc.

Wambierzyce.

Wambierzyce. Budynek mieszczący ruchomą szopkę.

Ruchoma Szopka w Wambierzycach
[źródło:www.wambierzyce.pl].

Wielkie schody Wambierzyckiej Kalwarii.

Wambierzycka Kalwaria.

Wambierzycka Kalwaria.

Wambierzycka Kalwaria.

Wambierzycka Kalwaria.

Na szczycie wambierzyckiej Kalwarii.

Wambierzycka Kalwaria.

Pustelnia.

Wambierzycka Kalwaria.

Wambierzycka Kalwaria.

Przejście na Wzgórze Kwarantanny.

Między wzgórzami Kalwarii i Kwarantanny.

Dzwony na Wzgórzu Kwarantanny.

Panorama ze Wzgórza Kalwarii na Bazylikę i Góry Stołowe.

Kapliczka stacji 66 - Bóg daje 10 przykazań na Górze Synaj.

Wambierzycka Kalwaria.

Wambierzycka Kalwaria.

Grób Pański w jednej z kaplic.

Wambierzycka Kalwaria.

Wambierzycka Kalwaria.

Jedna z wambierzyckich bram.

Wambierzyce.

Wambierzyce.

Ołtarz główny w Sanktuarium Matki Bożej Wambierzyckiej Królowej Rodzin.

Sklepienie w Sanktuarium Matki Bożej Wambierzyckiej Królowej Rodzin.

Ambona w Sanktuarium Matki Bożej Wambierzyckiej Królowej Rodzin.

Sklepienie w Sanktuarium Matki Bożej Wambierzyckiej Królowej Rodzin.

Sanktuarium Matki Bożej Wambierzyckiej Królowej Rodzin.

Kamienna płyta ołtarzowa, świecznik i kropielnica z początku XIII wieku
oraz stara ambona z okresu dawnych pielgrzymek.

Barokowy ołtarz z obrazem „Cierniem ukoronowanie”.

Kaplica Jana Pawła II.

Front Sanktuarium Matki Bożej Wambierzyckiej Królowej Rodzin.

Wambierzyce ze schodów Sanktuarium.

Wambierzyce ze schodów Sanktuarium.

Jedna z wambierzyckich bram.

Wambierzyce, ul. Wiejska.

Opuszczamy Wambierzyce.

Góry Stołowe na zachodnim horyzoncie.

Droga do Studzienno.

Krzyż przydrożny.

Stary przydrożny krzyż.

Cokół krzyża.

Studzienno.

Studzienno.

Agroturystyka „Studzienno”.

Zagroda rekreacyjna przy agroturystyce „Studzienno”.

Udostępnij: