GSS-18, dzień 16: Pokrzywna - Prudnik

za nami		pozostało
442,0 km		0,0 km

O godzinie 15.15 skończyła się wspaniała wędrówka, osiągnęliśmy czerwoną kropkę szlaku przy stacji kolejowej w Prudniku. Siedzimy teraz w pociągu, a nasze ciężkie plecaki nie ciążą już na naszych ramionach, można by rzec, że siedzą obok nas. Nie może jednak do nas dojść myśl: jakże to tak teraz będzie bez plecaka, który był naszym nieodłącznym towarzyszem przez ostatnie 16 dni? Ten bagaż faktycznie przestał nam ciążyć, aczkolwiek pojawił się zupełnie nowy, o wiele potężniejszy - bagaż wrażeń i wspomnień, jaki uzbierał się podczas naszej wędrówki. Dźwigać go jednak będziemy z przyjemnością przez wszystkie dni naszego życia. Wędrówka kosztowała nas sporo wysiłku i trudu, ale była to niewspółmiernie mała cena za to co zyskaliśmy.

Trudno nam jest ogarnąć wszystko to co zobaczyliśmy, zebrać wszystkie przeżycia w jeden ciąg wydarzeń, których nagromadziło się całe mnóstwo. Sudety onieśmieliły nas swoim bogactwem, rzuciły na nas ogromny urok - tak silny, że nawet nie wykluczamy działania w tym wszystkim tajemnych mocy Ducha tych Gór. Mimo wszystko podejmiemy próbę ujęcia naszej sudeckiej wędrówki w jedną syntezę. Nie wiadomo jeszcze kiedy to nastąpi, ale zapewne w nieodległym czasie. Materiał ten ukaże się na łamach „Zanim znów wyruszysz w góry”, a może również w innych zaprzyjaźnionych mediach.

Prudnik - miasto pomyślnego zakończenia naszej wędrówki. Niegdyś kojarzył się niezbyt dobrze, bo z najdłuższą rozłąką w naszym wspólnym życiu, jaka do tej pory miała miejsce (i niech tak już pozostanie do końca naszych lat), w  związku z istniejącym dawniej obowiązkiem zasadniczej służby wojskowej.

Odwiedziliśmy w Prudniku dawne koszary wojskowe, gdzie na starych murach koszarowych zobaczyliśmy wmurowaną tablicę z napisem „Żołnierzom wszystkich formacji wojskowych, byłym pracownikom cywilnym, którzy w tych murach w latach 1904-1994 spędzili swoją młodość”. To były wzruszające chwile po 27 latach znów zobaczyć te czerwono ceglaste budynki. Dziś niektóre z koszarowych zabudowań adoptowano na mieszkania, a w jednym z nich utworzono schronisko młodzieżowe, ale wiele z nich wciąż niszczeje i podupada czekając na pomysł. Prudnik dzisiaj to zupełnie inne miasto. Na wznoszącym się ponad nim wzgórzu nie ma już poligonu wojskowego i nie widać maszerujących kolumn żołnierzy brukowanymi ulicami. W tym ładnym miasteczku żegnamy się z Głównym Szlakiem Sudeckim, pożegnaliśmy się bardzo dobrym swojskim obiadkiem na uboczu centrum miasta, nieopodal stacji PKP w restauracyjce „Canada Dream”.

Dziękujemy wszystkim za spotkania na szlaku, jak również te na wirtualnym czacie, za wszelkie serdeczności, miłe słowa i komentarze, i za to, że trzymaliście za nas mocno kciuki. Bardzo dziękujemy za to wszystko! Sami trzymamy kciuki za tych co idą jeszcze za nami, których mijaliśmy, i za tych którzy dopiero podejmą próbę zmierzenia się z Głównym Szlakiem Sudeckim. Kilka godzin za nami podążają Monika i Kamil z Gdańska, z którymi wielokrotnie mieliśmy przyjemność spotkania się na szlaku. Natomiast równocześnie 8-dniowe zmagania z GSS zakończył Patryk z Mińska Mazowieckiego, tyle że rowerowe - gratulujemy (było to zaskakujące spotkanie przy czerwonej kropce).

Czytelników bloga przepraszamy za niedociągnięcia w pisanych tekstach, ale rozumiecie jak to jest z pisaniem na szlaku, czasem na kolanie, czasem późną porą w schronisku. Teraz powinniśmy znaleźć trochę czasu, aby je nieco doszlifować, a przede wszystkim podpisać prezentowane fotografie. Mamy nadzieję, że informacje, które zamieściliśmy na naszym blogu będą cenną wskazówką dla sudeckich wędrowców.

