GSS-18, dzień 9: Studzienno - Dańczów

za nami		pozostało
242,6 km		199,4 km

Wczesną pobudką rozpoczęliśmy dzień. Dobrze wypoczęliśmy w agroturystyce „Studzienno” mimo krótkiego snu. To wspaniały ośrodek i dobra baza wypadowa w Góry Stołowe, do Wambierzyc i innych miejsc w okolicy. Jest też znakomitą propozycją dla wielbicieli jazdy konnej.

Dzisiejsza wędrówka odbyła się pod znakiem Gór Stołowych. Dobrze, że wstaliśmy wcześnie, bo trudno byłoby nam zrealizować założoną trasę, obfitą w niebywałe atrakcje. Już niedługo po wejściu do Parku Narodowego „Gór Stołowych” otoczyły nas potężne grzyby i inne niesamowite skalne formacje, skryte w gęstym lesie. Stare, omszałe głazy władały naszą wyobraźnią. To było jednak preludium do tego co zobaczyliśmy na szczycie Szczelińca Wielkiego. Setkami stopni wspinaliśmy się na niego, a po obejściu fantastycznej ścieżki na szczycie przeciskając się pośród skalnych formacji (przy jednej szczelinie musieliśmy nawet zdjąć plecaki, aby przejść dalej). Tam też zobaczyliśmy Tron Liczyrzepy, aczkolwiek bez Liczyrzepy, który zapewne gdzieś w tym czasie wędrował po Sudetach.

Szczeliniec Wielki, na który wspięliśmy się schodząc na chwilę z naszego czerwonego szlaku zaoferował nam też wspaniałe widoki. Żal było stamtąd schodzić, ale dopiero co minęliśmy połowę Głównego Szlaku Sudeckiego i czeka nas jeszcze szmat drogi. Dopełnieniem atrakcji dnia były Błędne Skały, przez które prowadził nas czerwony szlak. Był to obłędny fragment naszej trasy. Musieliśmy tylko pokonać ją w przeciwnym kierunku, gdyż odcinek szlaku przez Błędne Skały jest jednokierunkowy, a my szliśmy akurat w przeciwną stronę. Jednak przy okazji obejścia do wejścia skalnego labiryntu zdobyliśmy najwyższy czeski punkt Gór Stołowych o nazwie Bor.

Można powiedzieć, że Góry Stołowe zauroczyły nas od pierwszego wejrzenia. W nieodległym czasie przyjedziemy tu ponownie, ale na trochę dłużej, by spokojnie pobłądzić wśród fascynujących skał, jedynych w swoim rodzaju. Spotkaliśmy tego dnia wielu sympatycznych ludzi, których tu serdecznie pozdrawiamy. Nie znamy się z imienia i nazwiska, ani nie wiemy skąd przybyli, ale poczuliśmy, że jesteśmy członkami jednej wielkiej rodziny turystycznej. Z niektórymi kilkakrotnie mijaliśmy się na szlaku (przy okazji dziękujemy sympatycznemu turyście za zrobienie nam pięknych zdjęć przy Tronie Liczyrzepy). Pozdrawiamy również grupę PTTK z Wałbrzycha spotkaną przed Błędnymi Skałami, a także małżeństwo z Gdańska z którymi tak miło było pogawędzić w Karłowie.

Na koniec dnia czekała nas jeszcze jedna niespodzianka. Z Gór Stołowych przez Duszniki-Zdrój pomaszerowaliśmy przez Wzgórza Lewińskie do Dańczowa na nocleg. Szlak przez ostatnie wzniesienie na naszej trasie okazało się być fatalnie poprowadzony. Znaki wiodły nas przez ogrodzone pastwiska. Przeskakując przez ogrodzenia tych pastwisk, idąc pośród stad krów nie byliśmy pewni czy nie naruszamy prywatności terenu po którym szliśmy. Ostre słowa krytyki należą się znakarzom tego odcinka.

I na koniec dziękujemy miłej gospodyni z agroturystyki „Zacisze” w Dańczowie za miłe przyjęcie i pomoc w znalezieniu noclegu, bo mieliśmy z tym troszkę zachodu.

POGODA:

noc	rano	dzień	wieczór

TRASA:

Studzienno (550 m n.p.m.) Skalne Grzyby Droga Stu Zakrętów Szczeliniec Wielki, rozstaj (762 m n.p.m.) Szczeliniec Wielki (919 m n.p.m.) Szczeliniec Wielki, rozstaj (762 m n.p.m.) Karłów (756 m n.p.m.) Lisi Grzbiet Skalniak (915 m n.p.m.) Błędne Skały Skalnik (852 m n.p.m.) Lelkowa Góra, płn.zbocze Jakubowice (558 m n.p.m.) Kudowa-Zdrój (376 m n.p.m.) Wielki Kamień, płn.zbocze Dańczów (438 m n.p.m.)

OPIS:

Po opuszczeniu wioski Studzienno wkrótce skręcamy w prawo na leśną drogę i przekraczamy granicę Parku Narodowego Gór Stołowych. Wchodzimy w strefę fantastycznych form skalnych Gór Stołowych (niem. Heuscheuergebirge, czes. Stolové hory), wypiętrzonych przed 30 milionami lat. Są jednymi z nielicznych w Europie gór płytowych ułożonych poziomo. Od ułożenia płyt skalnych wzięła się polska nazwa tych gór, gdyż ich wierzchowina jest płaska jak blat stołu. Natomiast zachodnia część Gór Stołowych leżąca na terenie Czech nosi nazwę Wyżyna Broumovska (czes. Broumovská vrchovina). Dla ochrony najcenniejszych ekosystemów na terenie Parku Narodowego Gór Stołowych utworzono kilka rezerwatów ochrony ścisłej.

Na początku wędrujemy bukowym lasem, który potem przeistacza się w las świerkowy. Docieramy do wiaty na Rozdrożu pod Rogaczem, gdzie napotykamy pierwsze tzw. „Skalne Grzyby”. W tym miejscu nasz szlak krzyżuje się z żółtym. Idąc dalej mijamy przedziwne skalne formacje grzybów, maczug, baszt, bram i murów skalnych. Po kilkunastu minutach od Rozdroża pod Rogaczem nasz szlak krzyżuje się ze szlakiem niebieskim. Po jakiś kolejnych 20 minutach wędrówki wśród skalnych ostańców spotkamy ponownie żółty szlak, który ponownie krzyżuje swój bieg z naszym. Mamy przy tym skrzyżowaniu wiatę turystyczną. Po pół godzinie docieramy do asfaltowej szosy - drogi wojewódzkiej nr 387 zwanej na tym odcinku „Drogą Stu Zakrętów”. Znajduje się tutaj punkt skrajny niebieskiego szlaku biegnącego z Radkowa.

„Droga Stu Zakrętów” (niem. Heuscheuerstraße) przecina serpentynami Góry Stołowe przebiegając przez ich malownicze miejsca. Jednak jest to oferta raczej dla zmotoryzowanych. Z kolei czerwony szlak przecina tą drogę i biegnie dalej utwardzoną leśną „Drogą nad Urwiskiem”, poprowadzoną krawędzią wierzchowiny na wysokości 700-720 m n.p.m. W pewnym momencie mijamy początek zielonego szlaku, którym można zejść do „Drogi Stu Zakrętów” i dalej do innych szlaków.

Wkrótce przecinamy rezerwat „Wrota Pośny” z zachowaną żyzną buczyną sudecką, która występuje tu w niemal niezmienionym ekosystemie leśnym. Na obszarze tego rezerwatu przecinamy dwie dolinki źródlisk potoku Pośny, po czym spotykamy niebieski szlak z Radkowa na Szczeliniec Wielki.

Niebawem znaki czerwonego szlaku wprowadzają nas na szosę do wsi Pasterka (niem. Passendorf). Idziemy chwilkę tą szosą, po czym schodzimy na dość płaską leśną drogę. Stąd już niedaleko do węzła szlaków pod Szczelińcem Wielkim. Szlak zatacza łuk w prawo i wprowadza do rezerwatu „Szczeliniec Wielki”, gdzie osiągamy rozstaj szlaków pod Szczelińcem Wielkim. Jednak Główny Szlak Sudecki nie wchodzi na szczyt Szczelińca Wielkiego.

Dla chcących nie ma jednak problemu. Na Szczeliniec Wielki (niem. Große Heuscheuer, czes. Velká Hejšovina) - najwyższy szczyt w Górach Stołowych o wysokości 919 m n.p.m. można stąd wspiąć się po 665 stopniach. Na Szczelińcu Wielkim można oczywiście sycić się pięknymi widokami, a także zwiedzić jego szczyt przechadzając się ścieżką dydaktyczną (co zajmuje około 1 godziny). Ścieżka ta doprowadza nas też do najwyższego punktu Szczelińca Wielkiego - skały 12-metrowej wysokości zwanej Fotelem Pradziada (niem. Grossvaterstuhl, czes. Dědovo křeslo), albo też Tronem Dziadka lub Tronem Liczyrzepy. Punkt ten znajduje się przy stanowisku nr 8. Na szczycie Szczelińca Wielkiego funkcjonuje też schronisko turystyczne.

Z rozstaju pod Szczelińcem Wielkim czerwony szlak w towarzystwie żółtego sprowadzają nas w 10 minut do Karłowa. Karłów (niem. Carlsberg) założony został w 1730 roku przez cesarza Karola VI, ostatniego męskiego potomka z dynastii Habsburgów. Obecnie znajduje się w nim największy węzeł szlaków turystycznych Gór Stołowych, a do dyspozycji turystów jest wiele obiektów noclegowych i gastronomicznych.

Z Karłowa czerwony szlak wraz z trzema innymi (niebieskim, zielonym i żółtym) schodzą się przy „Drodze Stu Zakrętów”. Mijamy odchodzącą w prawo Machowską Drogę, a niedługo potem przy drodze odchodzącej w lewo do Batorowa odbijamy w prawo i wraz z żółtym szlakiem wspinamy się na Lisi Grzbiet. Po osiągnięciu grzbietu skręcamy w prawo zostawiając żółty szlak. Szlak wiedzie nas teraz wąskim i skalistym grzbietem przez świerkowy las. Trawersujemy południowe zbocze schodzące spod szczytu Skalniaka (915 m n.p.m.), a następnie przechodzimy przez torfowisko zwane Krągłym Mokradłem. Wkrótce wchodzimy w obszar ochrony ścisłej rezerwatu „Błędne Skały”, gdzie docieramy do drogi z węzłem szlaków. Przychodzi tu zielony szlak z Kudowy-Zdroju, który towarzyszy nam do węzła szlaków przed wschodnim wejściem do Błędnych Skał. Szlak zielony odchodzi tu na prawo do Pasterki, a nasz czerwony wchodzi w skalny labirynt Błędnych Skał. W przypadku natłoku turystów ruch przez Błędne Skały odbywa się jednokierunkowo od zachodniego wejścia. W razie takiej konieczności należy obejść Błędne Skały nieoznakowaną ścieżką, albo zielonym szlakiem w kierunku Kudowy-Zdroju (zajmuje to około 15 minut).

Przebycie Błędnych Skał (niem. Wilden Löcher) zajmuje 30-40 minut (pod warunkiem nie zbłądzenia:). Skalny labirynt znajduje się na wysokości 853 m n.p.m. Niezwykłe formacje skalne tworzą swego rodzaju skalne miasto. Wiele z tych formacji posiada własne nazwy jak: Stołowy Głaz, Skalne Siodło, Tunel, Kuchnia, Głaz Trzech Krzyży czy Kurza Stopka. W najwęższych miejscach turyści muszą przeciskać się pomiędzy skalnymi szczelinami wąskimi na kilkadziesiąt centymetrów. Po szczęśliwym przejściu Błędnych Skał, po ich zachodniej stronie mamy kolejny węzeł szlaków.

Spod węzła szlak prowadzi nas na asfaltową szosę, biegnącą tuż pod szczytem Skalnika (852 m n.p.m.). Po kilkunastu minutach schodzi z niej na prawo i sprowadza stromo w dół. Następnie skręca w lewo na leśną drogę i wędrujemy dalej już po dużo łagodniejszym zboczu dochodząc do rozdroża pod Lelkową Górą. Zostawiamy na nim niebieski szlak, który towarzyszył nam od wyjścia z Błędnych Skał i skręcamy ostro w lewo. Schodzimy dalej w dół przez las, a po około 10 minutach od rozdroża opuszczamy Park Narodowy Gór Stołowych i spotykamy polną drogą, na której skręcamy w prawo. Wędrujemy dalej głęboką dolinką dopływu Kudowskiego Potoku, w której położone są Jakubowice (niem. Jakobowitz) - peryferyjna dzielnica Kudowy-Zdroju.

Zaraz za budynkiem Ośrodka Szkoleniowo-Wypoczynkowego „Nest” (położonego po naszej lewej) skręcamy w lewo na odnogę naszej drogi. Zaraz po minięciu kamiennego krzyża znika z niej asfalt, zmienia się w drogę gruntową, która prowadzi dalej przez las. Z lasu wychodzimy na drogę z Jakubowic. Tutaj mijamy pierwsze zabudowania Kudowy Górnej. Przechodzimy mostkiem nad Kudowskim Potokiem. Z lewej dołącza do nas zielony szlak z Darnkowa. Skręcamy w prawo na ulicę 1 Maja, która prowadzi nas do centrum Kudowy-Zdroju.

Pierwsze wzmianki o Kudowej-Zdroju (niem. Bad Kudowa, czes. Lázně Kudova, Lázně Chudoba) pochodzą z 1354 roku. Wieś, która dała początek miastu, położona była na czeskim obszarze etnicznym i nazywała się Lipolitov, a potem Chudoba. Kudowa-Zdrój od dawna jest znanym uzdrowiskiem podgórskim. W XVII wieku odkryto tutaj źródła leczniczych wód o zróżnicowanym składzie chemicznym. Jest tu wiele obiektów, które warto zobaczyć: Park Zdrojowy z rodzimymi i egzotycznymi gatunkami drzew i krzewów, a także kompleks zabudowań uzdrowiskowych oraz obiektów zdrojowych z XIX i XX wieku, barokowy kościół św. Bartłomieja oraz Kaplica Czaszek w Kudowie-Czermnej, której wnętrze wypełnia około 3 tysiące ciasno ułożonych czaszek i kości ludzkich. Ponadto mamy tutaj Muzeum Zabawek i Muzeum Żaby, a także skansen kultury ludowej Pogórza Sudeckiego w Kudowie-Pstrążnej i wiele innych atrakcji, takich jak np. widokowa Góra Parkowa wznosząca się ponad miastem.

Idziemy przez miasto ulicą 1 Maja. Docieramy do bocznej ulicy Słonecznej (jakieś 200 metrów dalej na ulicy 1 Maja znajduje się punkt informacji turystycznej, a także centrum zdrojowe miasta wraz z parkiem zdrojowym). Czerwony szlak skręca w lewo na ulicę Słoneczną. Mijamy przy niej m.in. budynek dyrekcji Parku Narodowego Gór Stołowych, za którym skręcamy w lewo do Jerzykowic Wielkich, położonych pośród Wzgórz Lewińskich. W Jerzykowicach Wielkich po przekroczeniu drogi skręcamy na prawo i podchodzimy zbocze wzniesienia pokrytego pastwiskami. Schodzimy z niego do wsi Dańczów.

Studzienno.

Kapliczka przy granicy Parku Narodowego Gór Stołowych.

Wkraczamy na leśną ścieżkę.

Szlak pnie się ostrzej.

W drodze do Skalnych Grzybów.

Leśna kapliczka przy szlaku.

Skrzyżowanie z żółtym szlakiem.

Dawny kamienny drogowskaz.

Teraz szeroką drogą leśną.

Znów skrzyżowanie z żółtym szlakiem.

Rozpoczynamy grzybobranie.

Skalne Grzyby.

Skalne Grzyby.

Skalne Grzyby.

Skalne Grzyby.

Skalne Grzyby.

Skalne Grzyby.

Skalne Grzyby.

Skalne Grzyby.

Skalne Grzyby.

Skalne Grzyby.

Skalne Grzyby.

Skalne Grzyby.

Chwilka odpoczynku po grzybobraniu.

U stóp Szczelińca Wielkiego - Karłówek.

Leśne zbocze Szczelińca Wielkiego.

Głaz przy drodze do Pasterki.

Podejście na Szczelińca Wielkiego.

Podejście na Szczelińca Wielkiego.

Szczeliniec Wielki. Ucho Igielne.

Szczeliniec Wielki.

Szczeliniec Wielki.

Przy Schronisku PTTK „Na Szczelińcu”.

Taras widokowy na Szczelińcu Wielkim.

Broumowskie Ściany (czes. Broumovské stěny, niem. Falkengebirge) ze Szczelińca Wielkiego.

Pasterka ze Szczelińca Wielkiego.

Schronisko PTTK „Na Szczelińcu”.

Północna panorama ze Szczelińca Wielkiego.

Broumowskie Ściany (czes. Broumovské stěny, niem. Falkengebirge) ze Szczelińca Wielkiego.

Wyżyna Broumovska.

Szczeliniec Wielki. Kaczęta.

Szczeliniec Wielki. Kaczęta.

Tron Liczyrzepy (919 m n.p.m.).

Szczeliniec Wielki. Przy Tronie Liczyrzepy (919 m n.p.m.).

Szczeliniec Wielki. Przy Tronie Liczyrzepy (919 m n.p.m.).

Szczeliniec Wielki.

Szczeliniec Wielki.

Szczeliniec Wielki.

Szczeliniec Wielki. Małpolud.

Szczeliniec Wielki.

Szczeliniec Wielki.

Szczeliniec Wielki. Szczelina sprowadzająca na dno Diabelskiej Kuchni.

Szczeliniec Wielki.

Szczeliniec Wielki.

Szczeliniec Wielki. Piekiełko.

Szczeliniec Wielki. Piekiełko.

Szczeliniec Wielki.

Szczeliniec Wielki.

Szczeliniec Wielki.

Szczeliniec Wielki.

Szczeliniec Wielki.

Szczeliniec Wielki.

Szlak zejściowy ze Szczelińca Wielkiego do Karłowa.

W Karłowie.

Szczeliniec Mały i Szczeliniec Wielki z Lisiego Grzbietu

Szczeliniec Wielki.

Grzbiet Skalniaka.

Grzbiet Skalniaka.

Grzbiet Skalniaka.

Błęde Skały

Błędne Skały - wyjście.

Ścieżka obejściowa wokół Błędnych Skał.

Bor (853 m n.p.m.) - najwyższa czeska lokalizacja w Górach Stołowych (czes. Polická vrchovina).

Bor (853 m n.p.m.) - najwyższa czeska lokalizacja w Górach Stołowych (czes. Polická vrchovina).

Bor (853 m n.p.m.) - najwyższa czeska lokalizacja w Górach Stołowych (czes. Polická vrchovina).

Widok z Bor.

Kapliczka w Jakubowicach.

Droga do Kudowej-Zdroju (gdzie na nocleg podążają Monika i Kamil).

Kudowa-Zdrój.

Wzgórza Lewińskie.

Wzgórza Lewińskie.. Pastwiska przed Dańczowem.

Udostępnij: