Drewniana perełka Lachowic

W rejon ten ludność napływała już w XIII wieku. Przyczyniło się do tego sąsiedztwo z dwoma ważnymi szlakami: z północnego zachodu od Śląska brzegiem Skawy i z północnego wschodu od Krakowa doliną Raby. Potem w XVI wieku osiedlali się tu Wołosi. Osada istniała tu zatem od wielu lat, ale oficjalnie założył ją dopiero w XVII wieku Piotr Komorowski - właściciel dóbr suskich. Początkowo pojawia się pod nazwą Lubnica, a także Kobylanka, ale w końcu utrwaliła się nazwą Lachowice.

W latach 1789-1792 na miejscu dotychczasowej kaplicy wzniesiono w Lachowicach drewniany kościółek. Dziś kościółek ten, powierzony opiece dwóm patronom św. Piotrowi i Pawłowi jest najważniejszym zabytkiem wsi. Reprezentującym typową dla tego obszaru Polski drewnianą architekturę sakralną, nawiązującą swoim stylem do późnego średniowiecza, ale posiadającą również elementy barokowe. Otoczony jest ślicznymi podcieniami, zwanymi sobotami pod którymi wierni z odległych wsi, którzy przybywali tu już w sobotę spędzali noc, by zdążyć na nabożeństwo niedzielne. Z zewnątrz ten drewniany kościółek przypomina wiele innych świątyń, ale jego stare, omszałe ściany kryją w środku prawdziwe piękno. Zanim wyruszymy na wędrówkę górską wejdźmy do jego wnętrza.

Kościół pw. św. św. Apostołów Piotra i Pawła.

Wnętrze świątyni.

Ołtarz główny.

Ołtarz główny z odsłoniętym obrazem Matki Boskiej z Dzieciątkiem.

Ołtarz główny.

Dwa północne ołtarze boczne. Stojący przy ścianie tęczowej poświęcony jest Matce Boskiej.
W niszy pomiędzy kolumnami umieszczono w nim figurę Matki Boskiej z Lourdes. Ołtarz ten wieńczy korona.
Ołtarz stojący przy ścianie bocznej nawy poświęcony jest Św. Annie.
Pomiędzy kręconymi kolumnami czołowe miejsce zajmuje w nim obraz Św. Anna Samotrzecia.

Dwa południowe ołtarze boczne. Stojący przy ścianie tęczowej poświęcony Chrystusowi Ukrzyżowanemu.
Przy ścianie południowej widać też drugi ołtarz poświęcony Św. Sebastianowi.

Niepokalane Poczęcie na sklepieniu prezbiterium.

Drewniana ambona przy północnej ścianie prezbiterium.
Na ściankach jej korpusu oddzielonymi narożnymi kolumienkami
umieszczono malowidła przedstawiające: św. Jana Kantego,
św. Jana Nepomucena, św. Walerego i św. Wincentego.
Na zaplecku ambony wisi obraz Św. Grzegorz unoszący się nad Rzymem.
Na baldachimie widzimy Ducha Świętego w postaci gołębicy, a na zwieńczeniu
figurę św. Michała Archanioła wspartego na wolutach.

Kamienna, barokowa chrzcielnica wykonana ok. 1789 roku.
Kształtem przypomina kielich. Jej czara ozdobiona jest puklowaniem.
Chrzcielnnicę nakryto drewnianą, sześcioboczną pokrywą,
ozdobioną uskrzydlonymi główkami aniołków.
Zwieńczenie podtrzymywane przez woluty przedstawia chrzest Chrystusa.

Zbliżenie na zwieńczenie chrzcielnicy.
W głębi widać odsłonięty obraz Matki Boskiej z Dzieciątkiem.

XIX-wieczny konfesjonał.

Organy na chórze wykonane w 1836 roku przez Pawła Gracza z Pcimia.

Wnętrze świątyni widziane z chóru.

Południowa strona kościoła.

Kościół od wschodu.
Z tej strony dachy podcieni, czyli sobót mają łukowate wygięcia.

Opracowano na podstawie broszury: Paweł Kutaś, „Lachowice - Kościół pw. św. św. Apostołów Piotra i Pawła”, Zakrzów 2010.

Udostępnij: