Góra leży w paśmie Wysokiego Jesionika (czes. Hrubý Jeseník), w obrębie gminy Ostružná. Jest rozpoznawalna poprzez swoje charakterystyczne szczytowe skalisko, dobrze widoczne na pozbawionej lasu połaci szczytowej. Skalisko na szczycie góry ma około 20 m długości. Jest wybitnym punktem widokowym. Roztaczają się z niego dalekie panoramy obejmujące m.in. szczyty pobliskich gór: Černava, Šerák, Šumný, Červená hora i Troják oraz dalsze pasma górskie jak: Karkonosze ze Śnieżką, Masyw Śnieżnika, Beskidy, Mała Fatra a nawet słowackie Tatry. Do szczytu głównego można dojść ze ścieżki głównej oraz skrzyżowania o nazwie Keprník (vrchol). Prowadzi do niego około 30 m długości dróżka z umieszczonymi po jej bokach drewnianymi barierkami. Na skalisku szczytowym znajduje się punkt geodezyjny o wysokości 1422,8 m n.p.m. oraz niewielki obelisk tzw. Kámen. Połać szczytowa oraz części wszystkich stoków znajdują się w obrębie Narodowego rezerwatu przyrody Šerák-Keprník (czes. Národní přírodní rezervace Šerák-Keprník), będącego częścią wydzielonego obszaru objętego ochroną o nazwie Obszar Chronionego Krajobrazu Jesioniki (czes. Chráněná krajinná oblast (CHKO) Jeseníky), w celu ochrony utworów skalnych, ziemnych i roślinnych oraz rzadkich gatunków zwierząt.
TRASA:
Červenohorské sedlo (1013 m n.p.m.)
Bílý sloup (1218 m n.p.m.)
Červená hora (1337 m n.p.m.)
Sedlo pod Vřesovkou (1205 m n.p.m.)
Trojmezí (1316 m n.p.m.)
Keprník (1423 m n.p.m.)
Pod Keprníkem (1280 m n.p.m.)
Šerák, rozc. (1319 m n.p.m.)
Chata Jiřího na Šeráku (1324 m n.p.m.)
Šerák, rozc. (1319 m n.p.m.)
Černava, lanovka (1065 m n.p.m.)
Nad Dobrou vodou (975 m n.p.m.)
Ramzovské sedlo (762 m n.p.m.)
O godzinie 8.00 wyjeżdżamy na Červenohorské sedlo. Jest spowite mgłą, kiedy nieco niżej jest zupełnie przejrzyście, a nawet słonecznie. Zyskujemy jednak metry przewyższenia do pokonania. Szybko osiągamy partie wierzchołkowe, a jeszcze szybciej opuszczamy mgłę. Zostajemy olśnieni panoramami z grzbietów pasma. Červená hora, której szczyt osiągamy o godzinie 9.00 zaskakuje nas prześlicznym widokiem oraz ładnymi skałkami leżącymi tuż za szczytem góry. Po zachodniej stronie pod skałkami odwiedzamy malowniczo ulokowane źródło o nazwie Vřesová studánka, zabudowane kamienną kapliczką. Jej powstanie wiązane jest z legendą, która opowiada o wydarzeniach z początku XIV wieku.
Pewien myśliwy Franz Niewall z osady Rejhotice podczas polowania zastrzelił w pobliżu tego miejsca jelenia, po czym przyciągnął go do płynącego tu źródła i ułożył go tak, aby woda wpłynęła do jego gardła. Po chwili jeleń nagle wstał i uciekł. Jakiś czas później myśliwy zachorował z całą swoją rodziną na trąd. Jako, że był pobożnym człowiekiem zwrócił się modlitwą do pięciu ran, które Chrystus otrzymał na krzyżu. Tej samej nocy w śnie usłyszał głos polecający mu, aby udał się do z rodziną do źródła. Tak też uczynił następnego dnia i z całą rodziną przybyli do źródła. Napili się wody z niego, a następnie obmyli nią. Wówczas odzyskali zdrowie. W podziękowaniu za to myśliwy zawiesił przy źródle obraz namalowany na desce z drewna klonowego, przedstawiający rany Chrystusa, a Vřesová studánka stała się odtąd miejscem do którego zaczęto pielgrzymować, gdyż wieść o cudownym źródle rozeszła się po okolicy.
Wskutek powiększającej się liczby pielgrzymów około 1670 roku wybudowano tu pierwszą drewnianą kaplicę pod wezwaniem Pięciu Ran Chrystusa nieopodal źródła Vřesova studánka. Zawieszono w niej obraz ofiarowany przez Niewalla. Zadaszono również źródło. Za panowania cesarza Józefa II Habsburga kaplica została zlikwidowana. Znajdujący się w niej obraz potajemnie przeniesiono do kościoła św. Jana Chrzciciela w Velkich Losinach, gdzie nadal znajduje się obok ołtarza głównego. Około roku 1800 wzniesiono tu kolejną kaplicę, w której umieszczono obraz Matki Boskiej Bolesnej. Do Vřesovej studánki znów zaczęli przybywać pielgrzymi. Około 1820 roku Schwarzer z Kout nad Desnou wybudował dla nich schronisko turystyczne, które później służyło również jako zajazd. Zwiększająca się liczba pielgrzymów przyczyniła się do wybudowania niewielkiego, kamiennego kościoła. W jego ołtarzu umieszczono obraz św. Marii Magdaleny - patronki nowego kościoła. Kościół ten został poświęcony 22 lipca 1850 przez ks. Thaddäusa Thiela. W 1892 roku schronisko strawił pożar. W 1906 roku na jego fundamentach zbudowano nowe o nazwie „Heidebrünnel”. 1 czerwca 1921 roku teren te został nawiedzony gwałtowną burzą z oberwaniem chmury, która skutkowała lawinami błotnymi. Po tej burzy mury kościoła zaczęły stopniowo pękać. W 1926 roku postanowiono kościół rozebrać, a następnie wybudować nowy, drewniany kościół. W 1934 roku zadaszone źródło zostało zabudowane. W dniu 10 maja 1946 roku kościół spłonął od uderzenia pioruna. Próby jego odbudowy nie powiodły się. Po latach pomniejszona kopia dawnego kościoła została wybudowana w 2013 roku nad przełęczą Červenohorské sedlo. Mijaliśmy i zwiedzaliśmy go zaraz na początku naszej wędrówki. Stanowi on pomnik poświęcony ofiarom gór (czes. Památník obětem hor). Z kolei schronisko stało tu do września 1981 roku. Zostało zamknięte, a 7 lat później rozebrane. Pozostała jedynie kapliczka ze źródłem oraz kamienna podmurówka ze schodami do dawnego kościoła. Postawiono później przy tych pozostałościach postument, który wykonano z wykorzystaniem gruzu z dawnego kościoła. Osadzono na nim ocalały z pożaru z 1946 roku, mierzący dwa metry metalowy krzyż. Na postumencie umieszczono relief z wizerunkiem Matki Bożej z Chrystusem na ręku. Krzyż stojący w miejscu spalonego kościoła został uroczyście poświęcony 17 września 1993 roku przez ołomunieckiego biskupa pomocniczego Josefa Hrdličkę. W ostatnich latach pojawiła się koncepcja odbudowy dawnego kościoła we Vřesovej studánce. Jednak na razie zaowocowała ona jedynie tym, że w 2017 roku w miejscu spalonego kościoła postawiono kamienny ołtarz, w postaci stylizowanego bloku granitowego o wadze około 3,5 t, na mensie którego wkomponowano stułę złożoną na kształt krzyża z brązu, według projektu Otmara Olivy. Tak przedstawia się nieco zawiła i bogata w wydarzenia historia tego miejsca.
Opuszczając Červeną horę zatrzymujemy się przy niezwykłej formacji skalnej o nazwie Kamenné okno. Kamienne bloki skalne tworzą w niej ni to okno, ni to bramę. Formacja ta nazywana jest Kamiennym. Dalej ostrzejszym zejściem schodzimy na przełęcz. Za przełęczą podążamy na kolejne wzniesieni grzbietowe. Przechodzimy przez tajemnicze torfowiska, górskie łąki i prastary las księcia Lichtensteina. Lasy tworzą głównie gęste bory świerkowe. Po ich przejściu podążamy dalej przez łany kosodrzewin, aż osiągamy szczyt Keprník (niem. Kepernik), zwieńczony skaliskiem. Jest ono otoczone połaciami traw i inną roślinnością wysokogórską. Skalisko ma około 20 metrów długości i roztacza się z niego rozległa panorama, obejmująca szczyty gór: Černava, Šerák, Šumný, Červená hora i Troják, a przy dobrej widoczności również dalsze pasma górskie jak: Karkonosze, Masyw Śnieżnika, czy też Beskidy i Małą Fatrę, a nawet Tatry.
Ze szczytu Keprník schodzimy na przełęcz Sedlo pod Keprníkem, a potem wychodzimy na Šerák do funkcjonującego pod jego szczytem schroniska. Niezwykłym trafem losu trafiamy do schroniska w czasie, gdy przechodzi nad nami deszczowa chmura. Gdy opuszczamy schronisko po deszcz nie ma już śladu, nawet ziemia jest sucha, gdyż szybko wchłonęła opad deszczu. Zboczami góry Šerák, potem góry Černava o godzinie 14.00 schodzimy do wsi Ramzová.
Przebyta trasa dała nam cudowne przeżycia. Pasmo, które pokonaliśmy jest bardzo widokowe. Przepływające nad nami chmury nadawała krajobrazom niezwykłego majestatu. Wspaniałe towarzystwo, niezastąpione zarówno na pogodę, jak i niepogodę, nie odstępowało nas na krok. Cóż więcej można chcieć? To był kolejny świetny dzień wędrówek po krainie Pradziada.
FOTORELACJA
|
Pomniejszona kopia dawnego kościoła z Vřesovej studánki. |
|
Droga grzbietowa. |
|
Červená hora. |
|
Červená hora. |
|
Červená hora. |
|
Červená hora (1337 m n.p.m.). |
|
Vřesová studánka. |
|
Vřesová studánka. |
|
Vřesová studánka i miejsce po dawnym kościele. |
|
Obelisk. |
|
Červená hora. |
|
Widok na miasto Jeseník. |
|
Kamenné okno. |
|
Las księcia Lichtensteina. |
|
Torfowiska. |
|
Słupek graniczny. |
|
Las księcia Lichtensteina. |
|
Las księcia Lichtensteina. |
|
Keprník (1423 m n.p.m.). |
|
Keprník (1423 m n.p.m.). |
|
Widok w stronę szczytu Šerák. |
|
W stronę doliny wsi Bělá pod Pradědem. |
|
Keprník (1423 m n.p.m.). |
|
Keprník (1423 m n.p.m.). |
|
Chata Jiřího na Šeráku. |
|
Hale Keprníka. |
|
Hale Keprníka. |
|
Przed przełęczą. |
|
Chata Jiřího na Šeráku (niem. Georg Schutzhaus auf der Hochschar; 1323 m n.p.m.). |
|
Przy drogowskazie. |
|
Dzwonnica na Šeráku. |
|
Szlak do Ramzovej. |
|
Szlak do Ramzovej. |
|
Skałki przy szlaku. |
|
Skałki przy szlaku. |
|
Szlak do Ramzovej. |
|
Szlak do Ramzovej. |
|
Widok na dolinę potoku Klepáčský. |
|
Szlak do Ramzovej. |
|
Černava. Pomnik kozicy. |
|
Černava. |
|
Wyciągi krzesełkowe Černava. |
|
Źródło Dobrá Voda. |
|
Ramzova. |
|
Ramzowa. |
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz