Dziennik wypraw i przystań przed kolejną wędrówką.

Kłodzka Góra i Szeroka Góra

Po cztero i półgodzinnej autokarowej podróży zatrzymujemy się na Przełęczy Kłodzkiej, znajdującej się mniej więcej w połowie drogi między Kłodzkiem i Złotym Stokiem. Jej siodło rozdziela Góry Bardzkie i Góry Złote, a tym samym Sudety Wschodnie i Sudety Środkowe. Dzisiaj kierujemy się w stronę grzbietu Gór Bardzkich, ciągnącego się przez 20 km do Przełęczy Srebrnej znajdującej się na północnym zachodzie, za którą początek ma kolejne górskie pasmo.

TRASA:
Przełęcz Kłodzka (482 m n.p.m.) niebieski szlak Podzamecka Kopa (niem. Passberg; 615 m n.p.m.) niebieski szlak Przełęcz Podzamecka (596 m n.p.m.) niebieski szlak Grodzisko (734 m n.p.m.) niebieski szlak Jelenia Kopa (747 m n.p.m.) niebieski szlak Trzy Granice niebieski szlak węzeł szlaków [żółty szlak] Kłodzka Góra (niem. Glatzenberg, 765 m n.p.m.) [żółty szlak] Szeroka Góra (770 m n.p.m.) [żółty szlak] węzeł szlaków niebieski szlak Trzy Granice niebieski szlak Jelenia Kopa (747 m n.p.m.) niebieski szlak Grodzisko (734 m n.p.m.) niebieski szlakPrzełęcz Podzamecka (596 m n.p.m.) niebieski szlak Podzamecka Kopa (niem. Passberg; 615 m n.p.m.) niebieski szlak Przełęcz Kłodzka (482 m n.p.m.)

OPIS:
Z Przełęczy Kłodzkiej (482 m n.p.m.) wyruszamy o godzinie 14.35. Idziemy niebieskim szlakiem, który przez chwilkę prowadzi łagodnie wznosząca się dróżką leśną, po czym przed nami pojawia się bardzo strome zbocze - rozpoczynamy mozolne, choć niezbyt długie podejście. Po 25 minutach osiągamy szczyt Podzameckiej Kopy (niem. Passberg, 615 m n.p.m.), pierwszy od południowo-wschodniej strony szczyt w grzbiecie.

Początek podejścia na Podzamecką Kopę.
Początek podejścia na Podzamecką Kopę.

Podzamecka Kopa (niem. Passberg; 615 m n.p.m.).
Podzamecka Kopa (niem. Passberg; 615 m n.p.m.).

Za Podzamecką Kopą obniżamy nieznacznie wysokość osiągając po pięciu minutach marszu Przełęcz Podzamecką. Wkrótce niebieski szlak odchodzi z drogi leśnej na ścieżkę w lewo, wspinającą się na wyraźnie zarysowany wierzchołek Grodziska (734 m n.p.m.). Szlak wiedzie cały czas lasem głównie świerkowym, z dużą domieszką buka, a także innych gatunków drzew liściastych. Droga leśną, którą opuściliśmy biegnie poniżej szczytu Grodziska. Warto wiedzieć, że jest ona jednym z nielicznych tutaj miejsc widokowych. Widać z niej zbiornik Topole, a na prawo od niego fragment sąsiadującego z nim zbiornika Kozielno, powstałe w wyniku zalania wyrobisk żwirowni spiętrzonymi wodami Nysy Kłodzkiej. Spiętrzenie to ma charakter przeciwpowodziowy, jak też wykorzystywane jest do celów energetycznych. U ujścia obu zbiorników zbudowane są elektrownie wodne. Oba zbiorniki tworzą Zalew Paczkowski. Za Zalewem Paczkowskim widoczne są wiatraki farmy wiatrowej „Lipniki" położonej na terenie gminy Kamiennik.

Widok z drogi podszczytowej na Grodzisku w kierunku północno-wschodnim.
Widok z drogi podszczytowej na Grodzisku w kierunku północno-wschodnim.

Zbliżenie na Zalew Paczkowski.
Zbliżenie na Zalew Paczkowski. W dali widoczne wiatraki farmy wiatrowej „Lipniki".

Schodzimy z Grodziska i lekkim podejściem o godzinie 15.25 przechodzimy szczyt Jeleniej Kopy (747 m n.p.m.). Dalej łagodnie, wśród wysokich świerków przemieszczamy się na przełęcz Trzy Granice, skąd spokojnie podchodzimy na obniżenie pomiędzy dwoma nieodległymi szczytami Gór Bardzkich. Stoi tu oznaczenie węzła szlaków. Niebieski szlak biegnie dalej grzbietem Gór Bardzkich, natomiast w tym miejscu krzyżuje się on z żółtym szlakiem z Kłodzka, który niedawno kończył się na niebieskim szlaku, a obecnie poprowdzony jest nieco dalej na wschód na szczyt Szerokiej Góry, najwyższy szczyt Gór Bardzkich.

Przed przełęczą Trzy Granice.
Przed przełęczą Trzy Granice.

Na węźle szlaków skręcamy w lewo na żółty szlak, który prowadzi nas na szczyt Kłodzkiej Góry. Żółty szlak nie prowadzi dokładnie pod słupek z tabliczka szczytową, ale kilkanaście metrów od niej. Patrzymy na prawo by nie minąć krótkiej ścieżki dojściowej. Zalesiony szczyt Kłodzkiej Góry (niem. Glatzenberg; 765 m n.p.m.) osiągamy o godzinie 15.35. Do niedawna był to najwyższy punkt Gór Bardzkich do którego prowadził znakowany szlak turystyczny. Obecnie domalowano żółte znaki również na sąsiedni szczyt Szerokiej Góry, która z wysokością około 770 m n.p.m. stanowi najwyższą kulminację Gór Bardzkich. Na mapach wysokość Szerokiej Góry podawana jest jako 767 m n.p.m. (wydawnictwo Sygnatura).

Kłodzka Góra (niem. Glatzenberg, 765 m n.p.m.).
Kłodzka Góra (niem. Glatzenberg, 765 m n.p.m.).

Kłodzka Góra (niem. Glatzenberg, 765 m n.p.m.).
Kłodzka Góra (niem. Glatzenberg, 765 m n.p.m.).

Po krótkiej przerwie na sesję foto w ciągu niespełna 10 minut przemieszczamy się na Szeroką Górę. Tam robimy kolejną sesję i przerwę należną zdobywcom szczytów do górskich koron. Zaskakującą ciekawostką są tutaj dwie tabliczki szczytowe, z których jedna podaje wysokość 770 m n.p.m., a druga 747 m n.p.m. (23 metry różnicy!). Której wierzyć?

Szeroka Góra.
Szeroka Góra.

Szeroka Góra (770 m n.p.m.).
Szeroka Góra (770 m n.p.m.).

Z najwyższych szczytów Gór Bardzkich wracamy na Przełęcz Kłodzką tą samą drogą, którą tutaj przyszliśmy. Najpierw do węzła szlaku, a potem już niebieskim przemierzając rozległe lasy świerkowe i świerkowo-bukowe. Tutaj to się oddycha, pomimo wyczuwalnego zaduchu, jaki unosi się ponad nami, ponad koroną lasu.

Pod szczytem Szerokiej Góry.
Pod szczytem Szerokiej Góry.

Las na Szerokiej Górze.
Las na Szerokiej Górze.

Zejście na Przełęcz Kłodzką.
Zejście na Przełęcz Kłodzką.
Zejście na Przełęcz Kłodzką.

Zejście na Przełęcz Kłodzką.

Była to bardzo krótka wędrówka mało uczęszczanymi szlakami Gór Bardzkich. Nastawiona była na najwyższe ich kulminacje. Nie mniej doznaliśmy przyjemność przemierzania leśnych głuszy, pokonywania wzniesień wśród cieni lasu osłaniających przed gorejącym słońcem. Wędrówka ta poszerza nasze kolekcje systematyzowane w ramach górskich koron.


Udostępnij:

4 komentarze:

  1. czyli trasa łatwa i przyjemna. :) najpewniej też mnie czeka w ramach korony gór, chociaż nie jestem przekonana czy uda nam się dotrzeć tam w tym roku. a mimo dość niskich wysokości i tak całkiem niezłe widoczki na okolicę są. :)
    pozdrawiam.

    OdpowiedzUsuń
  2. Może wprowadzę małe sprostowanie, a raczej kilka. Kłodzka Góra jest zaliczana do KGP, bo do niedawna była uważana za najwyższy szczyt Gór Bardzkich i właściwie oficjalnie dalej jest za taką uważana, bo pomiary stwierdzające wyższość Szerokiej były tylko amatorskie. Błąd wynika z tego, że ktoś się kiedyś pomylił i zamienił miejscami wysokości obu szczytów. Stąd ta różnica wysokości - ta wyższa jest bliższa prawdy.

    A jeśli chodzi o szlak prowadzący na Szeroką, to byłem tam 2 miesiące temu i trudno mi się było oprzeć wrażeniu, że został on wyznaczony przez samozwańczego znakarza-amatora.

    Niemniej jednak Góry Bardzkie są piękne i ciche i bardzo polecam.

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Nieprawda. Były oficjalne pomiary. Można to sprawdzić na rządowej stronie
      http://mapy.geoportal.gov.pl/imap/?locale=pl&gui=new&sessionID=2698168

      Usuń
  3. Byłem tam w roku 2016 i rzeczywiście znaki są malowane przez amatora, ale dość dobrze prowadzą na szczyt Szerokiej. Choć z drugiej strony jak ktoś się orientuje w terenie, to i bez nich trafiłby na szczyt. Trasa opisana jest rzeczywiście klimatyczna. Polecam :)

    OdpowiedzUsuń


Życie jest zbyt krótkie, aby je przegapić.

Liczba wyświetleń

Popularne posty (ostatnie 30 dni)

Etykiety

Archiwum bloga

Z nimi w górach bezpieczniej

Zapamiętaj !
NUMER RATUNKOWY
W GÓRACH
601 100 300

Mapę miej zawsze ze sobą

Stali bywalcy

Odbiorcy


Wyrusz z nami na

Główny Szlak Beskidu Wyspowego


ETAP DATA, ODCINEK
1
19.11.2016
[RELACJA]
Szczawa - Jasień - Ostra - Ogorzała - Mszana Dolna
2
7.01.2017
[RELACJA]
Mszana Dolna - Potaczkowa - Rabka-Zdrój
3
18.02.2017
[RELACJA]
Rabka-Zdrój - Luboń Wielki - Przełęcz Glisne
4
18.03.2017
[RELACJA]
Przełęcz Glisne - Szczebel - Kasinka Mała
5
27.05.2017
[RELACJA]
Kasinka Mała - Lubogoszcz - Mszana Dolna
6
4.11.2017
[RELACJA]
Mszana Dolna - Ćwilin - Jurków
7
9.12.2017
[RELACJA]
Jurków - Mogielica - Przełęcz Rydza-Śmigłego
8
20.01.2018
[RELACJA]
Przełęcz Rydza-Śmigłego - Łopień - Dobra
9
10.02.2018
[RELACJA]
Dobra - Śnieżnica - Kasina Wielka - Skrzydlna
10
17.03.2018
[RELACJA]
Skrzydlna - Ciecień - Szczyrzyc
11
10.11.2018
[RELACJA]
Szczyrzyc - Kostrza - Tymbark
12
24.03.2019
[RELACJA]
Tymbark - Kamionna - Żegocina
13
14.07.2019
[RELACJA]
Żegocina - Łopusze - Laskowa
14
22.09.2019
[RELACJA]
Laskowa - Sałasz - Męcina
15
17.11.2019
[RELACJA]
Męcina - Jaworz - Limanowa
16
26.09.2020
[RELACJA]
Limanowa - Łyżka - Pępówka - Łukowica
17
5.12.2020
[RELACJA]
Łukowica - Ostra - Ostra Skrzyż.
18
6.03.2021
[RELACJA]
Ostra Skrzyż. - Modyń - Szczawa

Smaki Karpat

Wołoskimi śladami

Główny Szlak Beskidzki

21-23.10.2016 - wyprawa 1
Zaczynamy gdzie Biesy i Czady,
czyli w legendarnych Bieszczadach

BAZA: Ustrzyki Górne ODCINEK: Wołosate - Brzegi Górne
Relacje:
13-15.01.2017 - Bieszczadzki suplement do GSB
Biała Triada z Biesami i Czadami
BAZA: Ustrzyki Górne
Relacje:
29.04.-2.05.2017 - wyprawa 2
Wielka Majówka w Bieszczadach
BAZA: Rzepedź ODCINEK: Brzegi Górne - Komańcza
Relacje:
16-18.06.2017 - wyprawa 3
Najdziksze ostępy Beskidu Niskiego
BAZA: Rzepedź ODCINEK: Komańcza - Iwonicz-Zdrój
Relacje:
20-22.10.2017 - wyprawa 4
Złota jesień w Beskidzie Niskim
BAZA: Iwonicz ODCINEK: Iwonicz-Zdrój - Kąty
Relacje:
1-5.05.2018 - wyprawa 5
Magurskie opowieści
i pieśń o Łemkowyni

BAZA: Zdynia ODCINEK: Kąty - Mochnaczka Niżna
Relacje:
20-22.07.2018 - wyprawa 6
Ziemia Sądecka
BAZA: Krynica-Zdrój ODCINEK: Mochnaczka Niżna - Krościenko nad Dunajcem
Relacje:
7-9.09.2018 - wyprawa 7
Naprzeciw Tatr
BAZA: Studzionki, Turbacz ODCINEK: Krościenko nad Dunajcem - Rabka-Zdrój
Relacje:
18-20.01.2019 - wyprawa 8
Zimowe drogi do Babiogórskiego Królestwa
BAZA: Jordanów ODCINEK: Rabka-Zdrój - Krowiarki
Relacje:
17-19.05.2019 - wyprawa 9
Wyprawa po wschody i zachody słońca
przez najwyższe partie Beskidów

BAZA: Markowe Szczawiny, Hala Miziowa ODCINEK: Krowiarki - Węgierska Górka
Relacje:
22-24.11.2019 - wyprawa 10
Na śląskiej ziemi kończy się nasza przygoda
BAZA: Równica ODCINEK: Węgierska Górka - Ustroń
Relacje:

GŁÓWNY SZLAK WSCHODNIOBESKIDZKI

termin 1. wyprawy: 6-15 wrzesień 2019
odcinek: Bieszczady Wschodnie czyli...
od Przełęczy Użockiej do Przełęczy Wyszkowskiej


termin 2. wyprawy: wrzesień 2023
odcinek: Gorgany czyli...
od Przełęczy Wyszkowskiej do Przełęczy Tatarskiej


termin 3. wyprawy: wrzesień 2024
odcinek: Czarnohora czyli...
od Przełęczy Tatarskiej do Gór Czywczyńskich

Koszulka Beskidzka

Niepowtarzalna, z nadrukowanym Twoim imieniem na sercu - koszulka „Wyprawa na Główny Szlak Beskidzki”.
Wykonana z poliestrowej tkaniny o wysokim stopniu oddychalności. Nie chłonie wody, ale odprowadza ją na zewnątrz dając wysokie odczucie suchości. Nawet gdy pocisz się ubranie nie klei się do ciała. Wilgoć łatwo odparowuje z niej zachowując jednocześnie komfort cieplny.

Fascynujący świat krasu

25-27 lipca 2014 roku
Trzy dni w Raju... Słowackim Raju
Góry piękne są!
...można je przemierzać w wielkiej ciszy i samotności,
ale jakże piękniejsze stają się, gdy robimy to w tak wspaniałym towarzystwie – dziękujemy Wam
za trzy niezwykłe dni w Słowackim Raju,
pełne serdeczności, ciekawych pogawędek na szlaku
i za tyleż uśmiechu.
24-26 lipca 2015 roku
Powrót do Słowackiego Raju
Powróciliśmy tam, gdzie byliśmy roku zeszłego,
gdzie natura stworzyła coś niebywałego;
gdzie płaskowyże pocięły rokliny,
gdzie Spisza i Gemeru łączą się krainy;
by znów wędrować wąwozami dzikich potoków,
by poczuć na twarzy roszące krople wodospadów!
To czego jeszcze nie widzieliśmy – zobaczyliśmy,
gdy znów w otchłań Słowackiego Raju wkroczyliśmy!


19-21 sierpnia 2016 roku
Słowacki Raj 3
Tam gdzie dotąd nie byliśmy!
Przed nami kolejne trzy dni w raju… Słowackim Raju
W nieznane nam dotąd kaniony ruszymy do boju
Od wschodu i zachodu podążymy do źródeł potoków
rzeźbiących w wapieniach fantazję od wieków.
Na koniec pożegnalny wąwóz zostanie na południu,
Ostatnia droga do przebycia w ostatnim dniu.

           I na całe to krasowe eldorado
spojrzymy ze szczytu Havraniej Skały,
           A może też wtedy zobaczymy
to czego dotąd nasze oczy widziały:
           inne słowackie krasy,
próbujące klasą dorównać pięknu tejże krainy?
           Niech one na razie cierpliwie
czekają na nasze odwiedziny.

7-9 lipca 2017 roku
Słowacki Raj 4
bo przecież trzy razy to za mało!
Ostatniego lata miała to być wyprawa ostatnia,
lecz Raj to kraina pociągająca i w atrakcje dostatnia;
Piękna i unikatowa, w krasowe formy bogata,
a na dodatek zeszłego roku pojawiła się w niej ferrata -
przez dziki Kysel co po czterdziestu latach został otwarty
i nigdy dotąd przez nas jeszcze nie przebyty.
Wspomnień czar ożywi też bez większego trudu
fascynujący i zawsze urzekający kanion Hornadu.
Zaglądnąć też warto do miasta mistrza Pawła, uroczej Lewoczy,
gdzie w starej świątyni świętego Jakuba każdy zobaczy
najwyższy na świecie ołtarz, wyjątkowy, misternie rzeźbiony,
bo majster Paweł jak Wit Stwosz był bardzo uzdolniony.
Na koniec zaś tej wyprawy - wejdziemy na górę Velka Knola
Drogą niedługą, lecz widokową, co z góry zobaczyć Raj pozwala.
Słowacki Raj od ponad stu lat urodą zniewala człowieka
od czasu odkrycia jej przez taternika Martina Rótha urzeka.
Grupa od tygodni w komplecie jest już zwarta i gotowa,
Kaniony, dzikie potoki czekają - kolejna rajska wyprawa.


Cudowna wyprawa z cudownymi ludźmi!
Dziękujemy cudownym ludziom,
z którymi pokonywaliśmy dzikie i ekscytujące szlaki
Słowackiego Raju.
Byliście wspaniałymi kompanami.

Miało być naprawdę po raz ostatni...
Lecz mówicie: jakże to w czas letni
nie jechać znów do Słowackiego Raju -
pozwolić na zlekceważenie obyczaju.
Nawet gdy niemal wszystko już zwiedzone
te dzikie kaniony wciąż są dla nas atrakcyjne.
Powiadacie też, że trzy dni w raju to za krótko!
skoro tak, to czy na cztery nie będzie zbyt malutko?
No cóż, podoba nam się ten kras,
a więc znów do niego ruszać czas.
A co wrzucimy do programu wyjazdu kolejnego?
Może z każdego roku coś jednego?
Niech piąty epizod w swej rozciągłości
stanie się powrotem do przeszłości,
ruszajmy na stare ścieżki, niech emocje na nowo ożyją
gdy znów pojawimy się w Raju z kolejną misją!

15-18 sierpnia 2018 roku
Słowacki Raj 5
Retrospekcja
Suchá Belá - Veľký Sokol -
- Sokolia dolina - Kyseľ (via ferrata)

Koszulka wodniacka

Tatrzańska rodzinka

Wspomnienie


519 km i 18 dni nieustannej wędrówki
przez najwyższe i najpiękniejsze partie polskich Beskidów
– od kropki do kropki –
najdłuższym górskim szlakiem turystycznym w Polsce


Dorota i Marek Szala
Główny Szlak Beskidzki
- od kropki do kropki -

WYRÓŻNIENIE
prezentacji tego pasjonującego przedsięwzięcia na



za dostrzeżenie piękna wokół nas.

Dziękujemy i cieszymy się bardzo,
że nasza wędrówka Głównym Szlakiem Beskidzkim
nie skończyła się na czerwonej kropce w Ustroniu,
ale tak naprawdę doprowadziła nas aż na
Navigator Festival 2013.

Napisz do nas