Łodygowice i jeden z największych kościołów drewnianych w Beskidach

Nieopodal naszych dzisiejszych szlaków w miejscowości Łodygowice, odnaleźć można jeden z interesujących zabytków sakralnej architektury drewnianej województwa śląskiego. Odwiedzamy go już późną wieczorową porą, podczas powrotu z trasy pieszej przez Skrzyczne. Gdy przybywamy do Łodygowic w kościele trwa msza, ale po jej zakończeniu udaje się nam zajrzeć do wnętrza tej sędziwej, pięknej świątyni.

Obiekt będący w naszym zainteresowaniu to stojący na niewysokim wzniesieniu modrzewiowy kościół zbudowany w XVII wieku, otoczony zamkniętymi sobotami. Początki tej świątyni (według najstarszych źródeł) przypadają na wiek XIII. Wtedy stała tutaj kaplica pod wezwaniem św. Stanisława, należąca do parafii żywieckiej. W chwili, gdy Łodygowice stały się odrębną parafią z dość dużą liczbą mieszkańców, postanowiono istniejącą świątynię rozbudować - co nastąpiło w latach 1634-35. W tym czasie przypisano jej dwóch nowych patronów, apostołów Szymona i Judę Tadeusza. W 1644 roku dostawiono do niej dzwonnicę. W roku 1687 powiększono prezbiterium, a w latach 1748-99 przebudowano wieżę i poszerzono nawę główną. Wówczas dobudowano do świątyni boczne kaplice. Świątynię w tym kształcie można podziwiać do dzisiaj.

Piękna, jednonawowa architektura kościoła zachwyca obecnie odwiedzających. Na jej teren otoczony drewnianym płotem prowadzą szerokie schody. Kościół pw. świętych Szymona i Judy Tadeusza w Łodygowicach wzniesiony został na planie krzyża, a konstrukcja złożonych na zrąb bali modrzewiowych nakryta została gontem. Długość świątyni wynosi około 40 metrów. Do prezbiterium przylega zakrystia oraz kaplica Ogrojec z figurą Chrystusa Frasobliwego. Po bokach nawy głównej znajdują się kaplice Matki Bożej Różańcowej oraz świętego Franciszka z Asyżu. Wnątrze zdobi polichromia wykonana w roku 1929.

Łodygowicki kościół, prezentujący styl śląsko-małopolski, jest jednym największych kościołów drewnianych w Beskidach.