Tatrzańska Łomnica - na nartach z 2196 m n.p.m.

Śliczny poranek i pewność dobrej pogody na cały dzień to efekt monitorowania prognoz pogody. Oczekiwany dzień nadszedł, taki który pozwoli nam skorzystać z wszystkich możliwych wariantów zjazdów narciarskich ośrodka narciarskiego w Tatrzańskiej Łomnicy. Wszystkie trasy narciarskie i wyciągi są czynne, w tym najwyżej położona trasa z Łomnickiej Przełęczy, która zawsze najdłużej czeka na otwarcie. W ostatnich latach zwykle udostępniana jest pod koniec stycznia, ale zeszłego roku na jej otwarcie trzeba było czekać aż do 22 marca.

Przed nami imponujący widok masywu Łomnicy (słow. Lomnický štít, niem. Lomnitzer Spitze, węg. Lomnici-csúcs). Jest to drugi co do wysokości szczyt Tatr i całych Karpat sięgający 2634 m n.p.m. Kiedyś, zanim dokonano dokładnych pomiarów, do około 1860 roku, uchodził za najwyższy w Tatrach. Na prawo od szczytu Łomnicy odchodzi grań z Widłami (słow. Vidly, niem. Gabelgrat, węg. Villa-gerinc) i Kieżmarskim Szczytem (słow. Kežmarský štít, niem. Kesmarker Spitze, węg. Késmárki-csúcs; 2558 m n.p.m.). Z kolei na lewo mamy grań południową ze szczytem Łomnickiej Kopy (słow. Lomnická kopa, niem. Lomnitzer Schulter, węg. Lomnici váll; ok. 2430 m n.p.m.), Łomnicką Przełęczą (słow. Lomnické sedlo, niem. Lomnitzer Sattel, węg. Lomnici-nyereg) i Łomnicką Granią (słow. Lomnický hrebeň, niem. Lomnitzer Kamm, węg. Lomnici-gerinc).

Stacja Tatranská Lomnica (904 m n.p.m.). Widok na Łomnicę. Z lewej budynek dolnej stacji starej gondoli.

Z dolnej stacji Tatranská Lomnica przemieszczamy się 6-osobowym krzesełkiem (F) z pomarańczowym kloszem do stacji Štart. Równolegle z krzesełkiem na tej samej trasie kursuje stara gondola (A). Kiedyś była ona jedyną możliwością przedostania się do stacji Štart. Siedzący obok narciarze wspominają tamte czasy i „cyrki” jakie wówczas się działy ze względu na małą przepustowość gondoli 900 osób na godzinę. Nowe krzesełko zwiększa przepustowość o 2600 osób na godzinę, a więc łączna wydolność wynosi obecnie 3500 osób na godzinę. Z prawej strony widać krzesełko 8-osobowe (I) kursujące do stacji Buková Hora.

Stara gondola (A). Widok z poziomu stacji Štart.

Z poziomu stacji Štart można już zjeżdżać łatwiejszymi trasami z powrotem do Tatrzańskiej Łomnicy, albo tam gdzie rozpoczęliśmy, albo przez Bukovą Horę. Wyjeżdżamy jednak jeszcze wyżej. Strategia nasza jest taka, że chcemy najpierw skorzystać trudniejszych tras, póki śnieg nie jest jeszcze z nich zdarty. Na stacji Štart przesiadamy się do nowoczesnej gondoli (B) o przepustowości 2400 osób na godzinę. Pokonujemy nią 2 kilometry i różnicę wysokości 602 metrów z 1170 m n.p.m. do 1772 m n.p.m. Wysiadamy na stacji Skalnaté pleso. Stąd można już tylko wyciągnąć się na czarną trasę z Łomnickiej Przełęczy, ewentualnie turystycznie gondolą na szczyt Łomnicy.

Stacja Skalnaté pleso.

Trasa nr 5 Generál - początek.

Wejście w trawers Wielkiej Łomnickiej Baszty na trasie nr 5 Generál.

Dla rozgrzewki przed czarną trasą zjedziemy najpierw w dół do stacji Štart. Wszystkie trasy łączące stacje Skalnaté pleso i Štart mają czerwony stopień trudności. W zasadzie do wyboru są dwie trasy, lecz możliwości zjazdu jest mnóstwo ze względu na liczne połączenia między tymi trasami. Początkowo jednak nie mamy wyboru. Od stacji Skalnaté pleso jedziemy niezbyt stromo, ale też niezbyt szeroką trasą nr 5 Generál, trawersując Łomnicką Grań. Łukiem na prawo objeżdżamy grzędę na stoku Wielkiej Łomnickiej Baszty, po czym w lewo przez zagłębieniem po drugiej stronie grzędy. Zaraz potem trasa zwiększa nachylenie, gdzie (po 400 metrach od stacji Skalnaté pleso) trasa 5 odbija nagle na lewo. Można łatwo przeoczyć to miejsce bo zbocze łamie się w miejscu odejścia dość ostro w dół. Z kolei trakt, którym dotąd zjeżdżaliśmy przechodzi w trasę nr 6 Esíčka, która nieco dalej również skręca ostro w lewo, zanim wpadlibyśmy do Szkaradnego Żlebu (słow. Škaredý žľab). Od skrętu w prawą stronę trasy Esíčka zabezpiecza na pewnym odcinku rozciągnięta siatka. Jest ostrzej, ale w miarę szeroko.

Trasa nr 5 - początkowy fragment po obejściu grzędy na stoku Wielkiej Łomnickiej Baszty.
To w tym miejscu trasa nr 5 odbija nagle na lewo i nabiera rozpędu, zaś na prawo rozpoczyna się trasa nr 6.

Trasa nr 6 Esíčka - początkowy fragment po odejściu od trasy nr 5.

Po niespełna 250 metrach mijamy z lewej przełączkę z trasą nr 5, po czym zakręcamy nieco na prawo, gdzie trasa nr 5 schodzi ostrzej, ale znacznie szerzej niż wcześniej. Po około 350 metrach dojeżdżamy do miejsca, gdzie trasy nr 5 i 6 dotykają się. Jedziemy dalej trzymając się trasy nr 5. Łagodniej, aczkolwiek z respektem wchodzimy w węższy lej, gdzie trasy 5 i 6 ponownie się dotykają. Nasza „piątka” jednak odbija ostro w prawo na krótki, ale bardzo stromy spad, a po jego pokonaniu mamy ponowny ostry skręt tym razem w lewo. Wąskim przesmykiem dojeżdżamy do kolejnego dotknięcia się obu tras, po czym znów oddalają się od siebie. Wkrótce mijamy po lewej górną stację Čučoriedky wyciągu (D) z 4-osobowymi krzesełkami. Poniżej mamy tablicę z napisami „ZWOLNIJ” w kilku językach, bowiem za nią kończy się trasa nr 5 i wpadamy na trasę nr 3 Čučoriedky západ, która zaczyna się od stacji Čučoriedky i jednocześnie zbiera część narciarzy z trasy nr 5, która również kończy się na wysokości stacji Čučoriedky.

Trasa nr 6 Esíčka. Z prawej widać równoległą trasę nr 5 Generál.

Trasa nr 6 Esíčka.

Trasa nr 6 Esíčka. Jadąc prosto przedostaniemy się na trasę 5 Generál,
w prawo z drewnianymi barierami wjeżdżamy na najbardziej stromy fragment trasy nr 6.

Trasa nr 6 Esíčka - wjazd na najbardziej stromy fragment trasy.

Trasa nr 6 Esíčka - najbardziej stromy fragment trasy z dołu.

Przełączka z trasy nr 6 na trasę nr 5.

Trasa nr 3 szybko łagodnieje, jednak przypisano jej czerwony poziom trudności. Trasą tą dojechać możemy do dolnej stacji wyciągu (D) z 4-osobowymi krzesełkami, albo przemieszczając się na lewo pod stację kolejki gondolowej (B). Tamże też dochodzi trasa nr 4 będąca przedłużeniem trasy nr 5.

Skalnaté pleso.

Kráľova hoľa (1946 m n.p.m.) - szczyt w Tatrach Niżnych.

Obserwatorium nad Łomnickim Stawem (słow. Astronomické observatórium na Skalnatom Plese; 1786 m n.p.m.).

Stacja Skalnaté pleso.

Bałwankowa rodzinka.

Szczyt Łomnicy i jej sąsiedztwo.

Kolejka linowa na Łomnicę.

Wyjeżdżamy ponownie gondolą na Skalnaté pleso. Rozgrzaliśmy się nieco, a więc wyciągamy się jeszcze wyżej na Lomnické sedlo przesiadając się na 2-osobowe krzesełko (wyciąg C). Wyjazd trwa około 7 minut. Z perspektywy wyciągu stok czarnej trasy nie wygląda na taki jakim go opisują. Dopiero spoglądając z góry czujemy się jakbyśmy stali na krawędzi. Przed nami ponad 1200 m spektakularnej trasy i 400 metrów do wytracenia. Oszałamiające widoki na dolinę Popradu skraca niestety słaba przejrzystość powietrza. Z prawej widzimy słynną „francuską muldę” – strefa freeride, jak również alternatywna możliwość zjazdu.

Trasa nr 7 Lomnické sedlo.

Lomnické sedlo.

Lomnické sedlo.

Początek trasy nr 7 Lomnické sedlo.

Czarna trasa z Łomnickiej Przełęczy to prawdziwa rozkosz. Jest wymagająca, ale i dość komfortowa, bo prosta, szeroka na 100 metrów i przez niemal całą długość bez niespodzianek w postaci nagłych zmian kierunku, czy nachylenia. Dopiero ostatni odcinek wymaga sporej koncentracji, gdyż trasa znacznie zwęża się do szerokiego na około 10 metrów leja, który wyprowadza pod dolną stację wyciągu. Dodatkową trudnością podczas przejazdu tym wąskim lejem jest konieczność zachowania odpowiedniej prędkości, by za zakrętem pokonać krótki podjazd.

Trudno uciec od porównań z naszym rodzimym klasykiem narciarskim na Kasprowym Wierchu. Charakterystyka zjazdu z Łomnickiej Przełęczy na Skalnaté pleso przypomina trochę zjazd do Kotła Gąsienicowego. Stromizna jest jednak znacznie dłuższa, chyba trochę większa, ale jest na niej znacznie więcej miejsca. Po za tym przynajmniej dzisiaj i teraz warunki śniegowe na tej trasie są wyśmienite. Po południu, gdy trasa jest już znacznie „wyjeżdżona” na pewno będą znacznie trudniejsze. Bawimy się zatem tutaj do południa.

Trasa nr 7 Lomnické sedlo. Przed francuską muldą.

Trasa nr 7 Lomnické sedlo.

Gdybyśmy nie zatrzymywali się pod dolną stacją wyciągu na Łomnicką Przełęcz, tylko zjeżdżali na sam dół, to łączna długość naszego zjazdu sięgałaby 6 km. Na tym odcinku niwelujemy największą w Europie różnicę wysokości tj. około 1200 metrów. Czarna trasa z Łomnickiej Przełęczy jest oczywiście przeznaczona dla zaawansowanych narciarzy. Bynajmniej nie należy lekceważyć niżej położonych czerwonych tras, które na niektórych odcinkach mogą wydawać się trudniejsze niż czarna. Wszystkie czerwone trasy ze Skalnatégo plesa cechuje duża zmienność, częste zmiany nachylenia, liczne przewężenia. Są to trasy z półki najtrudniejszych jakie znamy z tych zakwalifikowanych do czerwonego stopnia trudności.

Trasa nr 7 Lomnické sedlo.

Trasa nr 7 Lomnické sedlo. Widoczne końcowe zwężenie.

Wąski lej kończący trasę nr 7.

Skalnaté pleso.

Trasa nr 7 Lomnické sedlo. Wejście w końcowy lej.

Połączenie narciarstwa z paralotniarstwem.

Francuska mulda.

Paralotniarz nad francuską muldą.

Odleciał...

Dolina Łomnicka. Po lewej widoczna trasa nr 7 Lomnické sedlo.

Obserwatorium astronomiczne z Łomnicą w tle.

Widok na Lomnické sedlo.

Po południu przychodzi czas na czerwoną trasę nr 5 Generál. Jej początek już znamy. Dojeżdżamy do miejsca, kiedy odbija z trawersu zbocza Łomnickiej Grani w lewo i stromo schodzi w dół. Po chwili skręcamy nieco na lewo i jeszcze ostrzej podążamy w dół zbocza. W międzyczasie z lewej minęliśmy przełączkę, przez którą mogliśmy przejechać na równoległą trasę nr 6 Esíčka, ale gdy stok nieco łagodnieje skręcamy delikatnie na prawo, mijamy kolejną przełączkę, a właściwie zetknięcie się obu tras. Przejeżdżamy pod linią kolejki gondolowej i dalej znów bardzo stromo, mijając po chwili kolejne zetknięcie z trasą nr 6.

Trasa nr 5 Generál - wchodzimy w trawers Wielkiej Łomnickiej Baszty.

Trasa nr 5 Generál - trawers Wielkiej Łomnickiej Baszty.

Trasa nr 5 Generál - odejście z trawersu stoku Wielkiej Łomnickiej Baszty.

Trasa nr 5 Generál.

Trasa nr 5 Generál. Z lewej widoczna jest Esíčka.

Trasa nr 5 Generál. Końcowa stromizna przechodząca nieco dalej w trasę nr 4 Čučoriedky východ.

Końcowe odcinki tras nr 5 (z prawej) i 6 (z lewej) na wysokości stacji Čučoriedky (u dołu).

Trasa nr 4 Čučoriedky východ. Powyżej widoczna jest jeszcze trasa nr 5 Generál.

Widok na dolinę Popradu z poziomu stacji Skalnaté pleso.
Po lewej u dołu widać najniżej położone trasy ośrodka w Tatrzańskiej Łomnicy.

Zbliżenie na stację start Štart.
Na lewo odchodzi od niej trasa nr 8 Grand Slnečná, która po zakręcie w prawo
przechodzi w trasę nr 9 Buková hora východ. Po prawej widać rozejście tras: 1 Štart západ i 2 Štart východ.

Z prawej mamy stację Čučoriedky, do której kursuje 4-osobowe krzesełko (wyciąg D). W tym miejscu kończy się trasa nr 5, ale jej przedłużeniem jest trasa numer 4 Čučoriedky východ. Alternatywą jest trasa numer 3 Čučoriedky západ, która również rozpoczyna się pod górną stacją wyciągu D. Trasa nr 3 biegnie prosto wzdłuż linii wyciągu D i kolejki gondolowej B, których dolne stacje są niemal w tym samym miejscu. Również trasą nr 4 możemy dotrzeć zarówno do pierwszej, jak też drugiej stacji. W porównaniu do trasy nr 3, trasa nr 4 jest nieco dłuższa, a tym samym trochę łagodniejsza. Zresztą choć jedna i druga są oznaczone kolorem czerwonym, to jednak nie są one bardzo wymagające. Korzystanie z nich umożliwia wyciąg krzesełkowy D o długości 850 metrów, którym pokonujemy tylko 195 metrów przewyższenia.

Dzieci do 6 roku za darmo - tak jest przy każdym wyciągu.

Kolejki linowe ośrodka narciarskiego w Tatrzańskiej Łomnicy czynne są do godziny 16.00 (na Łomnicką Przełęcz do godziny 15.30). Na ostatnie dwie godziny zostawiliśmy sobie sprawdzenie najniżej położonych tras, znajdujących się poniżej stacji Štart. Ze stacji Štart podjeżdżamy najpierw niebieską trasą nr 8 Grand Slnečná na początek trasy nr 9 Buková hora východ. Trasa ta liczy sobie 700 metrów długości i ma 133 metry różnicy poziomów. Jest oznaczona kolorem czerwonym, zapewne za sprawą dwóch miejsc, w których wzrasta jej nachylenie, szczególnie przed dolną stacją wyciągu krzesełkowego (I) 8-osobowego z niebieskim kloszami, kursującego na linii Tatranská Lomnica - Buková hora.

Buková hora - dolna stacja Tatranská Lomnica.

Początek trasy nr 9 Buková hora východ.

Trasa nr 9 Buková hora východ. Widoczny pierwszy i początek drugiego spadu.
Po lewej widoczna jest alternatywna trasa nr 11 Buková hora západ.

Trasa nr 9 Buková hora východ. Drugi spad.

Łatwiejszą alternatywą dla trasy nr 9 jest równoległa, nieco dłuższa trasa nr 11 Buková hora západ, oznaczona kolorem niebieskim. Trasa ta omija strome spady terenu z jakimi mamy do czynienia na trasie nr 9 Buková hora východ.

Jeszcze łatwiejszymi trasami są równoległe trasy: nr 1 Štart západ i nr 2 Štart východ, obsługiwane przez wyciąg krzesełkowy (F) z pomarańczowymi kloszami, z którego korzystaliśmy rano podczas pierwszego wyjazdu. Równolegle działa przy nim wspomniana też wcześniej gondola (A). Z tras z Bukovej Hory możemy łatwo przemieścić się na trasy 1 i 2. Łączy je Javorová cesta nr 10. Można też powrócić na Bukovą Horę za pośrednictwem znajdującej się poniżej trasy nr 10a.

Trasy nr 1 i 2 naprzemian łączą się i rozdzielają prowadząc po części oddzielnymi nitkami, a po części tymi samymi. Generalnie są to bardzo łagodne trasy o niebieskim stopniu trudności, w sam raz dla rodzinnego narciarstwa . Pewną niedogodnością jest niewielkie podejście w okolicy dolnej stacji wyciągu gondolowego (A). Zwykle w tym miejscu tłoczy się sporo ludzi i raczej niewskazane byłoby nabieranie przed tym fragmentem impetu. Zresztą umieszczone wcześniej tablice nakazują zmniejszenie prędkości.

Trasa nr 1 Štart západ - początek. Widok ze stacji Štart.

Trasa nr 1 Štart západ - początek. W górze widać stację Štart.

Trasa nr 1 Štart západ - fragment przed końcówką.

Pod pomarańczowym kloszem na ostatni zjazd.

Niespodzianką na trasie nr 2 było dla nas kilka pokaźnych, sztucznych muld, wielkości typowych „hopek”. Pozwoliły spróbować czegoś innego, czego to tej pory jeszcze nie robiliśmy. Niesamowita frajda, a czasu już tak mało zostało. Już padł komunikat przez megafony aby kończyć, bo zbliża się godzina zamknięcia ośrodka. Może uda się jeszcze raz, na ostatnią jazdę... udało, załapaliśmy się.

Trasa nr 2 Štart východ. Strefa sztucznych muld.

Tak w mgnieniu oka przeleciał cały dzień. Przed oczami wciąż mamy zapierające dech w piersiach widoki ze Skalniatego plesa i Łomnickiej Przełęczy. Oba te miejsca zaszły już cieniem, a słońce niknie za grzbietem Sławkowskiego Szczytu. Pozostaje nam coś zjeść ze słowackiej kuchni, bo wcześniej na to nie było czasu, a potem zawieźć wspaniałe wrażenia do domu.

Ostatnie chwile słońca.

MAPA TRAS:

źródło: http://www.vt.sk

Trasa		Stopień trudności	Długość trasy	Różnica poziomów	Start [m n.p.m.]	Cel [m n.p.m.]
1	Štart západ		2000  m	278 m	1170	888
2	Štart východ		850  m	114 m	1170	1025
3	Čučoriedky západ		880 m	230 m	1357	1162
4	Čučoriedky východ		960 m	226 m	1357	1170
5	Generál		1350  m	324 m	1787	1357
6	Esíčka		1300 m	410 m	1717	1327
7	Lomnické sedlo		1240 m	299 m	2196	1787
8	Grand Slnečná		1100  m	105 m	1170	1040
9	Buková hora východ		700 m	133 m	1040	907
10	Javorová cesta		450  m	65 m	963	932
10a	Javorová cesta		200  m	17 m	925	907
11	Buková hora západ		700  m	133 m	1040	907
	Lyžiarska cesta Buková		400  m