Jaskinie Doliny Kościeliskiej (2) - Jaskinia Raptawicka

TRASA:

Kiry (935 m n.p.m.) Lodowe Źródło Jaskinia Mroźna (1100 m n.p.m. - 1112 m n.p.m.) Dolina Kościeliska Skała Pisana Jaskinia Raptawicka (1146 m n.p.m.) - Jaskinia Obłazkowa (1098 m n.p.m.) Jaskinia Mylna (1098 m n.p.m. - 1094 m n.p.m.) Dolina Kościeliska Schronisko PTTK na Hali Ornak (1100 m n.p.m.) Polana Pisana Wąwóz Kraków Smocza Jama (1100 m n.p.m. - 1120 m n.p.m.) Polana Pisana Kiry (935 m n.p.m.)

Udostępnij:

Czytaj całość...

Jaskinie Doliny Kościeliskiej (1) - Jaskinia Mroźna

TRASA:

Kiry (935 m n.p.m.) Lodowe Źródło Jaskinia Mroźna (1100 m n.p.m. - 1112 m n.p.m.) Dolina Kościeliska Skała Pisana Jaskinia Raptawicka (1146 m n.p.m.) - Jaskinia Obłazkowa (1098 m n.p.m.) Jaskinia Mylna (1098 m n.p.m. - 1094 m n.p.m.) Dolina Kościeliska Schronisko PTTK na Hali Ornak (1100 m n.p.m.) Polana Pisana Wąwóz Kraków Smocza Jama (1100 m n.p.m. - 1120 m n.p.m.) Polana Pisana Kiry (935 m n.p.m.)

Udostępnij:

Czytaj całość...

GSB na raty, etap 13: Rytro - Czarny Potok

TRASA:

Rytro Schronisko Cyrla (844 m n.p.m.) Jaworzyna Kokuszczańska (966 m n.p.m.) Przełęcz Bukowina (993 m n.p.m.) Hala Pisana (1044 m n.p.m.) Wierch nad Kamieniem (1084 m n.p.m.) Schronisko PTTK na Hali Łabowskiej (1061 m n.p.m.) Runek (1082 m n.p.m.) Jaworzyna Krynicka (1114 m n.p.m.) Czarny Potok

Udostępnij:

Czytaj całość...

Smocza Jama w Wawelskim Wzgórzu

Na zachodnim zboczu Wzgórza Wawelskiego (ang. Wawel Hill) znajduje się Smocza Jama (ang. Dragon’s Cave) - osobliwa jaskinia, znana od dawien dawna. W średniowieczu zamieszkiwana była przez  włóczęgów i żebraków, aż do czasu, kiedy w roku 1565 król Zygmunt II August ze względów bezpieczeństwa polecił ją zamurować. Jednak niedługo później znów ją użytkowano - funkcjonować zaczęła w niej karczma, której sława szybko rozeszła się nawet poza granice Polski. Rozpisywali się o niej podróżnicy, dyplomaci i inni przyjezdni; opisywał ją również Jan Andrzej Morsztyn. Działał tu również dom publiczny.

Udostępnij:

Czytaj całość...

Droga Królewska, cz.6 - Wawel

Pomiędzy wylotem ulicy Kanoniczej a Wawelem, wzdłuż dzisiejszej ulicy Podzamcze, płynęła niegdyś rzeka Rudawa. Na drugą stronę rzeki prowadził drewniany most. Za mostem wzdłuż ceglanych murów wznosiła się droga na Wzgórze Wawelskie o wysokości około 228 m n.p.m., zbudowane z wapiennej skały jurajskiej. Do połowy XIX wieku droga ta była jedynym wjazdem do zamku stojącego na wzgórzu.

Udostępnij:

Czytaj całość...

Droga Królewska, cz.5 - Dawny Okół: Grodzka i Kanonicza

Z Krakowskiego Rynku wchodzimy na jedną z najstarszych ulic Krakowa - Grodzką. Jej nazwa występuje już w dokumentach miejskich z drugiej połowy XIII wieku. Przed lokacją miasta przy ulicy Grodzkiej skupiały się zabudowania osady zwanej Okołem, której centrum znajdowało się przy romańskim Kościele św. Andrzeja, gdzie funkcjonowało wówczas targowisko. Okół stanowił wtedy podgrodzie grodu wawelskiego i ciągnął się od murów zamkowych do dzisiejszego Placu Wszystkich Świętych. Po lokacji Krakowa w roku 1257 stał się początkowo pomostem łączącym miasto z Wawelem, do około połowy XIV wieku, kiedy włączony został do utworzonego miasta. Obecnie ulica Grodzka ma 650 m długości i jako jedyna spośród staromiejskich uliczek nie odchodzi od Rynku pod kątem prostym, lecz jest przedłużeniem jego przekątnej zachowując swój pierwotny przebieg.

Udostępnij:

Czytaj całość...

Droga Królewska, cz.3 - Floriańska

Od Bramy Floriańskiej ciągnie się jedna z najważniejszych ulic starego miasta. Ma 335 metrów długości i 12 metrów szerokości. Na jej drugim końcu widać charakterystyczną sylwetkę Kościoła Mariackiego, stojącego przy płycie Rynku. Wytyczona została ona w XIII wieku, a jej nazwa nie zmieniła się przez ponad 700 lat i pochodzi od bramy, przez którą weszliśmy przed chwilą do miasta. Zmieniały się jedynie domy stojące przy niej, budowane i przebudowywane w stylu swojej epoki. Należały one głównie do zamożnych warstw mieszczaństwa, a także szlachty. Będąca reprezentacyjnym traktem Drogi Królewskiej ulica Floriańska otrzymała jako jedna z pierwszych w mieście solidne bruki, a pod koniec XV wieku większość domów przy Floriańskiej była już murowana.

Udostępnij:

Czytaj całość...

Droga Królewska, cz.4 - Krakowski Rynek

Nad Krakowskim Rynkiem dominuje Kościół Mariacki (ang. St. Mary's Church). Droga Królewska wchodząc na Krakowski Rynek wiedzie obok tej okazałej budowli. Jan Długosz podaje, że kościół parafialny powstał w tym miejscu w latach 1221-1222. W tym samym czasie, obok niego, gdzie obecnie zlokalizowany jest Plac Mariacki z fontanną, założono cmentarz przykościelny. Funkcjonował on do 1796 roku, kiedy zlikwidowano go ze względu na biskupi zakaz grzebania zmarłych w obrębie murów z 1795 roku oraz ze względu na wprowadzenie w 1797 roku przez Austriaków nowych przepisów sanitarnych zakazujących pochówków w granicach miasta. Pozostałością po tym dawnym cmentarzu jest Kościół św. Barbary, ufundowany w 1338 roku przez Mikołaja Wierzynka, który w ówczesnym czasie pełnił funkcję kaplicy cmentarnej.

Udostępnij:

Czytaj całość...

Droga Królewska, cz.2 - Bramy do dawnego miasta

Bramę do dawnego Krakowa chroni potężny Barbakan, otoczony głęboką fosą. By dotrzeć do właściwej bramy miasta należało najpierw wejść przez most zwodzony do Barbakanu, który połączony był z Bramą Floriańską długą szyją z kolejnym mostem zwodzonym. Barbakan był najbardziej wysuniętą na północ częścią fortyfikacji miejskich. Wybudowano go w latach 1498-99 na wycinku koła o średnicy wewnętrznej 24,40 m. Grubość jego murów sięga powyżej 3 m. Była to forteca, która skuteczenie chroniła północne mury miasta i sama również była doskonale chroniona z murów obwodowych miasta. Wejście do Barbakanu usytuowano niemal równolegle do tych murów, aby można było z nich ostrzeliwać ogniem flankowym napastników atakujących bramę.

Udostępnij:

Czytaj całość...

Droga Królewska, cz.1 - Przed murami warowni

Pozostajemy dzisiaj u stóp polskich gór, w iście królewskim mieście Krakowie (łac. Cracovia), który do 1611 roku był siedzibą władców państwa polskiego, a do 1795 roku był formalnie stolicą Polski. To niezwykłe miasto o architekturze pamiętającej czasy królów, która potrafi urzec, a nawet przenieść człowieka wieki wstecz. Nigdzie tak łatwo, jak tu można sobie wyobrazić orszak królewski podążający na zamek, księżniczki szukające względów polskiego władcy, czy też posłów udających się na audiencję do króla. Wjeżdżali oni do miasta zawsze tą samą drogą (ang. The Royal Route), od strony dzisiejszego Placu Matejki przez Bramę Floriańską. Podążmy tą samą drogą dziś, po śladach poselstw i orszaków królewskich, oddając się magii dawnych epok.

Udostępnij:

Czytaj całość...

Podniebnym szlakiem (część 2)

W końcu doczekaliśmy się powrotu na czerwony, podniebny szlak, by kontynuować ekscytującą przygodę, chciałoby się powiedzieć wśród chmur, ale te raczej dziś nie pojawią się w strefie tatrzańskich szczytów. Prognozy zapowiadają bezchmurną i niemal bezwietrzną aurę. Mamy pewność, że pogoda nas nie zaskoczy i skała będzie sucha przez cały dzień. To ważne podczas wędrówki Orlą Percią. Jednak zupełny brak jakichkolwiek obłoczków na niebie wystawia nas na palące słońce.

Udostępnij:

Czytaj całość...

Czerwona Ławka

Górskie szlaki prowadzić nas będą znów po Tatrach Wysokich. Mamy dziś zamiar dotrzeć na przełęcz, nazwaną w 1956 roku przez Jana Alfreda Szczepańskiego „słowackim Zawratem”. Znajduje się ona między Małym Lodowym Szczytem (słow. Široká veža, Červená veža, niem. Roter Turm, Breiter Turm, węg. Vörös-torony, Széles-torony) a Spągą (słow. Priečna veža, niem. Majunketurm, węg. Majunke-torony). Jej polska nazwa brzmi Czerwona Ławka i związana jest z kolorem skał poniżej przełęczy. Słowacy zaś zwą ją Poprzeczną Przełęczą (słow. Priečne sedlo).

Udostępnij:

Czytaj całość...

Nieoczekiwane zwroty

Przed świtem obudziły nas uderzenia spadających za oknem kropel deszczu. Po cóż jechać dziś w góry i to w te najwyższe? – kołatało się w naszych głowach. Jeszcze kilkanaście dni temu planowaliśmy wejście na Rysy, ale już od tygodnia, kiedy pojawiły się niekorzystne prognozy pogody zapowiadające trochę deszczu, sporo śniegu i chłodu w najwyższych partiach Tatr Wysokich przestawaliśmy o tym myśleć. Żyliśmy trochę nadzieją, że w ciągu kolejnych dni ulegną one korzystnym zmianom. Już przecież nie raz tak bywało, ale tym razem niestety nie. Sobotni wyjazd zbliżał się, a my coraz częściej zastanawialiśmy się nad innymi jego celami. Wówczas to w naszych głowach pojawił się inny ekscytujący cel: Popradzki Staw (Popradské pleso) i znajdujący się ponad nim na stokach Osterwy (słow. Ostrva, 1984 m n.p.m.) Tatrzański Cmentarz Symboliczny (słow. Tatranský symbolický cintorín), zwany też Symbolicznym Cmentarzem Ofiar Tatr.

Udostępnij:

Czytaj całość...