Twoja przystań przed kolejną wędrówką i dziennik turystycznych przedsięwzięć.

piątek, 3 maja 2019

W krainie romantyków: Pastýřská stěna

Děčín szczyci się via ferratą położoną w centrum miasta. Znajduje się zaraz pod drugiej stronie Łaby na skałach Pastýřská stěna (Ściana Pasterza, Pasterska Ściana), na których do dyspozycji mamy 16 tras - via ferrat o różnym stopniu trudności. Wejście jest bezpłatne, uzależnione jedynie od warunków pogodowych. Pastýřská stěna stanowi dominantę na południowym wschodzie miasteczka. Na skraju tej ściany stoi restauracja o wyglądzie małego zamku, z którego rozpościera się wyśmienity widok na Děčín i jego okolice.

Pod Ścianą Pasterza gromadziliśmy się niemal każdego wolnego popołudnia. To niezwykła via ferrata, a właściwie sieć via ferrat wyzwalająca emocje nawet na nałatwiejszych trasach. Ściana o wysokości 95 metrów wystawia na dużą ekspozycję każdego śmiałka, który wyruszy po porzygodę na żelaznej drodze. Pokryta jest pajęczyną krótkich, ale bardzo urozmaiconych dróg wspinaczkowych. Występujące w niektórych miejscach trudności wymagają zastosowania przemyślanych technik wspinaczkowych. Nie zawsze udaje się za pierwszym razem pokonać daną drogę, ale odwrót w takim przypadku nie jest ani trochę dyshonorem. Ściana Pasterza wymaga szacunku i pokory od wspinacza. Jeśli to zrozumiesz, wtedy ściana da ci pyszną zabawę z adrenaliną. Tak właśnie - z dość dużą dawką adrenaliny, a z pewnością wiedzą o tym ludzie, którzy spojrzeli ze Ściany Pasterza na dół na gromadkę oglądaczy z uniesionymi głowami ku górze. Niby nie wysoko, ale pionowa ściana z przewieszkami działa na umysły. Ściana Pasterza to pyszna zabawa z fenomenalnymi widokami na Łąbę, Děčín i jego okolice. Cały czas podczas wspinaczki towarzyszy nam znakomita panorama otwarta na 180 stopni w poziomi i pionie.

Mieliśmy zamiar opisać szczegółowo każdą z żelaznych tras na Ścianie Pasterza, ale nikomu nie udało się przejść wszystkich. Po prostu brakło na to czasu. Cały program wyprawy był dość bogaty. Powrót na Ścianę Pasterza musi zatem nastąpić. A tymczasem podajemy skrócony opis tras via ferrat i dokumentację fotograficzną z pokonanych tras.

1  Droga do nieba (Cesta do nebíčka)
Droga ta należy do łatwiejszych i jest oznaczona jako C/3+, co oznacza, że pokonać ją powinni początkujący. Długość tej trasy wynosi 150 metrów, a na wspinanie potrzeba około 30 minut, zaś na zejście z niej doliczyć trzeba 10-15 minut. Z „Drogi do nieba” dostępne są inne trasy. Początkowy odcinek „Drogi do nieba” dwoma wariantami przejść po klamrach przez pionową sztuczną ścianę, stanowi trasę dojściową do innych tras. Jeśli jednak ktoś miał na tej trasie jakieś problemy, nie powinien wspinać się dalej innymi drogami, znajdującymi się powyżej.
stopień trudności: C/3+
Od tego każdy musi zacząć... początkowy odcinek „Drogi do nieba”

Droga do nieba (Cesta do nebíčka) - po ścianie, a potem stopniami.
Droga do nieba (Cesta do nebíčka) - alternatywna drabinka.
Wyżej Droga do nieba jest pionową ścianą, ale dobrze urzeźbioną.
Szczelina przed półką z ławeczką.

2  Cicha tolerancja (Tichá tolerance)
Klasyczna via ferrata nadająca się również dla początkujących. Jest to 150-metrowa droga, na którą potrzeba zwykle około 30 minut czasu. Z „Cichej tolerancji” możemy przejść na górny odcinek „Drogi do nieba” (1), albo wejść na „Fronę” (9). Nieco wyżej mamy „Most Karola” (10) łączący „Fronę” (9) i „Cichą tolerancję” (2).
stopień trudności: C
Trzeba po prostu spróbować...

Dolna część Cichej tolerancji.

3  Towarzystwo głupców (Spolčení hlupců)
Trasa liczy 150 metrów, a wspinaczka zajmuje około 30 minut. Jest to alternatywa dla tras poprowadzonych po głównej skale doprowadzających na skalny stopień z ustawioną ławeczką i czeską flagą, na którym zbiegają się i rozchodzą różne trasy: „Droga do nieba” (1), „Cicha Tolerancja” (2), „Towarzystwo głupców (3), „Wspomnienie” (4), „Głodny pielgrzym” (5), „Pasterz” (8), „Frona” (9), „Wyzwanie dla adrenaliny” (16).
stopień trudności: C
Prosto do ławeczki...

Poczatkowa plątanina dróg, gdzie Towarzystwo głupców krzyżuje się z Drogą do nieba.
Po prawej Wspomnienie.

4  Wspomnienie (Vzpomínka)
To alternatywne przejście na głównej skale. Jego częścią jest mini-komin, w którym początkujący mogą mieć problemy. Długość tej drogi wynosi 150 metrów.
stopień trudności: B/2+
W sam raz na początek...

Mini komin.
Na skalnej półce.
I odpoczynek na ławeczce.
Z takimi widokami.

5  Głodny pielgrzym (Hladový poutník)
Umożliwia dojście do trudniejszych tras „Srebrna wola” (6) i „Głupota potężnych” (7), a także dotarcie na stopień głównej skały z ławeczką i węzłem innych tras. Długość drogi to 150 metrów, a czas przejścia około 30 minut.
stopień trudności: B/2+
Chyba najprostsza droga do ławeczki...


6  Srebrna wola (Stříbrná vůle)
Jedna z trudniejszych dróg na ścianie w postaci długiego komina o długości 150 metrów. Żeby się dostać do niej, trzeba skorzystać z „Głodnego pielgrzyma” (5).
stopień trudności: D/3+
Wabią, nieco oddalone od głównych ciągów, ale czy jestem na to gotowy?...

Efektownie wyglądająca szczelina Srebrnej woli, a za nią droga Głupoty potężnych.

7  Głupota potężnych (Pošetilost mocných)
Najtrudniejsza droga na ścianie przez przewieszone skały. Trzeba mieć na niej silne ręce.
stopień trudności: D/4

8  Pasterz (Pastýř)
Rozpoczyna się silnym nawisem, dalej jest łatwiej. Droga liczy 150 metrów, a jej pokonanie zajmuje co najmniej 30 minut. Droga ta doprowadza stopnia z ławeczką, skąd na zakończenie przejścia można wybrać „Drogę do nieba” (1), „Cichą tolerancję” (2), „Fronę” (9) lub „Wyzwanie dla adrenaliny” (16). Z „Cichej toleracji (2) lub „Frony” (9) można dostać się na „Most Karola” (10).
stopień trudności: D-
Z nazwy reprezentacyjna na Ścianie Pasterza...


9  Frona (Frona)
Droga prowadząca do trudnego nawisu. Jej długość wynosi 150 metrów. Aby ją podjąć należy najpierw skorzystać z jednej z sześciu dróg: „Droga do nieba” (1), „Cicha tolerancja” (2), „Towarzystwo głupców” (3), „Wspomnienie” (4), „Głodny pielgrzym” (5) lub „Pasterz” (8).
stopień trudności: D
Ach ta przewieszka na końcu...

Węzeł dróg z początkiem Frony oraz odejściem Cichej tolerancji i Drogi do nieba.
Frona w okazałości. Na lewo widać odejście na Most Karola

10  Most Karola (Karlův most)
Stalowy most w postaci trzech lin o długości 12 metrów. Łączy trasy „Droga do nieba” (1) i „Frona” (9).

Most Karola - ekscytujący spacer w powietrznu...

Przejście w kierunku Frony.
...i z powrotem na Drogę do nieba.

11  Druciarz (Dráteník)
Kolejna droga z grupy trudności D prowadząca na szczyt Ściany Pasterza, z możliwością przedłużenia przejścia w końcowej części poprzez przejście na „Powietrzny balet” (12).
stopień trudności: D-/2+
Nie można wątpić w swoje siły...


12  Powietrzny balet (Vzdušný balet)
Najłatwiejsza droga na szczyt, ale dostępna dopiero w górnej partii Ściany Pasterza. Trzeba skorzystać z innych dróg wytyczonych poniżej, aby się dostać na „Powietrzny balet”. Liczy sobie 150 metrów, a jej przejście zajmuje około 30 minut.
stopień trudności: A/B
Łatwe przejście z pięknymi widokami, ale wysoko...

Początek Powietrznego baletu od strony Drogi do nieba.
Powietrzny balet.
Widok na Łabę.
Děčín oglądany podczas przejścia Powietrznym baletem.

13  Przypomnienie HTW (Memento HTW)
Liczy 170 metrów długości, a czasy przejść są zróżnicowane w zależności od umiejętności. Trudne są 3 metry na tej drodze, kiedy trzeba pokonać niewielki zwis. Zwis jest kluczowym momentem na tej drodze, który pozwala przetestować się przed podobnymi trasami via ferrat o trudności C.
stopień trudności: C
Ten zwis daje do myślenia - jak to zrobić, aby go pokonać...

Memento HTW widziana z góry.


14  Skalne imperium (Rock Empire)
Droga prowadząca do trudnego nawisu. Jej długość wynosi 150 metrów.
stopień trudności: C
Zróźnicowana rzeźba i trzeba się potrudzić...


15  Browarniana (Pivovarská)
stopień trudności: D

16  Wyzwanie dla adrenaliny (Adrenalin Challenge)
stopień trudności: C
Wygląda na prostą, ale nie można jej bagatelizować (zwana od niedawna Ścianą Regi'ego)...




Wieczorem nad Łabą.

Ściana Pasterza nocą.


Brak komentarzy:

Prześlij komentarz

Cieszymy się, że tu jesteś! Mamy nadzieję, że wpis ten był ciekawy i podobał Ci się. Jeśli tak, to będzie nam miło, gdy podzielisz się nim ze znajomymi albo dasz nam o tym znać komenterzem. Dzięki temu będziemy wiedzieć, że warto dalej pisać.