Przed nami pierwsza część wycieczki po Adrszpasko-Teplickich Skałach. Rano o godzinie 8.10 rozpoczynamy tą bodaj najdłuższą
wędrówkę tegorocznego wypadu w Sudety. Kiedyś połączyliśmy Teplickie i Adrszpaskie
Skały w jednodniową wędrówkę. Jednak na początek tej wędrówki zaczęliśmy spokojnie dawkować sobie emocje i wpierw wyruszyliśmy spenetrować wschodnią część Teplickich Skał, gdzie znajduje się najwyższy szczyt tego pasma. Wyruszamy szlakiem
spod zamku znajdującego się w miejscowości Teplice nad Metují. Wspinamy się
ponad rzekę Metuja, ponad Zamek, które rychło zostawiamy w dolinie. Mijamy pustelnię
z kościołem pielgrzymkowym pw. Maryi Panny Pomocnej w Teplicach nad Metují,
który jest światowym unikatem pod tym względem. Zbudowany został w latach
1753–1754 na zlecenie praskiego lekarza i filozofa Jana Maxmiliána z
Peytersbergu, sympatyka pustelnictwa, który do starości mieszkał tu wraz z
dwoma pustelnikami.
Asfaltowa uliczka szybko kończy się. Idziemy chwilę przez
łąki, po czym na dłużej nikniemy w ostępach leśnych. Ścieżka spokojnie
trawersuje zbocze trzymając się wciąż sąsiedztwa doliny Metuji, lecz wkrótce
szarpie się ostrzej w górę, prowadząc na skały Lokomotywy, do której docieramy
o godzinie 9.15. Po krótkiej przerwie kontynuujemy podejście. Ku naszemu zaskoczeniu
jest bardzo urozmaicone i ekscytujące ze względu na niemałe nagromadzenie skał skupionych w zespoły, bądź stojących samotnie w lesie. Pokonanie troszkę trudniejszych
miejsc ułatwiają krótkie drabinki. Za rozstajem Kraví hora podążamy dalej wypłaszczoną
wierzchowiną tego wzniesienia, aż o godzinie 10.45 zaczynamy zejście stromym,
kamiennym chodnikiem do rozstaju Pod Bludištěm. Stąd dalej zielonym szlakiem
kierujemy się do szczytu Čáp. Idziemy szeroką drogą, spokojnie zyskując wysokość.
Po nieco ponad jednym kilometrze szlak odbija w lewo. Łatwo przeoczyć to
odejście i zapędzamy się kawałek za daleko. Wracamy i odnajdujemy właściwą
ścieżkę. Ta wiedzie coraz bardziej stromym zboczem na ciąg stopni, którymi
pokonujemy najbardziej stromy odcinek drogi. Osiągamy grzbiet wzniesienia, po czym idziemy nim na południowy zachód,
gdzie sterczą kolejne wychodnie skał, a na końcu najwyższa z wierzą widokową. Tam w końcówce podejścia mamy krótki ciąg kolejnych stopni i chwilę potem jesteśmy
pod wieżą widokową. Mamy godzinę 11.35. Robimy niedługą przerwę na wspaniałe
widoki, jakie rozpościerają się z wieży.
Wracamy do rozstaju Pod Bludištěm, nie bawiąc długo na
szczycie Čáp, gdyż mamy iść jeszcze do Teplickiego Skalnego Miasta. O godzinie 12.20
jesteśmy z powrotem na rozstaju, skąd dalej schodzimy do doliny Skalskiego Potoku
żółtym szlakiem. W dolinie rozpoczynamy
przejście skalnego miasta. Skręcamy na lewo i wkrótce rozpoczynamy pętlę pośród
niesamowitych, monumentalnych Teplickich Skał. Pętlę zamykamy o godzinie
14.00. Schodzimy do Teplic, ale po drodze odbijamy jeszcze na punkt widokowy, znajdujący
się na skałach, na których niegdyś górował zamek Střmen. Wspinamy się do niego
bardzo stromymi stalowymi schodami. W końcówce ciągi stopni są bardzo wąskie,
dlatego pojawiają się przed nimi postoje w oczekiwaniu aż zwolnią je turyści nadchodzący z
naprzeciwka. Wspaniałe widoki z punktu widokowego zapewnia bardzo dobra
przejrzystość powietrza. Jest na nim dość ciasno, gdyż znajduje się on na szczytach
wyniosłych skał. Po zejściu kontynuujemy drogę do Teplic nad Metují. Mijamy
Wilczy Wąwóz, która kojarzy się nam z poprzednią wędrówką. To właśnie tym
wąwozem przemieściliśmy się wówczas do Adrszpaskiego Skalnego Miasta, a dzisiaj o
godzinie 15.00 kończymy trasę w Teplicach nad Metují (niem. Weckelsdorf).
TRASA:
Teplice nad Metují, zamek (466 m n.p.m.)
Nad Kamencem, wiata (466 m n.p.m.)
Lokomotywa, punkt widokowy (czes.
Lokomotiva; 615/625 m n.p.m.)
Kravi Hora (czes.
Kraví hora; 734 m n.p.m.)
W Dolinie Trzech Muszkieterów (czes.
U Údolí Tří mušketýrů)
Labirynt (czes.
Bludiště)
Pod Labiryntem (czes.
Pod Bludištěm; 646 m n.p.m.)
Bocian, wieża widokowa (czes.
Čáp; 786 m n.p.m.)
Pod Labiryntem (czes.
Pod Bludištěm; 646 m n.p.m.)
U Sekery (575 m n.p.m.)
Chata u Skalnej Panny Młodej (czes.
Chata u Skalní nevěsty)
Horolezecká chata (602 m n.p.m.)
Velké chrámové náměstí
Malé chrámové náměstí
Golem
Vodopád U Chrámového náměstí
Skalní koruna
Chrámové stěny
Skalní chrám
Tsunami
Martinské stěny
U Bašty
Skalní věž Kanec
Krápníky (658 m n.p.m.)
Krakonošovo párátko
Vodopád v Anenském údolí
Sibiř
Horolezecká chata (602 m n.p.m.)
Chata u Skalnej Panny Młodej (czes.
Chata u Skalní nevěsty)
U Sekery (575 m n.p.m.)
Koňská hlava
Vlaštovčí hnízdo
Skalní brána
Pod Střmenem
Zamek Strzemię (czes.
Střmen; 584 m n.p.m.)
Pod Střmenem
Teplické skály, ozvěna (515 m n.p.m.)
Teplické skály, vstup, parking (479 m n.p.m.)
Przenieśliśmy się do świata, który wydawać się może nierzeczywistym za sprawą oszałamiającej przyrody, wypełnionej mnóstwem efektownych skalnych ścian, wież i innych różnorakich form. Adrszpasko-Teplickie Skały to dwa zróżnicowane skalne miasta, Adrszpaskie i Teplickie, emanujące odmienną scenerią i klimatem. Są one połączone Wilczym Wąwozem (czes. Vlčí rokle). Dzisiaj udaliśmy się do najbardziej imponującej części Teplickich Skał, przemierzaliśmy wąskie korytarze ograniczone bardzo wysokimi ścianami skał, tworzącymi niezwykły labirynt. Zobaczyliśmy w nim zachwycającą Koronę Skalną, która stała się symbolem Skał Teplickich. Po raz pierwszy wspięli się na nią 7 czerwca 1927 roku wspinacze Rudolf Kaden oraz Fritz Wiesner. Była to jednocześnie pierwsza próba wspinaczki w Skałach Teplickich. Niedaleko od Korony Skalnej jest Świątynia z ogromną jaskinią skalną, gdzie w dawniejszych czasach dźwiękami katarynki uprzyjemniano czas turystom. Za Świątynią otwiera się ogromny Ogród Karkonosza. W Teplickim Skalnym Mieście można podziwiać jeszcze mnóstwo innych ciekawych miejsc i formacji skalnych. Znajduje się w nim około 70 nazwanych formacji skalnych. Przeszliśmy przez Syberię (czes. Sibiř), które jest miejscem tak chłodnym, że często śnieg trzyma się tam aż do lata. Napotkaliśmy na naszej trasie wiele innych znanych i fascynujących formacji skalnych, takich jak Niedźwiedź polarny (czes. Lední medvěd), Golem, Siekiera rzeźnika (czes. Řeznická sekyra), Herinek, Wykałaczka Karkonosza (czes. Krakonošovo párátko), Sfinks, (czes. Sifnga) czy Pies Filipes. Chwilkę odpoczęliśmy przy Chacie u Skalnej Panny Młodej (czes. Chata u Skalní nevěsty), gdzie podziwialiśmy kolejną słynną formację skalną - szeroką szczelinę Głoska (czes. Hláska).
W zasięgu Teplickich Skał są również mniej popuarne miejsca, takie jak formacja skalna Lokomotiva, z której roztacza się ładna panorama na Teplickie Skały i miasto Teplice. Urzekającym miejscem jest również wzniesienie Kravi Hora (730 m n.p.m.) i oczywiście Čáp, który jest najwyższym szczytem całego obszaru Adrszpasko-Teplickich Skał oraz całego mikroregionu Polická vrchovina. Znajduje się on w południowej części Adrszpasko-Teplickich Skał, w pobliżu miejscowości Skály. Szczyt ten zbudowany jest z piaskowców ciosowych górnych. Ku południowi Čáp opada pionowymi ścianami, dzięki czemu stanowi świetne i popularne miejsce widokowe, które panoramą obejmuje Karkonosze, Góry Krucze, Jestřebí hory, Góry Stołowe, Góry Bystrzyckie i Góry Orlickie.
Niedaleko Teplic nad Metují jest też inne ciekawe miejsce, wyniosłe na dwóch blokach piaskowca o kształcie przypominającym naturalne wieże, na których usadowiony był zamek strażniczy strzegący drogi z Teplic nad Metují do Adršpach. Te dwie skalne wieże oddzielone są wąską rozpadliną. Przestrzenie pomiędzy skałami i głazami wypełnione były tu drewnianymi obwarowaniami i zabudowaniami, które wyznaczyły pośrodku wąski dziedziniec. Drewniana zabudowa stanęła również na spłaszczonych wierzchołkach skalnych bloków, do których dostać można było się poprzez system drabin oraz kładek. Zamek ten często kojarzony jest z rodziną panów herbu Střemen, stąd też taka jest jego nazwa. Jego początki nie są do końca wyjaśnione. Zbudowany został najprawdopodobniej w XIV wieku, a zniknął przed połową XV wieku wraz z chronionym traktem. Pierwsza pisemna wzmianka o nim znajduje się w projekcie czeskiego prawa ziemskiego Majestas Carolina, przygotowanego z inicjatywy Karola IV Luksemburskiego. W 1359 roku był własnością Alberta ze Skalic, a trzy lata później być może Tasa z Vízmburka, który był właścicielem sąsiednich Teplic nad Metují. Kolejnym właścicielem zamku został rycerz Wickman, od którego nazwiska wywodzi się niemiecka nazwa Teplic nad Metují. W 1381 roku odkupił go Hynek z Dubé i Náchodu. Potem w 1401 roku przypadł Hynkowi starszemu z Dubé, który w nadciągającym konflikcie stanął po stronie króla Zygmunta i z tego powodu w 1428 roku na zamek wyprawili się husyci pod dowództwem Matěja Salavy z Lípy. Musieli go zdobyć, gdyż już w 1433 roku siedział na nim husyta Jan Krušina z Lichtemburka, który rok później zginął w Broumovie z rąk katolickich mieszczan. W kolejnych latach zamek został zdobyty i spalony przez Ślązaków. Przypuszczalnie po odbudowie funkcjonował jeszcze przez jakiś czas, aż w 1447 roku ostatecznie został zniszczony wraz z innymi okolicznymi zamkami. W 1534 roku wspomniano o nim już jako o opuszczonej ruinie.
Na wysokich skałach widoczne są skromne ślady po Zamku Střemen, m.in. wydrążone w skałach otwory po mocowaniach drewnianych belek. Zwiedzanie formacji umożliwiają metalowe barierki i 300 stopni. Wyprowadzają one na wierzchowinę skały, z której rozpościera się ładna panorama.
Niepowtarzalna, z nadrukowanym Twoim imieniem na sercu -
koszulka „Wyprawa na Główny Szlak Beskidzki”.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz