W krainie romantyków: Jedlova

To trzeci pod względem wysokości szczyt w masywie Gór Łużyckich. Góra jest kopułą dawnego wulkanu. Górna część góry zbudowana jest z fonolitu zawierającego kryształy szklistego skalenia, który często rozpada się na duże płyty. W dolnej części występuje twardy piaskowiec. Na płaskim szczycie częściowo porośniętym lasem mieszanym znajduje się kamienna wieża widokowa, o wysokości 23 m, turystyczne miejsce odpoczynku oraz restauracja ze schroniskiem turystycznym. Na wierzchołku stoją dwa metalowe maszty przekaźnikowe: telewizyjny i telekomunikacyjny. Znajdziemy na nim również pomnik niemieckiego poety Friedrich’a von Schiller’a otoczony 19-oma głazami z 19 okolicznych miast i wsi, które w 1905 roku wniosły swój wkład w budowę pomnika w setną rocznicę śmierci poety. Friedrich von Schiller jest znany m.in. jako twórca „Ody do radości”, której instrumentalna wersja została przyjęta na hymn Unii Europejskiej.

Nazwa góry pochodzi od lasu jodłowego, porastającego niegdyś górę. Las ten nie wytrzymał jednak działania szkodliwych emisji przemysłowych oraz licznych pożarów. W latach 70-tych i 80-tych XX wieku jodły zastąpiono drzewostanem liściastymi, a przede wszystkim bukiem. Na południowych zboczach zachowało się rumowisko skalne i gołoborza. Szczyt jest dobrym punktem widokowym, z którego rozciąga się pełna panorama na okoliczne szczyty i doliny Gór Łużyckich.

TRASA:

Jiřetín pod Jedlovou, Parkoviště 1 Skiareál Jedlová (470 m n.p.m.) – U Ranče (625 m n.p.m.) Jedlová (774 m n.p.m.) U Ranče (625 m n.p.m.) – Jiřetín pod Jedlovou, Parkoviště 1 Skiareál Jedlová (470 m n.p.m.)

Mgła spowija wciąż krainę dawnych wulkanów. Przed nam jeden z wyższych stożków w okolicy, znany z funkcjonującego zimą ośrodka narciarskiego. Kiedyś, gdy na jego szczycie była latarnia góra była w nocy punktem orientacyjnym. Dzisiaj w ogóle jej nie widać. O godzinie 13.15 ruszamy bez znakowanego szlaku z Jiřetín pod Jedlovou, wsi założonej w połowie XVI wieku. Historia tej osady sięga lat wcześniejszych, kiedy w 1485 roku Hugo von Schleinitz, właściciel zamku Tollenstein (czes. Tolštejn), otrzymał pozwolenie na prowadzenie robót górniczych w górze Kreuzberg (czes. Křížova hora). Miejscowość rozwijała się przy dawnym szlaku handlowym, przy tzw. Starej Praskiej Drodze. Jej zabudowania ciągną się obecnie wzdłuż dróg, które łączą trzy osady: Lesné, Rozhled i Jedlová.

Idziemy jedną z tych dróg wiodących przez osadę Rozhled. Prowadzi ona m.in. do ruin zamku Tolštejn (670 m n.p.m.), ale też stanowi najkrótsze dojście do szlaku na górę Jodłową(czes. Jedlová, niem. Tannenberg, 774 m n.p.m.). Nieustannie, ale spokojnie nabieramy wysokości. Za ostatnim domem kończy się droga. Wchodzimy na zbocze pokryte łąką, które niknie we mgle. Ścieżka jest jednak dość wyraźna i wiemy, że tam wyżej wejdziemy do lasu, gdzie napotkamy znakowany szlak. Docieramy do niego o godzinie 13.45. Szlak prowadzi utwardzoną drogą przez las po południowym stoku góry. Po kilkunastu minutach mijamy zadaszoną wiatkę, od której droga skręca ku szczytowi góry. Na szczyt wchodzimy o godzinie 14.10.

Z gęstej mgły wyłania się budynek kamiennej gospody, potem kamienna wieża widokowa. Niektórzy decydują się na nią wejść, choć widok z niej z każdej strony jest dzisiaj ten sam: biała mgła. Odwiedzamy pomnik Schillera. Potem rozgaszczamy się w gospodzie na dłuższej przerwie. Tam serwują nam coś ciepłego do zjedzenia. Gospodarze nie spodziewali się dzisiaj tak dużej liczby osób, ale dali radę. Tak naprawdę to gospodarzy tu dzisiaj jedna dziewczyna, która jednocześnie przyjmowała zamówienia, przygotowywała i roznosiła nam dania i napoje. Posiedzieliśmy sobie miło godzinkę w klimatycznym gościńcu. O godzinie 15.10 ruszamy w drogę powrotną.

Mgła lekko rozrzedziła się. Przejaśniało. Teraz dopiero dostrzegamy romantyczne piękno lasu stapiającego się w dalszym ciągu z mgłą. Na podejściu nie zwracaliśmy na to uwagi. Teraz zatrzymujemy się przy każdym zabytkowym domu i nad niewielkim stawkiem przy mostku nad potokiem Bílý. Zaś pod koniec drogi przy zabytkowej figurze św. Jana Nepomucena. O godzinie 15.50 docieramy na parking z autokarem. Tu kończymy spacer.

FOTORELACJA

Udostępnij: