GSB-21, dzień 2: Brzegi Górne - Cisna

za nami		pozostało
65,7 km		453,3 km

Nadchodzący upał kazał nam dziś wymaszerować wcześniej. Wstajemy o 4.00, zjadamy śniadanko, składamy namiot i wyruszamy w drogę. Szybko wychodzimy na Połoninę Wetlińską, dużo wcześniej od czasu mapowego. Wczesna pobudka okazała się bardzo dobrym pomysłem, bo grzbiet połoniny niebawem zamieniał się w smażalnię. Ze Smereka szybko już zmykamy pod osłonę lasu. W wiosce Smerek odpoczywamy przy posiłku. Kolejne wzniesienia okrywają już lasy, które dają osłonę przed prażącym słońcem. Strome podejście na Fereczatą daje nam popalić, ale później wędrówka wymaga znacznie mniej wysiłku. Niedługo potem zza Połoniny Wetlińskiej słychać odgłosy wyładowań atmosferycznych. Na szczęście grzbiet Połoniny Wetlińskiej stanowi skuteczną zaporę, która nie dopuszcza do nas złowrogich chmur. Do Cisnej docieramy już przy zapadającym zmroku, przy dłużącym się i często stromym zejściu. Na noc zatrzymujemy się w Bacówce pod Honem.

Udostępnij:

Czytaj całość...

GSB-21, dzień 1: Wołosate - Brzegi Górne

za nami		pozostało
32,2 km		486,8 km

Blask świtu słońca zza Tarnicy obudził nas wczesnym porankiem. O godzinie 5.00 wyruszmy w trasę. Pojawia się pierwszy problem: gdzie jest czerwona kropka oznaczająca początek (czy też końca dla niektórych piechurów) Głównego Szlaku Beskidzkiego. Nawet wróciliśmy się do centrum Wołosatego spod bramki wejściowej do Bieszczadzkiego Parku Narodowego, by sprawdzić czy jej nie przeoczyliśmy. Później dowiedzieliśmy się, że z powodu remontu tymczasowo ją usunięto. No trudno. W każdym bądź razie rozpoczynamy wędrówkę. Piękna pogoda nastraja nas bardzo optymistycznie do dzisiejszego dnia. Podejście na Przełęcz Bukowską dłuży się nieco, ale w końcu docieramy do niej i kawałek dalej i trochę wyżej osiągamy piętro połonin. Pierwsze widoki oszałamiają. Ukraina prezentuje się stąd niesamowicie. W pobliżu dostrzegamy słupki graniczne. Wkrótce jednak słoneczna pogoda okazuje się być bardzo dokuczliwa. Żar słoneczny próbuje wypalić z nas życie. Ledwo dech łapiemy. Przez to piekielne słońce pierwsze oznaki potwornego zmęczenia odczuwamy dość wcześnie, ale walczymy. Wytchnienie przynosi przerwa na posiłek w Ustrzykach Dolnych. Przydaje się on na forsownym podejściu Połoniny Caryńskiej, ale gdy tylko wychodzimy na otwartą przestrzeń połoniny duchota słoneczna znowu daje się we znaki. Jednak z drugiej strony może to i lepiej, bo wokół pojawiły się chmury deszczowe. Lało chyba dookoła nas tylko nie nad Połoniną Caryńską. Największe strumienie deszczu pojawiły się tam gdzie przed południem byliśmy - nad Tarnicą, a także dalej nad Ukrainą. Nocujemy na polu namiotowym u przesympatycznej gospodyni w Brzegach Górnych. Dziękujemy za wspaniałą gościnność. Pozdrawiamy też Ewę i Zbyszka spod Kęt, którzy tego samego dnia wyruszyli na tą samą trasę co my. Dziś też nocują w Brzegach Górnych.

Udostępnij:

Czytaj całość...

GSB-21, dzień 0: Na start

za nami		pozostało
0,0 km		519,0 km

Pokonanie Głównego Szlaku Beskidzkiego w czasie nie dłuższym niż 21 dni nie jest sprawą łatwą. Większość osób podejmująca się takiego wyzwania po kilku dniach wędrówki rezygnuje z niej. Czy i nas to czeka? Przekonamy się... miejmy nadzieję, że dopiero w Ustroniu, na drugim końcu czerwonego szlaku.

Wielodniową wędrówkę rozpoczynamy w Wołosatym. Najpierw chcemy zmierzyć się z odcinkami słabiej zagospodarowanymi turystycznie, a zatem trudniejsze z logistycznego punktu widzenia. Jak sobie z nimi poradzimy, to później powinno być łatwiej. Będziemy chcieli informować na bieżąco o tym jak nam idzie, zwięzłymi relacjami opatrzonymi kryptonimem „GSB-21”. Będą one opracowywane w nieco innym tonie, niż dotychczasowe. Raczej nie będziemy mieli czasu na szczegółowe opisywanie przebytych odcinków, ale zawsze w razie czego można takie opisy znaleźć w relacjach z równolegle realizowanego projektu pn. „GSB na raty”. Wędrujemy w nim tym samym szlakiem, tyle, że w przeciwnym kierunku, z Ustronia do Wołosatego.

Udostępnij:

Czytaj całość...

GSB na raty, etap 11: Studzionki - Krościenko nad Dunajcem

TRASA:

Stacja „Studzionki” Kotelnica (946 m n.p.m.) Runek (1005 m n.p.m.) Lubań (1225 m n.p.m.) Jaworzyna (1050 m n.p.m.) Marszałek (828 m n.p.m.) Krościenko nad Dunajcem

Udostępnij:

Czytaj całość...

GSB na raty, etap 10: Rabka-Zdrój - Studzionki

TRASA:

Rabka-Zdrój Maciejowa (815 m n.p.m.) Bacówka PTTK na Maciejowej (852 m n.p.m.) Jaworzyna Ponicka (995 m n.p.m.) Schronisko PTTK na Starych Wierchach (980 m n.p.m.) Groniki (1027 m n.p.m.) Obidowiec (1106 m n.p.m.) Rozdziele (1188 m n.p.m.) Turbacz (1310 m n.p.m.) Schronisko PTTK na Turbaczu (1283 m n.p.m.) Hala Długa Polana Gabrowska Duża Kiczora (1282 m n.p.m.) Przełęcz Knurowska (846 m n.p.m.) Stacja „Studzionki”

Udostępnij:

Czytaj całość...

Szczyrzyckie Opactwo białych mnichów

Jeszcze blisko tysiąc lat temu tereny te płonęły dzikością, mało kto na nich mieszkał. Rosły tu gęste lasy, płynęły niespokojne rzeki i potoki otoczone górskimi wyspami.  W to istne bezludzie miało być tchnięte życie. Nadszedł XIII wiek. Krakowski wojewoda Teodor Cedro herbu Gryf sprowadza tutaj w 1234 roku cysterskich mnichów. Część z nich zajęła się budową kościoła i klasztoru, inni zajęli się karczowaniem lasu odsłaniając ziemię pod pola uprawne. Rosła też powierzchnia  łąk, które dawały trawę dla bydła i owiec. Pod zboczami Ciecienia, w dolinie rzeki Stradomki powstawała osada ludzka o nazwie Szczyrzyc, która szybko przeobraziła się w silny ośrodek religijno-gospodarczy. W XIV wieku Szczyrzyc stał się powiatem znanym z hodowli bydła i kultury rolnej. W XVII wieku Cystersi wybudowali młyn, folusz, piekarnię, tartaki, a także browar, w którym wyrabiali napój z cykorii i chmielu, nazywany wówczas cerowizją. W okresie rozbiorów, austriacki zaborca zezwolił Cystersom na założenie w Szczyrzycu czteroklasowej szkoły dla dzieci wiejskich, do której uczęszczał znany później pisarz i piewca Podhala - Władysław Orkan. Tak po krótce przedstawia się historia Opactwa w Szczyrzycu.

Udostępnij:

Czytaj całość...

GSB na raty, etap 8: Przełęcz Lipnicka - Bystra

TRASA:

Zawoja Policzne Przełęcz Lipnicka, Krowiarki (1010 m n.p.m.) Cyl Hali Śmietanowej (1298 m n.p.m.) Polica (1369 m n.p.m.) Schronisko PTTK na Hali Krupowej (1152 m n.p.m.) Cupel Bystra

Udostępnij:

Czytaj całość...

Cuda Małej Fatry Krywańskiej - Janosikowe Diery

Minęła druga i ostatnia noc w sympatycznym schronisku Chata na Grúni (970 m n.p.m.). Z naszej bazy noclegowej schodzimy niebieskim szlakiem do położonej na południu Stefanowej (słow. Štefanová). Zaraz po wyruszeniu spod schroniska nasz szlak opada bardzo stromo, szeroką i kamienistą ścieżką. Idziemy przez las. Szlak nie jest długi i po kilku skrętach, w czasie 45 minut docieramy do bitej drogi w Stefanowej. Stefanowa jest niewielką osadą stanowiącą część Terchowej (słow. Terchová). Jest tu ogromny płatny parking, wiele pensjonatów i kilka karczm. Tu mamy krótką przerwę i ruszamy dalej.

Udostępnij:

Czytaj całość...

Przez najwyższe szczyty Małej Fatry Krywańskiej

Z naszych rodzimych beskidzkich szczytów wiele razy mieliśmy okazję oglądać intrygujące poszarpane szczyty Małej Fatry. Od dawna przyciągała ona uwagę ludzi, najpierw pasterzy, poszukiwaczy minerałów i myśliwych. Później pojawili się tu wędrowcy, tacy jak my zwabieni pięknem fatrzańskiej przyrody.

Udostępnij:

Czytaj całość...

Góry Kisuckie z widokami na Małą Fatrę Krywańską

Góry Kisuckie (słow. Kysucká vrchovina) to pasmo górskie w środkowej Słowacji, należące do łańcucha Beskidów Zachodnich w Zewnętrznych Karpatach Zachodnich. Wędrówkę przez Góry Kisuckie rozpoczynamy dokładnie w południe na wysokości 582 m n.p.m., w Zástraniu - osadzie z wyglądu w ogóle nie kojarzącej się z Żyliną, aczkolwiek stanowiącej obecnie jej administracyjną dzielnicę. Podróż w to spokojne miejsce wydłużyła się znacznie w czasie, ale najważniejsze, że dotarliśmy do niego, a pogoda wciąż zachęca do pieszej wędrówki.

Udostępnij:

Czytaj całość...

Łowcy przygód w Norwegii

„Zanim znów wyruszysz w góry” to blog rodzinny, miłośników wędrówek po górach i dolinach. Uwieczniamy w nim swoje przeżycia i wrażenia, by kiedyś do nich powrócić, ale też by podzielić się nimi z innymi pasjonatami wędrówek. W publikowanych na blogu relacjach czytelnik znajdzie precyzyjne opisy przebytych tras z bogatą dokumentacją fotograficzną, z uwzględnieniem znajdujących się przy nich atrakcji. Wzbogacają je dodatkowe informacje mające znaczenie w logistyce wędrówki, a także ukazujące pozytywne jej aspekty, wpływające na emocjonalne doznania, satysfakcję i zadowolenie, a nawet poczucie własnej wartości. To zachęta do aktywnego wypoczynku mającego - wszyscy o tym wiemy - ogromne znaczenie dla naszej odnowy biologicznej i sprawności fizycznej.

Gdybyśmy mieli możliwość odwiedzenia Norwegii z pewnością kierowalibyśmy się tymi samymi ideami. Zapewne na naszej trasie widzielibyśmy najwyższy szczyt Norwegii, Gór Skandynawskich i całego Półwyspu Skandynawskiego. Mowa oczywiście o Galdhøpiggen wznoszącym się na wysokość 2469 m n.p.m. Podobno z jego szczytu roztacza się wspaniały widok na obszar ponad 35 tysięcy km² (oczywiście przy dobrej widoczności). Choć Galdhøpiggen jest łatwo dostępny od strony schroniska Spiterstulen, to jego kamienista dzikość zniechęciła nie jednego śmiałka. Wędrówka na jego szczyt byłaby zatem niezłym wyzwaniem.

Wizja takiej przygody zarysowała się, gdy zostaliśmy zakwalifikowani do konkursowej pięćdziesiątki blogów rywalizujących w konkursie „Łowca przygód w Norwegii”, zorganizowanym przez Visit Norway - organizację zajmującą się promocją turystyki w Norwegii. Nasz udział w konkursie zakończyliśmy na 23 miejscu. Wszystkim głosującym na nas w tym konkursie bardzo dziękujemy. Głównej nagrody co prawda nie udało się zgarnąć, ale norweskie góry wciąż czekają i kiedyś być może do nich dotrzemy.

Udostępnij:

Czytaj całość...

GSB na raty, etap 7: Markowe Szczawiny - Przełęcz Lipnicka

TRASA:

Zawoja Markowe Schronisko PTTK na Markowych Szczawinach (1180 m n.p.m.) Przełęcz Brona, słow. Brána (1408 m n.p.m.) Kościółki (1620 m n.p.m.) Babia Góra, słow. Babia hora (1725 m n.p.m.) Gówniak, Wołowe Skałki (1617 m n.p.m.) Kępa (1521 m n.p.m.) Sokolica (1367 m n.p.m.) Przełęcz Lipnicka, Krowiarki (1010 m n.p.m.)

Udostępnij:

Czytaj całość...

Spiski Żar

Znajdujemy się w cichej, jakby zapomnianej wsi Dursztyn, położonej w malowniczym miejscu, w siodle pomiędzy pienińskimi grzbietami, z którego za zachód spływa potok Dursztyński, a na wschód, - potok Przeczny. Dursztyn to niewielka, ale stara spiska wieś (jedna z 14-tu), założona w 1469 roku. Jej nazwa pochodzi od niemieckiego słowa „durstein”, które oznacza twarde przejście lub trudny przejazd przez skały.

Udostępnij:

Czytaj całość...

Hala Łabowska

Wędrówkę na Halę Łabowską rozpoczynamy w wiosce Łomnica-Zdrój, położonej wzdłuż ujściowego odcinka potoku Łomniczanka. Była ona wsią królewską, założoną przez króla Kazimierza Wielkiego. Własnością królewską pozostała do czasu rozbiorów. Pergaminy królewskie zdradzają, że była ona lokowana wcześniej niż znajdujące się w sąsiedztwie miasto Piwniczna-Zdrój. Zamieszkiwana była przez ludność polską. Dalej na wschód od niej, począwszy od Wierchomli rozpoczynała się już inna kultura - Łemkowszczyzna.

Udostępnij:

Czytaj całość...