Chełm do Korony Beskidu Niskiego

Przejeżdżamy na drugą stronę rzeka Biała. Niedaleko stąd, poniżej Grybowa rzeka ta stanowi granicę pomiędzy Pogórzem Rożnowskim (na zachodzie) i Pogórzem Ciężkowickim (na wschodzie). Tutaj, przed Grybowem, Biała przepływa między wzniesieniami Jaworze i Chełm.

TRASA:

Wawrzka, Podwawrze (526 m n.p.m.) Chełm (781 m n.p.m.) Wawrzka, Podwawrze (526 m n.p.m.)

OPIS:

Trafiamy do dawnej łemkowskiej wsi o nazwie Wawrzka. Powstała w 1574 roku i do czasów przymusowych wysiedleń (akcja „Wisła”) stanowiła najdalej na północ wysunięte miejsce łemkowskiego osadnictwa. W miejscowości Wawrzka odnajdujemy odpowiednie miejsce do zaparkowania autokaru. Korzystamy z uprzejmości jednego z mieszkańców i parkujemy pojazd na jego podwórku. Szlak niebieski jest kilkadziesiąt metrów stąd.

O godzinie 12.10 rozpoczynamy wędrówkę. Szlak od razu wprowadza nas na lesisty stok. Wspinamy się dość stromo. Jest trochę ślisko, ale warstwa opadłych jesienią liści izoluje od grząskiej nieco warstwy gleby. Można też iść obok ścieżki po liściach, gdzie grunt jest twardszy. Po kilkunastu minutach osiągamy grzbiet o łagodnym nachyleniu. Idzie się dalej bardzo relaksacyjne. Bezlistny las próbuje oczarować. Drzewa i runo na grzbiecie wyglądają jak obsypane mąką. Jest to oczywiście śnieg w niewielkiej ilości.

Podwawrze.

Pole uprawne na skraju lasu.

W natarciu na najbardziej stromym odcinku.

Las oprószony śniegiem.

Widać już szczyt przed nami.

Wychodnie pod szczytem na wschodnim zboczu.

Las osnuty jest mgiełką chmur. Drzewa pozbawione liście odsłaniają jednak widok do doliny okalającej górę po wschodniej stronie, gdzie stok jest zdecydowanie bardziej urwisty. Chełm jest niedużą górą, łatwo dostępną, ale w krajobrazie tutejszego regionu ma charakterystyczny imponujący wygląd. O godzinie 13.00 docieramy do punktu szczytowego góry Chełm (781 m n.p.m.). Stoi tu pamiątkowy krzyż. Bardzo wysoki, wystający ponad koronę drzew. Kilka metrów od niego stoi inny, znacznie mniejszy krzyż z napisem:

„Krzyż – symbol poświęcenia Bogu i Ojczyźnie”

Walczącym i żyjącym pod Chełmem

Żołnierzom Wyklętym 1945-1947

Oddziału „Huragan”

Andrzeja Szczypty „Zenita”

Oddziału NSZ „Żandarmeria”

kpt. Jana Dubaniowskiego „Salwy”

Chełm (781 m n.p.m.).

Krzyż - symbol poświęcenia Bogu i Ojczyźnie na Chełmie.

Chełm (781 m n.p.m.).

Wierzchołek Chełmu widoczny od północnej strony.

O godzinie 13.20 opuszczamy szczyt. Wracamy tą samą drogą do wsi Wawrzki. Podążamy wąskim grzbietem, poprószonym cieniutką warstewką śniegu, porośniętym lasem. Wytwarza on swoisty urok, który wycisza i uspokaja. W scenerię wysokich drzew wpisują się niskie, ale jakże piękne świerki. Różnorodne drzewa wypełniają wieloplanowo leśną przestrzeń.

Ostatnie spojrzenie na szczyt od strony południowej.

Droga na południe ze szczytu.

Ciąg niebieskiego szlaku.

Urwisko wschodniego stoku.

Wieloplanowa leśna przestrzeń.

Swoisty urok lasu na Chełmie.

Droga przez las.

Choiny pośród wysokich drzew.

Tu jeszcze mamy łagodnie opadający grzbiet.

Przed ostrzejszym fragmentem zejścia do szosy.

Osiągamy szosę przecinającą rozległe pagóry rozciągające się wokół Chełmu. Kończymy niezwykle miłą dla ducha wędrówkę o godzinie 14.10. Czas odjechać stąd dalej na wschód, bo stamtąd łatwiej zagłębić się ustronne pejzaże Beskidu Niskiego.

GALERIE FOTOGRAFICZNE:
Las na Chełmie Grybowskim

Udostępnij: