GSS-18, dzień 2: Hala Szrenicka - Przełęcz pod Śnieżką

za nami		pozostało
49,6 km		392,4 km

Człowiek od zarania traktował sztukę w szczególny sposób, ale gdy artystą jest natura częstokroć nie możemy wyjść z podziwu, jakie piękne i niezwykłe rzeczy ona kiedyś stworzyła.

Zaliczyliśmy niezwykle udaną wędrówkę. Piękna pogoda pozwoliła nam doznać oszałamiających wrażeń estetycznych. Karkonosze bezwzględnie są wyjątkowym pasmem górskim. Natura zaskakuje tutaj na każdym kroku rzeźbą terenu. Natura wykazała się w przypadku tych gór nieprawdopodobną fantazją, zaś ich wyniosłość dała nam niesamowite panoramy. Karkonosze otoczyły nas pięknem, jakiego do tej pory jeszcze nie widzieliśmy, wręcz zawładnęły nami swoim niesłychanym urokiem. Ten dzień pozostanie na zawsze w naszej pamięci.

Satysfakcję z dnia zwiększa Śnieżka - najwyższy szczyt na sudeckim szlaku, który na koniec zdobyliśmy „na lekko” pozostawiając cały dobytek w schronisku. Na Śnieżce (trudno w to uwierzyć, ale fakt jest faktem) temperatura spadła do 3°C. Zagrzaliśmy się jednak w niezwykle gościnnej poczcie czeskiej (nasze obiekty były już zamknięte). Pamięcią sięgnęliśmy do Babiej Góry - najwyższego szczytu na beskidzkim szlaku, na którym spotkaliśmy sympatycznych ludzi, a w szczególności pana Wojciecha z Radomia. Pozdrawiamy go w tym miejscu, a także na kartce pocztowej, którą wysyłamy ze Śnieżki.

POGODA:

noc	rano	dzień	wieczór

TRASA:

Schronisko PTTK na Hali Szrenickiej (1195 m n.p.m.) Szrenica  Rozdroże „Trzy Świnki” (1297 m n.p.m.) Mokra Przełęcz (940 m n.p.m.) Rozdroże „Twarożnik” (1290 m n.p.m.) Mokra Ścieżka Łabski Szczyt (1471 m n.p.m.) Śnieżne Kotły Wielki Szyszak, płn. zbocze Przełęcz pod Śmielcem (1390 m n.p.m.) Czarna Przełęcz (1348 m n.p.m.) Czeskie Kamienie (1416 m n.p.m.) Śląskie Kamienie (1413 m n.p.m.) Petrova bouda (1288 m n.p.m.) Przełęcz Dołek (1178 m n.p.m.) Ptasi Kamień (1217 m n.p.m.) Przełęcz Karkonoska, Schronisko PTTK „Odrodzenie” (1198 m n.p.m.) Tępy Szczyt (1387 m n.p.m.) Słonecznik Spalona Strażnica Przełęcz pod Śnieżką (1198 m n.p.m.) Schronisko Górskie „Dom Śląski” (1400 m n.p.m.) Śnieżka (1602 m n.p.m.) Schronisko Górskie „Dom Śląski” (1400 m n.p.m.)

OPIS:

Wspinamy się ku szczytowi Szrenicy, ale czerwony szlak przeprowadza w jego pobliżu spotykając wcześniej granicę państwową z Czechami. Również Schronisko na Szrenicy leży poza Głównym Szlakiem Sudeckim, ale w można do niego zaglądnąć kierując się czarnymi znakami (to tylko kilka minut drogi).

Ze stoków Szrenicy roztacza się piękna panorama na Góry Izerskie. W rejonie tym występuje specyficzny mikroklimat rodzaju alpejskiego, charakteryzujący się bardzo dużymi średnimi opadami rocznymi, zwłaszcza w miesiącach jesienno-zimowych, oraz stosunkowo niską średnią temperaturą (niższą niż w Tatrach).

Czerwony szlak biegnie teraz wzdłuż granicy polsko-czeskiej. Mija grupę skalną Trzy Świnki i schodzi na Mokrą Przełęcz (1290 m n.p.m.). Następnie krótko podchodzi Twarożnik (1320 m n.p.m.), a potem płasko trawersuje zbocze Sokolnika (1384 m n.p.m.). Kilkanaście minut później przechodzimy przez rumowisko skalne Łabskiego Szczytu (czes. Violík lub Labský štít, niem. Veilchenstein lub Veilchenspitze, 1471 m n.p.m.). Na północnym stoku Łabskiego Szczytu, na wysokości 1168 m n.p.m. znajduje się schronisko PTTK „Pod Łabskim Szczytem”, należące do najstarszych w Karkonoszach. Jego tradycje sięgają XVII wieku, a już w 1632 roku była tam postawiona buda pastersko-myśliwska.

Po przejściu przez Łabski Szczyt kierujemy się w stronę widocznej telewizyjnej stacji przekaźnikowej zlokalizowanej ponad Śnieżnymi Kotłami (niem. Schneegruben, czes. Sněžné jámy). Tuż przed stacją przekaźnikową z lewej dochodzi żółty szlak ze Szklarskiej Poręby i Schroniska pod Łabskim Szczytem. Dalsza droga wiedzie wzdłuż krawędzi Śnieżnych Kotłów.

Śnieżne Kotły to dwa kotły polodowcowe o ścianach wznoszących się na wysokość dochodzącą do 200 metrów. W pobliżu krawędzi Śnieżnych Kotłów znajduje się grupa skalna o nazwie Czarcia Ambona. Śnieżne Kotły to doskonały punkt widokowy, z panoramą Karkonoszy, Gór Izerskich, Gór Kaczawskich, Rudaw Janowickich i Kotliny Jeleniogórskiej. Przy dogodnej pogodzie widać stąd nawet Ślężę na Przedgórzu Sudeckim. W obrębie Śnieżnych Kotłów występuje wiele chronionych i rzadkich gatunków roślin, jak np. bardzo rzadka Skalnica śnieżna, czy też arktyczno-górska Rozrzutka alpejska.

Po przejściu ponad Śnieżnymi Kotłami szlak trawersuje kamienną ścieżką północne zbocze Wielkiego Szyszaka - czwartego pod względem wysokości szczytu Karkonoszy i całych Sudetów, a drugiego szczytu polskich Karkonoszy. Na jego wierzchołek nie prowadzi znakowany szlak, ale jest droga ułożona z kamiennych płyt ufundowana w XIX wieku przez ród Schaffgotschów. Kilka lat po zjednoczeniu niemieckich krajów, w 1888 roku na szczycie Wielkiego Szyszaka ustawiono kamienną piramidę z wyrytą literą W oraz posąg orła dla upamiętnienia Wilhelma I - cesarza Niemiec.

Za Wielkim Szyszakiem schodzimy na Przełęcz pod Śmielcem z węzłem szlaków. Za przełęczą mijamy od południa szczyt Śmielca (czes. Velky Šišak, niem. Große Sturmhaube, 1424 m n.p.m.) i schodzimy na Czarną Przełęcz (1348 m n.p.m.) z kolejnym węzłem szlaków.

Przed nami kilkuminutowe podejście na Czeskie Kamienie (czes. Mužské kameny, niem. Mannsteine, 1416 m n.p.m.), a potem kilkaset metrów niemal płaskiego odcinka do Śląskich Kamieni (czes. Dívči kameny, niem. Mädelsteine, 1413 m n.p.m.). Na tym odcinku mamy wspaniałe widoki na polskie i czeskie Karkonosze. Za Śląskimi Kamieniami schodzimy pod zniszczone czeskie schronisko górskie Petrova bouda (czes. Petrovka, niem. Peterbaude), które w 2011 roku strawił pożar. Po stronie czeskiej znajduje się w pobliżu jeszcze wiele innych schronisk.

Kontynuujemy zejście wąską asfaltową drogą, a potem szutrową do Przełęczy Dołek (czes. Slezské sedlo, niem. Mädelwiese, 1178 m n.p.m.). Następnie pokonujemy łagodne wzniesienie Ptasi Kamień (czes. Čihadlo, niem. Im Löchel, Vogelstein, 1217 m n.p.m.), za którą znajduje się już Przełęcz Karkonoska (czes. Slezské sedlo, 1198 m n.p.m.). Zarówno od czeskiej, jak i od polskiej strony prowadzi na nią asfaltowa droga. Mamy tu węzły szlaków polskich i czeskich, a także czeski hotel górski Špindlerova bouda. Nieco dalej, kilka minut lekkiego marszu pod górkę znajduje się polskie Schronisko PTTK „Odrodzenie”, położone na wysokości 1236 m n.p.m.

Od Schroniska „Odrodzenie” czerwony szlak zaczyna trawersować północne zbocza Małego Szyszaka (czes. Malý Šišák, niem. Kleine Sturmhaube, 1439 m n.p.m.), a następnie Tępego Szczytu (niem. Kleines Rad, Mittelberg lub Stuurmhaubenköppel, 1387 m n.p.m.) i Smogorni (czes. Stříbrný hřbet, niem. Mittagsberg, 1489 m n.p.m.) - trzeciego co do wysokości szczytu w Sudetach. Na lewo rozpościera się widok na Kotlinę Jeleniogórską. Pod szczytem Smogorni przy naszym szlaku mamy grupę skalną Słonecznik, który stanowi dobry punkt orientacyjny na wyrównanym grzbiecie górskim. Dla mieszkańców Podgórzyna, Przesieki i Borowic słońce nad skałą wskazywało południe, stąd jej nazwa Słonecznik.

Spod Słonecznika wchodzimy wprost na podciętą krawędź kotła Wielkiego Stawu o głębokości dochodzącej 200 m. Dno tego kotła znajduje się na wysokości 1224 m n.p.m. i wypełnia je największe jezioro cyrkowe w Karkonoszach - wspomniany Wielki Staw. Maksymalna głębokość tego stawu osiąga 24,4 m, zaś długość linii brzegowej wynosi 1540 m. Kocioł Wielkiego Stawu sąsiaduje na południowym wschodzie z Kotłem Małego Staw. Cały czas idziemy przy krawędzi kotłów. W dole kotła nad brzegiem Małego Stawu widoczne jest Schronisko PTTK „Samotnia” im. Waldemara Siemaszki, zaś nieco wyżej od niego Schronisko PTTK „Strzecha Akademicka” (zaledwie 10 minut drogi od schroniska „Samotnia”). „Strzecha Akademicka” uważana jest za najstarsze schronisko w Karkonoszach, a stojąca tu wcześniej buda pasterska, gdzie przebiegał stary Trakt Śląski, służyła górskim wędrowcom już w I połowie XVII wieku.

Za kotłami mamy Równię pod Śnieżką - płaskowyż rozciągający się na wysokości od 1350 do 1450 m n.p.m. Stoi na niej czeskie schronisko Luční bouda (niem. Wiesenbaude). Zaraz za żółtym szlakiem odchodzącym do tego schroniska mijamy miejsce, w którym stała niegdyś strażnica graniczna. Dziś znajduje się na nim węzeł szlaków o nazwie „Spalona Strażnica”, z którego odchodzi niebieski szlak do Karpacza, przechodząc obok schronisk „Strzecha Akademicka” i „Samotnia”. Zaś czerwony szlak wkrótce schodzi na Przełęcz pod Śnieżką położoną na wysokości 1389 m n.p.m.

Na Przełęczy pod Śnieżką mamy duży węzeł szlaków polskich i czeskich. W pobliżu znajduje się Schronisko Górskie „Dom Śląski” (1400 m n.p.m.). Główny Szlak Sudecki skręca tu w lewo, schodząc Doliną Łomniczki do Karpacza. Omija w ten sposób Śnieżkę (czes. Sněžka, niem. Schneekoppe, 1602 n.p.m.) - najwyższy szczyt w Karkonoszach i jednocześnie w całych Sudetach, a także najwyższy szczyt Czech. Jednak można stąd na niego wejść zbaczając z Głównego Szlaku Sudeckiego. Prowadzą na niego odrębne szlaki.

Hala Szrenicka.

Góry Izerskie z Hali Szrenickiej.

Kamieniołom kwarcu „Stanisław” w Górach Izerskich.

Wysoki Kamień (1058 m n.p.m.) w Wysokim Grzbiecie (Góry Izerskie).

Schronisko na Wysokim Kamieniu (1058 m n.p.m.) w Górach Izerskich.

Schronisko PTTK na Hali Szrenickiej (1195 m n.p.m.).

Trzy Świnki (1297 m n.p.m.).

Ścieżka na Mokrą Przełęcz.

Mokra Przełęcz.

Węzeł szlaków na Mokrej Przełęczy.

Pas graniczny na grzbiecie Karkonoszy.

Twarożnik (1320 m n.p.m.).

Łabski Szczyt (1471 m n.p.m.) od zachodu.

Łabski Szczyt (1471 m n.p.m.) od wschodu.

Telewizyjna stacja przekaźnikowa na Śnieżnych Kotłach.

Północna panorama.

Przed Śnieżnymi Kotłami.

Kotlina Jeleniogórska.

Nad Śnieżnymi Kotłami.

Śnieżne Kotły.

Śnieżne Kotły.

Śnieżne Kotły.

Na krawędzi Śnieżnych Kotłów.

Śnieżne Kotły.

Śnieżne Kotły.

Śnieżne Kotły.

Telewizyjna stacja przekaźnikowa.

Nad Śnieżnymi Kotłami.

Śnieżne Kotły.

Śnieżne Kotły.

Stoki Wielkiego Szyszaka.

Panorama ze stoków Wielkiego Szyszaka.

Widok ze stoków Śmielca.

Przełęcz pod Śmielcem. Za nami z prawej wznosi się Śmielec, a dalej na lewo Wielki Szyszak.

Głaz z wyrytymi znakami.

Siódmaczek leśny (Trientalis europaea L).

Śląskie Kamienie (1413 m n.p.m.).

Śląskie Kamienie (1413 m n.p.m.).

Śląskie Kamienie (1413 m n.p.m.).

Śląskie Kamienie (1413 m n.p.m.).

Przełęcz Karkonoska. Za przełęczą wznosi się Mały Szyszak.

Przełęcz Karkonoska.

Schronisko PTTK „Odrodzenie” (1198 m n.p.m.).

Panorama z Małego Szyszaka. Z prawej widać Jezioro Sosnówka.

Słonecznik (1420 m n.p.m.).

Słonecznik (1420 m n.p.m.).

Pielgrzymy.

Żółty szlak prowadzący do Pielgrzymów spod Słonecznika.
W głębi widać niewielkie pasemko Gór Sokolich z dwoma charakterystycznymi kopkami: Rudzika i Sokolika.
Z prawej mamy Rudawy Janowickie.

Śnieżka widoczna ze Słonecznika.

Słońce przegląda się w lustrze wody.

Kocioł Wielkiego Stawu.

Mały Staw i Schronisko „Samotnia”.

Na krawędzi kotła Małego Stawu.

Torfowiska na Równi pod Śnieżką.

Schronisko Strzecha Akademicka na polanie Złotówki.

Śnieżka z czerwonego szlaku.

Szczyt Śnieżki.

Schronisko Górskie „Dom Śląski” (1400 m n.p.m.) pod Śnieżką.

Niebieski szlak na szczyt Śnieżki.

Śnieżka (1602 m n.p.m.).

Budynek czeskiej poczty na szczycie Śnieżki.

Bieżące parametry pogodowe na Śnieżce.

W budynku czeskiej poczty na szczycie Śnieżki.

Restauracja i obserwatorium na Śnieżce.

Widok na Karkonosze ze szczytu czerwonego szlaku na Śnieżce.

Kotlina Jeleniogórska ze Śnieżki.

Hotel Gołębiewski w Karpaczu.

Niebieski szlak na stokach Śnieżki.

Zachodzące słońce widoczne spod Śnieżki.

Udostępnij: