„Spacerkiem” na Luboń Wielki (Waldemar Ciszewski)

Inaczej niż zwykle. Ruszamy z eMDeA, I do Lubnia podróż sześć kwadransów potrwa.     Tutaj każdy „Wędrowiec” z wypchanym plecakiem,     Wyrusza na trasę nowym czarnym szlakiem. Celem naszym będzie – i tutaj zabłysnę, Poprzez górę Szczebel, znana Przełęcz Glisne!     Były takie myśli: „Sprostamy zadaniu?     Przez Szczebel i Glisne stanąć na Lubaniu?” Lubań leży w Gorcach, a to Luboń Wielki… Usłyszałem przyganę koleżanki Elki!     Czy to Luboń czy Lubań? Lecz go trzeba zdobyć,     Więc nie ma co „afery” z tej przyczyny robić! Na wybranej trasie mamy niezły „mebel” - bardzo strome podejście na szczyt góry Szczebel.      Potem dużo łatwiej, nawet dla gamonia,      Zejść na Przełęcz Glisne w kierunku Lubonia. Pogoda nam sprzyja, deszcz nie pokrapuje! „Spacer” w tych warunkach lepiej nam smakuje.      Postój przy kapliczce, na pierwsze śniadanie,      W plecaku bagażu nieco mniej zostanie. A potem pod górę, bez przerwy pod górę, By po drodze minąć gdzieś „lodową” Dziurę,      Ostatnim wysiłkiem (tracąc prawie życie)!       Całą grupą w komplecie stajemy na szczycie. (Pewien gość powiedział, że będzie „lajtowo”, On za to „lajtowo” to oberwie zdrowo!)       Chwila odpoczynku, no a potem z górki,       Na następną górę zaostrzyć pazurki. Bo podejście na Luboń znowu strome będzie, I wody z organizmu dużo nam ubędzie!       Było bardzo ciężko, straszna była męka!       Bo czy ktoś uwierzy, że i Prezes kwękał? Lecz szczyt coraz bliżej, powiem całkiem blisko, Widać wieżę TV i piękne schronisko.       Nie wiem czy słów starczy? Chyba będzie mało!       By zdać Wam relację, co się potem działo! Bo po odpoczynku naszła nas pokusa, By śpiewać i tańczyć w boskim rytmie bluesa!       Ale występ dała?! Gwiazdą była Ona!       Chociaż Babka wnukom – młodzieńcza Iwona! Ale reszta grupy też nie odstawała! Występ na miarę Sopotu w tym schronisku dała!        Widzicie z opisu, więc Was nie zaskoczy,        Że zakończyliśmy, gdzieś, o drugiej w nocy… Potem nocleg grupowy. (Kąpieli nie było!) Lecz chociaż bez wody, ale było miło !        Przebudzenie w niedzielę (chyba) ciężkie było?        Ale wspólne śniadanie „imprę” zakończyło. Potem zejście do Rabki. To było „lajtowe”… Więc Jacek Wiechecki uratował głowę! Luboń Wielki - 15/16 listopad 2014 r . Aktywny uczestnik wycieczki - Waldemar Ciszewski.

GALERIE FOTOGRAFICZNE:
O poranku na Luboniu Wielkim

Udostępnij: