Nieopodal naszych dzisiejszych szlaków w miejscowości Łodygowice, odnaleźć
można jeden z interesujących zabytków sakralnej architektury drewnianej
województwa śląskiego. Odwiedzamy go już późną wieczorową porą, podczas
powrotu z trasy pieszej przez Skrzyczne. Gdy przybywamy do Łodygowic w
kościele trwa msza, ale po jej zakończeniu udaje się nam zajrzeć do wnętrza tej sędziwej,
pięknej świątyni.
Obiekt będący w naszym zainteresowaniu to stojący na niewysokim wzniesieniu
modrzewiowy kościół zbudowany w XVII wieku, otoczony zamkniętymi
sobotami. Początki tej świątyni (według najstarszych źródeł) przypadają na
wiek XIII. Wtedy stała tutaj kaplica pod wezwaniem św. Stanisława, należąca do
parafii żywieckiej. W chwili, gdy Łodygowice stały się odrębną parafią z dość
dużą liczbą mieszkańców, postanowiono istniejącą świątynię rozbudować - co
nastąpiło w latach 1634-35. W tym czasie przypisano jej dwóch nowych
patronów, apostołów Szymona i Judę Tadeusza. W 1644 roku dostawiono do niej
dzwonnicę. W roku 1687 powiększono prezbiterium, a w latach 1748-99
przebudowano wieżę i poszerzono nawę główną. Wówczas dobudowano do świątyni
boczne kaplice. Świątynię w tym kształcie można podziwiać do dzisiaj.
Piękna, jednonawowa architektura kościoła zachwyca obecnie odwiedzających. Na
jej teren otoczony drewnianym płotem prowadzą szerokie schody. Kościół pw. świętych Szymona i Judy Tadeusza w Łodygowicach wzniesiony został na
planie krzyża, a konstrukcja złożonych na zrąb bali modrzewiowych nakryta
została gontem. Długość świątyni wynosi około 40 metrów. Do prezbiterium
przylega zakrystia oraz kaplica Ogrojec z figurą Chrystusa Frasobliwego. Po
bokach nawy głównej znajdują się kaplice Matki Bożej Różańcowej oraz świętego
Franciszka z Asyżu. Wnątrze zdobi polichromia wykonana w roku 1929.
Łodygowicki kościół, prezentujący styl śląsko-małopolski, jest jednym
największych kościołów drewnianych w Beskidach.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz