Dziennik wypraw i przystań przed kolejną wędrówką.

Tatrzańska Łomnica - na nartach z 2196 m n.p.m.

Śliczny poranek i pewność dobrej pogody na cały dzień to efekt monitorowania prognoz pogody. Oczekiwany dzień nadszedł, taki który pozwoli nam skorzystać z wszystkich możliwych wariantów zjazdów narciarskich ośrodka narciarskiego w Tatrzańskiej Łomnicy. Wszystkie trasy narciarskie i wyciągi są czynne, w tym najwyżej położona trasa z Łomnickiej Przełęczy, która zawsze najdłużej czeka na otwarcie. W ostatnich latach zwykle udostępniana jest pod koniec stycznia, ale zeszłego roku na jej otwarcie trzeba było czekać aż do 22 marca.

Widok na Łomnicę.Przed nami imponujący widok masywu Łomnicy (słow. Lomnický štít, niem. Lomnitzer Spitze, węg. Lomnici-csúcs). Jest to drugi co do wysokości szczyt Tatr i całych Karpat sięgający 2634 m n.p.m. Kiedyś, zanim dokonano dokładnych pomiarów, do około 1860 roku, uchodził za najwyższy w Tatrach. Na prawo od szczytu Łomnicy odchodzi grań z Widłami (słow. Vidly, niem. Gabelgrat, węg. Villa-gerinc) i Kieżmarskim Szczytem (słow. Kežmarský štít, niem. Kesmarker Spitze, węg. Késmárki-csúcs; 2558 m n.p.m.). Z kolei na lewo mamy grań południową ze szczytem Łomnickiej Kopy (słow. Lomnická kopa, niem. Lomnitzer Schulter, węg. Lomnici váll; ok. 2430 m n.p.m.), Łomnicką Przełęczą (słow. Lomnické sedlo, niem. Lomnitzer Sattel, węg. Lomnici-nyereg) i Łomnicką Granią (słow. Lomnický hrebeň, niem. Lomnitzer Kamm, węg. Lomnici-gerinc).

Stacja Tatranská Lomnica (904 m n.p.m.). Widok na Łomnicę. Z lewej budynek dolnej stacji starej gondoli.

Z dolnej stacji Tatranská Lomnica przemieszczamy się 6-osobowym krzesełkiem (F) z pomarańczowym kloszem do stacji Štart. Równolegle z krzesełkiem na tej samej trasie kursuje stara gondola (A). Kiedyś była ona jedyną możliwością przedostania się do stacji Štart. Siedzący obok narciarze wspominają tamte czasy i „cyrki” jakie wówczas się działy ze względu na małą przepustowość gondoli 900 osób na godzinę. Nowe krzesełko zwiększa przepustowość o 2600 osób na godzinę, a więc łączna wydolność wynosi obecnie 3500 osób na godzinę. Z prawej strony widać krzesełko 8-osobowe (I) kursujące do stacji Buková Hora.

Stara gondola (A).
Stara gondola (A). Widok z poziomu stacji Štart.

Z poziomu stacji Štart można już zjeżdżać łatwiejszymi trasami z powrotem do Tatrzańskiej Łomnicy, albo tam gdzie rozpoczęliśmy, albo przez Bukovą Horę. Wyjeżdżamy jednak jeszcze wyżej. Strategia nasza jest taka, że chcemy najpierw skorzystać trudniejszych tras, póki śnieg nie jest jeszcze z nich zdarty. Na stacji Štart przesiadamy się do nowoczesnej gondoli (B) o przepustowości 2400 osób na godzinę. Pokonujemy nią 2 kilometry i różnicę wysokości 602 metrów z 1170 m n.p.m. do 1772 m n.p.m. Wysiadamy na stacji Skalnaté pleso. Stąd można już tylko wyciągnąć się na czarną trasę z Łomnickiej Przełęczy, ewentualnie turystycznie gondolą na szczyt Łomnicy.

Stacja Skalnaté pleso.
Stacja Skalnaté pleso.

Trasa nr 5 Generál - początek
Trasa nr 5 Generál - początek.

Wejście w trawers Wielkiej Łomnickiej Baszty na trasie nr 5 Generál.

Dla rozgrzewki przed czarną trasą zjedziemy najpierw w dół do stacji Štart. Wszystkie trasy łączące stacje Skalnaté pleso i Štart mają czerwony stopień trudności. W zasadzie do wyboru są dwie trasy, lecz możliwości zjazdu jest mnóstwo ze względu na liczne połączenia między tymi trasami. Początkowo jednak nie mamy wyboru. Od stacji Skalnaté pleso jedziemy niezbyt stromo, ale też niezbyt szeroką trasą nr 5 Generál, trawersując Łomnicką Grań. Łukiem na prawo objeżdżamy grzędę na stoku Wielkiej Łomnickiej Baszty, po czym w lewo przez zagłębieniem po drugiej stronie grzędy. Zaraz potem trasa zwiększa nachylenie, gdzie (po 400 metrach od stacji Skalnaté pleso) trasa 5 odbija nagle na lewo. Można łatwo przeoczyć to miejsce bo zbocze łamie się w miejscu odejścia dość ostro w dół. Z kolei trakt, którym dotąd zjeżdżaliśmy przechodzi w trasę nr 6 Esíčka, która nieco dalej również skręca ostro w lewo, zanim wpadlibyśmy do Szkaradnego Żlebu (słow. Škaredý žľab). Od skrętu w prawą stronę trasy Esíčka zabezpiecza na pewnym odcinku rozciągnięta siatka. Jest ostrzej, ale w miarę szeroko.

Trasa nr 5 Generál
Trasa nr 5 Generál
Trasa nr 5 - początkowy fragment po obejściu grzędy na stoku Wielkiej Łomnickiej Baszty.
To w tym miejscu trasa nr 5 odbija nagle na lewo i nabiera rozpędu, zaś na prawo rozpoczyna się trasa nr 6.

Trasa nr 6 Esíčka
Trasa nr 6 Esíčka - początkowy fragment po odejściu od trasy nr 5.

Po niespełna 250 metrach mijamy z lewej przełączkę z trasą nr 5, po czym zakręcamy nieco na prawo, gdzie trasa nr 5 schodzi ostrzej, ale znacznie szerzej niż wcześniej. Po około 350 metrach dojeżdżamy do miejsca, gdzie trasy nr 5 i 6 dotykają się. Jedziemy dalej trzymając się trasy nr 5. Łagodniej, aczkolwiek z respektem wchodzimy w węższy lej, gdzie trasy 5 i 6 ponownie się dotykają. Nasza „piątka” jednak odbija ostro w prawo na krótki, ale bardzo stromy spad, a po jego pokonaniu mamy ponowny ostry skręt tym razem w lewo. Wąskim przesmykiem dojeżdżamy do kolejnego dotknięcia się obu tras, po czym znów oddalają się od siebie. Wkrótce mijamy po lewej górną stację Čučoriedky wyciągu (D) z 4-osobowymi krzesełkami. Poniżej mamy tablicę z napisami „ZWOLNIJ” w kilku językach, bowiem za nią kończy się trasa nr 5 i wpadamy na trasę nr 3 Čučoriedky západ, która zaczyna się od stacji Čučoriedky i jednocześnie zbiera część narciarzy z trasy nr 5, która również kończy się na wysokości stacji Čučoriedky.

Trasa nr 6 Esíčka.
Trasa nr 6 Esíčka. Z prawej widać równoległą trasę nr 5 Generál.

Trasa nr 6 Esíčka.
Trasa nr 6 Esíčka.

Trasa nr 6 Esíčka.
Trasa nr 6 Esíčka. Jadąc prosto przedostaniemy się na trasę 5 Generál,
w prawo z drewnianymi barierami wjeżdżamy na najbardziej stromy fragment trasy nr 6.

Trasa nr 6 Esíčka.
Trasa nr 6 Esíčka - wjazd na najbardziej stromy fragment trasy.

Trasa nr 6 Esíčka.
Trasa nr 6 Esíčka - najbardziej stromy fragment trasy z dołu.

Przełączka z trasy nr 6 na trasę nr 5.

Trasa nr 3 szybko łagodnieje, jednak przypisano jej czerwony poziom trudności. Trasą tą dojechać możemy do dolnej stacji wyciągu (D) z 4-osobowymi krzesełkami, albo przemieszczając się na lewo pod stację kolejki gondolowej (B). Tamże też dochodzi trasa nr 4 będąca przedłużeniem trasy nr 5.
Skalnaté pleso.
Skalnaté pleso.

Kráľova hoľa (1946 m n.p.m.) - szczyt w Tatrach Niżnych.
Kráľova hoľa (1946 m n.p.m.) - szczyt w Tatrach Niżnych.
Kráľova hoľa (1946 m n.p.m.) - szczyt w Tatrach Niżnych.

Obserwatorium nad Łomnickim Stawem (słow. Astronomické observatórium na Skalnatom Plese; 1786 m n.p.m.).
Obserwatorium nad Łomnickim Stawem (słow. Astronomické observatórium na Skalnatom Plese; 1786 m n.p.m.).

Stacja Skalnaté pleso.
Stacja Skalnaté pleso.

Bałwankowa rodzinka.
Bałwankowa rodzinka.

Szczyt Łomnicy i jej sąsiedztwo.
Szczyt Łomnicy i jej sąsiedztwo.

Kolejka linowa na Łomnicę.
Kolejka linowa na Łomnicę.
Kolejka linowa na Łomnicę.

Wyjeżdżamy ponownie gondolą na Skalnaté pleso. Rozgrzaliśmy się nieco, a więc wyciągamy się jeszcze wyżej na Lomnické sedlo przesiadając się na 2-osobowe krzesełko (wyciąg C). Wyjazd trwa około 7 minut. Z perspektywy wyciągu stok czarnej trasy nie wygląda na taki jakim go opisują. Dopiero spoglądając z góry czujemy się jakbyśmy stali na krawędzi. Przed nami ponad 1200 m spektakularnej trasy i 400 metrów do wytracenia. Oszałamiające widoki na dolinę Popradu skraca niestety słaba przejrzystość powietrza. Z prawej widzimy słynną „francuską muldę” – strefa freeride, jak również alternatywna możliwość zjazdu.

Trasa nr 7  Lomnické sedlo.
Trasa nr 7 Lomnické sedlo.

Lomnické sedlo.
Lomnické sedlo.

Lomnické sedlo.
Lomnické sedlo.

Początek trasy nr 7 Lomnické sedlo.
Początek trasy nr 7 Lomnické sedlo.
Początek trasy nr 7 Lomnické sedlo.

Czarna trasa z Łomnickiej Przełęczy to prawdziwa rozkosz. Jest wymagająca, ale i dość komfortowa, bo prosta, szeroka na 100 metrów i przez niemal całą długość bez niespodzianek w postaci nagłych zmian kierunku, czy nachylenia. Dopiero ostatni odcinek wymaga sporej koncentracji, gdyż trasa znacznie zwęża się do szerokiego na około 10 metrów leja, który wyprowadza pod dolną stację wyciągu. Dodatkową trudnością podczas przejazdu tym wąskim lejem jest konieczność zachowania odpowiedniej prędkości, by za zakrętem pokonać krótki podjazd.

Trudno uciec od porównań z naszym rodzimym klasykiem narciarskim na Kasprowym Wierchu. Charakterystyka zjazdu z Łomnickiej Przełęczy na Skalnaté pleso przypomina trochę zjazd do Kotła Gąsienicowego. Stromizna jest jednak znacznie dłuższa, chyba trochę większa, ale jest na niej znacznie więcej miejsca. Po za tym przynajmniej dzisiaj i teraz warunki śniegowe na tej trasie są wyśmienite. Po południu, gdy trasa jest już znacznie „wyjeżdżona” na pewno będą znacznie trudniejsze. Bawimy się zatem tutaj do południa.

Trasa nr 7 Lomnické sedlo. Przed francuską muldą.
Trasa nr 7 Lomnické sedlo. Przed francuską muldą.

Trasa nr 7 Lomnické sedlo.
Trasa nr 7 Lomnické sedlo.

Gdybyśmy nie zatrzymywali się pod dolną stacją wyciągu na Łomnicką Przełęcz, tylko zjeżdżali na sam dół, to łączna długość naszego zjazdu sięgałaby 6 km. Na tym odcinku niwelujemy największą w Europie różnicę wysokości tj. około 1200 metrów. Czarna trasa z Łomnickiej Przełęczy jest oczywiście przeznaczona dla zaawansowanych narciarzy. Bynajmniej nie należy lekceważyć niżej położonych czerwonych tras, które na niektórych odcinkach mogą wydawać się trudniejsze niż czarna. Wszystkie czerwone trasy ze Skalnatégo plesa cechuje duża zmienność, częste zmiany nachylenia, liczne przewężenia. Są to trasy z półki najtrudniejszych jakie znamy z tych zakwalifikowanych do czerwonego stopnia trudności.



Trasa nr 7 Lomnické sedlo.
Trasa nr 7 Lomnické sedlo.

Trasa nr 7 Lomnické sedlo. Widoczne końcowe zwężenie.
Trasa nr 7 Lomnické sedlo. Widoczne końcowe zwężenie.

Wąski lej kończący trasę nr 7.
Wąski lej kończący trasę nr 7.

Skalnaté pleso.
Skalnaté pleso.

Trasa nr 7 Lomnické sedlo. Wejście w końcowy lej.
Trasa nr 7 Lomnické sedlo. Wejście w końcowy lej.

Połączenie narciarstwa z paralotniarstwem.
Połączenie narciarstwa z paralotniarstwem.

Francuska mulda.
Francuska mulda.

Paralotniarz nad francuską muldą.
Paralotniarz nad francuską muldą.

Odleciał...
Odleciał...

Dolina Łomnicka.
Dolina Łomnicka. Po lewej widoczna trasa nr 7 Lomnické sedlo.

Obserwatorium astronomiczne z Łomnicą w tle.
Obserwatorium astronomiczne z Łomnicą w tle.

Widok na Lomnické sedlo.
Widok na Lomnické sedlo.

Po południu przychodzi czas na czerwoną trasę nr 5 Generál. Jej początek już znamy. Dojeżdżamy do miejsca, kiedy odbija z trawersu zbocza Łomnickiej Grani w lewo i stromo schodzi w dół. Po chwili skręcamy nieco na lewo i jeszcze ostrzej podążamy w dół zbocza. W międzyczasie z lewej minęliśmy przełączkę, przez którą mogliśmy przejechać na równoległą trasę nr 6 Esíčka, ale gdy stok nieco łagodnieje skręcamy delikatnie na prawo, mijamy kolejną przełączkę, a właściwie zetknięcie się obu tras. Przejeżdżamy pod linią kolejki gondolowej i dalej znów bardzo stromo, mijając po chwili kolejne zetknięcie z trasą nr 6.

Trasa nr 5 Generál.
Trasa nr 5 Generál - wchodzimy w trawers Wielkiej Łomnickiej Baszty.

Trasa nr 5 Generál.
Trasa nr 5 Generál - trawers Wielkiej Łomnickiej Baszty.

Trasa nr 5 Generál.
Trasa nr 5 Generál - odejście z trawersu stoku Wielkiej Łomnickiej Baszty.

Trasa nr 5 Generál.
Trasa nr 5 Generál.

Trasa nr 5 Generál.
Trasa nr 5 Generál. Z lewej widoczna jest Esíčka.

Trasa nr 5 Generál.
Trasa nr 5 Generál. Końcowa stromizna przechodząca nieco dalej w trasę nr 4 Čučoriedky východ.

Końcowe odcinki tras nr 5 (z prawej) i 6 (z lewej) na wysokości stacji Čučoriedky (u dołu).

Trasa nr 4 Čučoriedky východ. Powyżej widoczna jest jeszcze trasa nr 5 Generál.

Widok na dolinę Popradu z poziomu stacji Skalnaté pleso.
Widok na dolinę Popradu z poziomu stacji Skalnaté pleso.
Po lewej u dołu widać najniżej położone trasy ośrodka w Tatrzańskiej Łomnicy.

Zbliżenie na stację start Štart.
Zbliżenie na stację start Štart.
Na lewo odchodzi od niej trasa nr 8 Grand Slnečná, która po zakręcie w prawo
przechodzi w trasę nr 9 Buková hora východ. Po prawej widać rozejście tras: 1 Štart západ i 2 Štart východ.

Z prawej mamy stację Čučoriedky, do której kursuje 4-osobowe krzesełko (wyciąg D). W tym miejscu kończy się trasa nr 5, ale jej przedłużeniem jest trasa numer 4 Čučoriedky východ. Alternatywą jest trasa numer 3 Čučoriedky západ, która również rozpoczyna się pod górną stacją wyciągu D. Trasa nr 3 biegnie prosto wzdłuż linii wyciągu D i kolejki gondolowej B, których dolne stacje są niemal w tym samym miejscu. Również trasą nr 4 możemy dotrzeć zarówno do pierwszej, jak też drugiej stacji. W porównaniu do trasy nr 3, trasa nr 4 jest nieco dłuższa, a tym samym trochę łagodniejsza. Zresztą choć jedna i druga są oznaczone kolorem czerwonym, to jednak nie są one bardzo wymagające. Korzystanie z nich umożliwia wyciąg krzesełkowy D o długości 850 metrów, którym pokonujemy tylko 195 metrów przewyższenia.

Dzieci do 6 roku - za darmo.
Dzieci do 6 roku za darmo - tak jest przy każdym wyciągu.

Kolejki linowe ośrodka narciarskiego w Tatrzańskiej Łomnicy czynne są do godziny 16.00 (na Łomnicką Przełęcz do godziny 15.30). Na ostatnie dwie godziny zostawiliśmy sobie sprawdzenie najniżej położonych tras, znajdujących się poniżej stacji Štart. Ze stacji Štart podjeżdżamy najpierw niebieską trasą nr 8 Grand Slnečná na początek trasy nr 9 Buková hora východ. Trasa ta liczy sobie 700 metrów długości i ma 133 metry różnicy poziomów. Jest oznaczona kolorem czerwonym, zapewne za sprawą dwóch miejsc, w których wzrasta jej nachylenie, szczególnie przed dolną stacją wyciągu krzesełkowego (I) 8-osobowego z niebieskim kloszami, kursującego na linii Tatranská Lomnica - Buková hora.

Buková hora - dolna stacja Tatranská Lomnica.
Buková hora - dolna stacja Tatranská Lomnica.

Początek trasy nr 9 Buková hora východ.
Początek trasy nr 9 Buková hora východ.



Trasa nr 9 Buková hora východ.
Trasa nr 9 Buková hora východ. Widoczny pierwszy i początek drugiego spadu.
Po lewej widoczna jest alternatywna trasa nr 11 Buková hora západ.

Trasa nr 9 Buková hora východ.
Trasa nr 9 Buková hora východ. Drugi spad.

Łatwiejszą alternatywą dla trasy nr 9 jest równoległa, nieco dłuższa trasa nr 11 Buková hora západ, oznaczona kolorem niebieskim. Trasa ta omija strome spady terenu z jakimi mamy do czynienia na trasie nr 9 Buková hora východ.

Jeszcze łatwiejszymi trasami są równoległe trasy: nr 1 Štart západ i nr 2 Štart východ, obsługiwane przez wyciąg krzesełkowy (F) z pomarańczowymi kloszami, z którego korzystaliśmy rano podczas pierwszego wyjazdu. Równolegle działa przy nim wspomniana też wcześniej gondola (A). Z tras z Bukovej Hory możemy łatwo przemieścić się na trasy 1 i 2. Łączy je Javorová cesta nr 10. Można też powrócić na Bukovą Horę za pośrednictwem znajdującej się poniżej trasy nr 10a.

Trasy nr 1 i 2 naprzemian łączą się i rozdzielają prowadząc po części oddzielnymi nitkami, a po części tymi samymi. Generalnie są to bardzo łagodne trasy o niebieskim stopniu trudności, w sam raz dla rodzinnego narciarstwa . Pewną niedogodnością jest niewielkie podejście w okolicy dolnej stacji wyciągu gondolowego (A). Zwykle w tym miejscu tłoczy się sporo ludzi i raczej niewskazane byłoby nabieranie przed tym fragmentem impetu. Zresztą umieszczone wcześniej tablice nakazują zmniejszenie prędkości.

Trasa nr 1 Štart západ.
Trasa nr 1 Štart západ - początek. Widok ze stacji Štart.

Trasa nr 1 Štart západ - początek.
Trasa nr 1 Štart západ - początek. W górze widać stację Štart.

Trasa nr 1 Štart západ - fragment przed końcówką.
Trasa nr 1 Štart západ - fragment przed końcówką.


Pod pomarańczowym kloszem na ostatni zjazd.
Pod pomarańczowym kloszem na ostatni zjazd.

Niespodzianką na trasie nr 2 było dla nas kilka pokaźnych, sztucznych muld, wielkości typowych „hopek”. Pozwoliły spróbować czegoś innego, czego to tej pory jeszcze nie robiliśmy. Niesamowita frajda, a czasu już tak mało zostało. Już padł komunikat przez megafony aby kończyć, bo zbliża się godzina zamknięcia ośrodka. Może uda się jeszcze raz, na ostatnią jazdę... udało, załapaliśmy się.

Trasa nr 2 Štart východ. Strefa sztucznych muld.
Trasa nr 2 Štart východ. Strefa sztucznych muld.


Tak w mgnieniu oka przeleciał cały dzień. Przed oczami wciąż mamy zapierające dech w piersiach widoki ze Skalniatego plesa i Łomnickiej Przełęczy. Oba te miejsca zaszły już cieniem, a słońce niknie za grzbietem Sławkowskiego Szczytu. Pozostaje nam coś zjeść ze słowackiej kuchni, bo wcześniej na to nie było czasu, a potem zawieźć wspaniałe wrażenia do domu.

Ostatnie chwile słońca.
Ostatnie chwile słońca.


MAPA TRAS:
źródło: http://www.vt.sk
Trasa
Stopień
trudności
Długość
trasy
Różnica
poziomów
Start
[m n.p.m.]
Cel
[m n.p.m.]
1
Štart západ
2000  m 
278 m 
1170 
888 
2
Štart východ
850  m 
114 m 
1170 
1025 
3
Čučoriedky západ
czerwona trasa
880 m 
230 m 
1357 
1162 
4
Čučoriedky východ
czerwona trasa
960 m 
226 m 
1357 
1170 
5
Generál
czerwona trasa
1350  m 
324 m 
1787 
1357 
6
Esíčka
czerwona trasa
1300 m 
410 m 
1717 
1327 
7
Lomnické sedlo
czarna trasa
1240 m 
299 m 
2196 
1787 
8
Grand Slnečná
1100  m 
105 m 
1170 
1040 
9
Buková hora východ
czerwona trasa
700 m 
133 m 
1040 
907 
10
Javorová cesta
450  m 
65 m 
963 
932 
10a
Javorová cesta
200  m 
17 m 
925 
907 
11
Buková hora západ
700  m 
133 m 
1040 
907 
Lyžiarska cesta Buková
400  m 
  
 
 

Udostępnij:

6 komentarzy:

  1. Super, też muszę się w końcu wybrać na Tatrzańską Łomnicę pojeździć tam. Widzę, że trasy super :)

    OdpowiedzUsuń
  2. Ale mieliście narciarski dzień! Nacieszyliście oko typowo zimowymi widokami. Zazdroszczę strasznie, być może i mi uda się jeszcze w tym roku trafić pod Łomnicę z nartami.
    Pozdrawiam!

    OdpowiedzUsuń
  3. Mogę tylko pozazdrościć białego szaleństwa :) Super. Zupełnie inaczej prezentuje się okolica Łomnicy zimą. Byłam na niej w zeszłym roku latem. Pozdrawiam cieplutko :)

    OdpowiedzUsuń
  4. Świetna pogoda się Wam udała. Teraz za oknem wiosna i tak dziwnie aż patrzeć na zaśnieżone stoki:)
    Pozdrawiamy serdecznie

    OdpowiedzUsuń
  5. Fantastyczny ośrodek narciarski!
    Do tego widzę, że pogoda dopisała, że nawet kurteczki porozpinane. Super.

    OdpowiedzUsuń


Życie jest zbyt krótkie, aby je przegapić.

Liczba wyświetleń

Popularne posty (ostatnie 30 dni)

Etykiety

Archiwum bloga

Z nimi w górach bezpieczniej

Zapamiętaj !
NUMER RATUNKOWY
W GÓRACH
601 100 300

Mapę miej zawsze ze sobą

Stali bywalcy

Odbiorcy


Wyrusz z nami na

Główny Szlak Beskidu Wyspowego


ETAP DATA, ODCINEK
1
19.11.2016
[RELACJA]
Szczawa - Jasień - Ostra - Ogorzała - Mszana Dolna
2
7.01.2017
[RELACJA]
Mszana Dolna - Potaczkowa - Rabka-Zdrój
3
18.02.2017
[RELACJA]
Rabka-Zdrój - Luboń Wielki - Przełęcz Glisne
4
18.03.2017
[RELACJA]
Przełęcz Glisne - Szczebel - Kasinka Mała
5
27.05.2017
[RELACJA]
Kasinka Mała - Lubogoszcz - Mszana Dolna
6
4.11.2017
[RELACJA]
Mszana Dolna - Ćwilin - Jurków
7
9.12.2017
[RELACJA]
Jurków - Mogielica - Przełęcz Rydza-Śmigłego
8
20.01.2018
[RELACJA]
Przełęcz Rydza-Śmigłego - Łopień - Dobra
9
10.02.2018
[RELACJA]
Dobra - Śnieżnica - Kasina Wielka - Skrzydlna
10
17.03.2018
[RELACJA]
Skrzydlna - Ciecień - Szczyrzyc
11
10.11.2018
[RELACJA]
Szczyrzyc - Kostrza - Tymbark
12
24.03.2019
[RELACJA]
Tymbark - Kamionna - Żegocina
13
14.07.2019
[RELACJA]
Żegocina - Łopusze - Laskowa
14
22.09.2019
[RELACJA]
Laskowa - Sałasz - Męcina
15
17.11.2019
[RELACJA]
Męcina - Jaworz - Limanowa
16
26.09.2020
[RELACJA]
Limanowa - Łyżka - Pępówka - Łukowica
17
5.12.2020
[RELACJA]
Łukowica - Ostra - Ostra Skrzyż.
18
6.03.2021
[RELACJA]
Ostra Skrzyż. - Modyń - Szczawa

Smaki Karpat

Wołoskimi śladami

Główny Szlak Beskidzki

21-23.10.2016 - wyprawa 1
Zaczynamy gdzie Biesy i Czady,
czyli w legendarnych Bieszczadach

BAZA: Ustrzyki Górne ODCINEK: Wołosate - Brzegi Górne
Relacje:
13-15.01.2017 - Bieszczadzki suplement do GSB
Biała Triada z Biesami i Czadami
BAZA: Ustrzyki Górne
Relacje:
29.04.-2.05.2017 - wyprawa 2
Wielka Majówka w Bieszczadach
BAZA: Rzepedź ODCINEK: Brzegi Górne - Komańcza
Relacje:
16-18.06.2017 - wyprawa 3
Najdziksze ostępy Beskidu Niskiego
BAZA: Rzepedź ODCINEK: Komańcza - Iwonicz-Zdrój
Relacje:
20-22.10.2017 - wyprawa 4
Złota jesień w Beskidzie Niskim
BAZA: Iwonicz ODCINEK: Iwonicz-Zdrój - Kąty
Relacje:
1-5.05.2018 - wyprawa 5
Magurskie opowieści
i pieśń o Łemkowyni

BAZA: Zdynia ODCINEK: Kąty - Mochnaczka Niżna
Relacje:
20-22.07.2018 - wyprawa 6
Ziemia Sądecka
BAZA: Krynica-Zdrój ODCINEK: Mochnaczka Niżna - Krościenko nad Dunajcem
Relacje:
7-9.09.2018 - wyprawa 7
Naprzeciw Tatr
BAZA: Studzionki, Turbacz ODCINEK: Krościenko nad Dunajcem - Rabka-Zdrój
Relacje:
18-20.01.2019 - wyprawa 8
Zimowe drogi do Babiogórskiego Królestwa
BAZA: Jordanów ODCINEK: Rabka-Zdrój - Krowiarki
Relacje:
17-19.05.2019 - wyprawa 9
Wyprawa po wschody i zachody słońca
przez najwyższe partie Beskidów

BAZA: Markowe Szczawiny, Hala Miziowa ODCINEK: Krowiarki - Węgierska Górka
Relacje:
22-24.11.2019 - wyprawa 10
Na śląskiej ziemi kończy się nasza przygoda
BAZA: Równica ODCINEK: Węgierska Górka - Ustroń
Relacje:

GŁÓWNY SZLAK WSCHODNIOBESKIDZKI

termin 1. wyprawy: 6-15 wrzesień 2019
odcinek: Bieszczady Wschodnie czyli...
od Przełęczy Użockiej do Przełęczy Wyszkowskiej


termin 2. wyprawy: wrzesień 2023
odcinek: Gorgany czyli...
od Przełęczy Wyszkowskiej do Przełęczy Tatarskiej


termin 3. wyprawy: wrzesień 2024
odcinek: Czarnohora czyli...
od Przełęczy Tatarskiej do Gór Czywczyńskich

Koszulka Beskidzka

Niepowtarzalna, z nadrukowanym Twoim imieniem na sercu - koszulka „Wyprawa na Główny Szlak Beskidzki”.
Wykonana z poliestrowej tkaniny o wysokim stopniu oddychalności. Nie chłonie wody, ale odprowadza ją na zewnątrz dając wysokie odczucie suchości. Nawet gdy pocisz się ubranie nie klei się do ciała. Wilgoć łatwo odparowuje z niej zachowując jednocześnie komfort cieplny.

Fascynujący świat krasu

25-27 lipca 2014 roku
Trzy dni w Raju... Słowackim Raju
Góry piękne są!
...można je przemierzać w wielkiej ciszy i samotności,
ale jakże piękniejsze stają się, gdy robimy to w tak wspaniałym towarzystwie – dziękujemy Wam
za trzy niezwykłe dni w Słowackim Raju,
pełne serdeczności, ciekawych pogawędek na szlaku
i za tyleż uśmiechu.
24-26 lipca 2015 roku
Powrót do Słowackiego Raju
Powróciliśmy tam, gdzie byliśmy roku zeszłego,
gdzie natura stworzyła coś niebywałego;
gdzie płaskowyże pocięły rokliny,
gdzie Spisza i Gemeru łączą się krainy;
by znów wędrować wąwozami dzikich potoków,
by poczuć na twarzy roszące krople wodospadów!
To czego jeszcze nie widzieliśmy – zobaczyliśmy,
gdy znów w otchłań Słowackiego Raju wkroczyliśmy!


19-21 sierpnia 2016 roku
Słowacki Raj 3
Tam gdzie dotąd nie byliśmy!
Przed nami kolejne trzy dni w raju… Słowackim Raju
W nieznane nam dotąd kaniony ruszymy do boju
Od wschodu i zachodu podążymy do źródeł potoków
rzeźbiących w wapieniach fantazję od wieków.
Na koniec pożegnalny wąwóz zostanie na południu,
Ostatnia droga do przebycia w ostatnim dniu.

           I na całe to krasowe eldorado
spojrzymy ze szczytu Havraniej Skały,
           A może też wtedy zobaczymy
to czego dotąd nasze oczy widziały:
           inne słowackie krasy,
próbujące klasą dorównać pięknu tejże krainy?
           Niech one na razie cierpliwie
czekają na nasze odwiedziny.

7-9 lipca 2017 roku
Słowacki Raj 4
bo przecież trzy razy to za mało!
Ostatniego lata miała to być wyprawa ostatnia,
lecz Raj to kraina pociągająca i w atrakcje dostatnia;
Piękna i unikatowa, w krasowe formy bogata,
a na dodatek zeszłego roku pojawiła się w niej ferrata -
przez dziki Kysel co po czterdziestu latach został otwarty
i nigdy dotąd przez nas jeszcze nie przebyty.
Wspomnień czar ożywi też bez większego trudu
fascynujący i zawsze urzekający kanion Hornadu.
Zaglądnąć też warto do miasta mistrza Pawła, uroczej Lewoczy,
gdzie w starej świątyni świętego Jakuba każdy zobaczy
najwyższy na świecie ołtarz, wyjątkowy, misternie rzeźbiony,
bo majster Paweł jak Wit Stwosz był bardzo uzdolniony.
Na koniec zaś tej wyprawy - wejdziemy na górę Velka Knola
Drogą niedługą, lecz widokową, co z góry zobaczyć Raj pozwala.
Słowacki Raj od ponad stu lat urodą zniewala człowieka
od czasu odkrycia jej przez taternika Martina Rótha urzeka.
Grupa od tygodni w komplecie jest już zwarta i gotowa,
Kaniony, dzikie potoki czekają - kolejna rajska wyprawa.


Cudowna wyprawa z cudownymi ludźmi!
Dziękujemy cudownym ludziom,
z którymi pokonywaliśmy dzikie i ekscytujące szlaki
Słowackiego Raju.
Byliście wspaniałymi kompanami.

Miało być naprawdę po raz ostatni...
Lecz mówicie: jakże to w czas letni
nie jechać znów do Słowackiego Raju -
pozwolić na zlekceważenie obyczaju.
Nawet gdy niemal wszystko już zwiedzone
te dzikie kaniony wciąż są dla nas atrakcyjne.
Powiadacie też, że trzy dni w raju to za krótko!
skoro tak, to czy na cztery nie będzie zbyt malutko?
No cóż, podoba nam się ten kras,
a więc znów do niego ruszać czas.
A co wrzucimy do programu wyjazdu kolejnego?
Może z każdego roku coś jednego?
Niech piąty epizod w swej rozciągłości
stanie się powrotem do przeszłości,
ruszajmy na stare ścieżki, niech emocje na nowo ożyją
gdy znów pojawimy się w Raju z kolejną misją!

15-18 sierpnia 2018 roku
Słowacki Raj 5
Retrospekcja
Suchá Belá - Veľký Sokol -
- Sokolia dolina - Kyseľ (via ferrata)

Koszulka wodniacka

Tatrzańska rodzinka

Wspomnienie


519 km i 18 dni nieustannej wędrówki
przez najwyższe i najpiękniejsze partie polskich Beskidów
– od kropki do kropki –
najdłuższym górskim szlakiem turystycznym w Polsce


Dorota i Marek Szala
Główny Szlak Beskidzki
- od kropki do kropki -

WYRÓŻNIENIE
prezentacji tego pasjonującego przedsięwzięcia na



za dostrzeżenie piękna wokół nas.

Dziękujemy i cieszymy się bardzo,
że nasza wędrówka Głównym Szlakiem Beskidzkim
nie skończyła się na czerwonej kropce w Ustroniu,
ale tak naprawdę doprowadziła nas aż na
Navigator Festival 2013.

Napisz do nas