POGODA:

noc	rano	dzień	wieczór

TRASA:

Pokrzywna (350 m n.p.m.) Młyńska Góra (362 m n.p.m.) Wieszczyna (334 m n.p.m.) Długota (457 m n.p.m.) Dębowiec (378 m n.p.m.) Kobylica (395 m n.p.m.) Święta Góra, płn. zbocze Kozia Góra, Klasztorne Wzgórze (315 m n.p.m.) Prudnik (265 m n.p.m.)

OPIS:

Wychodząc z Pokrzywnej przechodzimy koło ośrodka wypoczynkowego „Złoty Potok”, przechodzimy przez most nad Złotym Potokiem. Następnie szlak przeprowadza nas wokół niewielkiego łowiska pstrąga położonego u stóp Młyńskiej Góry (363 m n.p.m.). Po ominięciu Młyńskiej Góry wędrujemy chwilę lasem, a potem wchodzimy pomiędzy pola i łąki. Tak docieramy do zacisznego przysiółka Dębowca o nazwie Wieszczyna, zwanego też Nową Wsią. Znajduje się w nim kaplica św. Tymoteusza i Aurelii z początku XIX wieku. W 2009 roku wzniesiono tu wieżę widokową, z której mamy rozległe widoki na masyw Biskupiej Kopy i Srebrnej Kopy. W 2012 roku uruchomiono tu schronisko młodzieżowe. Za schroniskiem szlak skręca w lewo do pełnego świerków Prudnickiego Lasu. Wspinamy się na wzniesienie Długota (457 m n.p.m.).

Pod drugiej stronie wzniesienia wchodzimy do wsi Dębowiec (czes. Dubovec, niem. Eichhäusel-Neudec). Niedaleko wsi znajduje się kamień graniczny Prudnika z 1730 roku, odnaleziony w 1998 roku. Prowadzi do niego niebieski szlak. Ze wsi czerwony szlak wspina się na zalesioną Kobylicę (395 m n.p.m.). Na jej szczycie stoi postawiony przez prudniczan w 1911 roku pomnik Josepha von Eichendorffa - niemieckiego poety okresu romantyzmu, zaś poniżej szczytu znajduje się oczko wodne po nieczynnym kamieniołomie szarogłazu.

Po zejściu z Kobylicy przecinamy jedną drogę leśną, a na kolejnej skręcamy w lewo. Potem schodzimy z leśnej drogi na prawo i wspinamy się po zboczu Świętej Góry (354 m n.p.m.). Na stokach świętej Góry szlak zakręca na północny wschód. Po przejściu przez drewniany most wędrujemy skrajem lasu. Poprzez pola i łąki na południowym wschodzie w dolinie Trzebinieckiego Potoku, który po czeskiej stronie granicy nosi nazwę Hraniční potok, widać zabudowania wsi Trzebina. Doliną tego potoku przebiega droga krajowa nr 41.

Niebawem skręcamy w lewo i za moment jesteśmy pod Sanktuarium św. Józefa oraz przy klasztorze Franciszkanów. Obiekt ten został wybudowany w 1852 roku. Obok niego znajduje się kopia Groty Matki Bożej z Lourdes. W klasztorze tym, w okresie od 6 października 1954 do 28 października 1955 był więziony kardynał Stefan Wyszyński. Stąd został potem przewieziony do Komańczy.

Sanktuarium z klasztorem znajdują się na stokach Klasztornego Wzgórza, mającego 316 m n.p.m. wysokości. Wzniesienie to zwane jest też Kozią Górą. Ścieżka czerwonego szlaku przebiega nieopodal jego kulminacji zwieńczonej 15-metrową wieżą widokową, z której rozciąga się znakomita panorama miasta Prudnik. Wcześniej stoki tego wzniesienia były wykorzystywane jako poligon jednostki wojskowej w Prudniku.

Spod klasztoru Franciszkanów na szczyt Klasztornego Wzgórza można dojść tzw. „Alejką wilka z Gubbio”, przy której znajdują się tablice prezentujące historię wilka przedstawioną w „Kwiatkach św. Franciszka”. Oprócz wieży widokowej na szczycie Klasztornego Wzgórza znajduje się „Zielony Krzyż Nadziei”, postawiony w 2001 roku. W krzyż ten wmurowany został kamień z Ogrodu Oliwnego, przywieziony z Ziemi Świętej przez jednego z tutejszych zakonników.

Z Klasztornego Wzgórza schodzimy do Prudnika. Mijamy barokową kaplicę św. Antoniego w Lipach pochodzącą z połowy XVIII wieku. Lipy to dawny folwark miejski położony w dolinie rzeki Prudnik. Zachował się tutaj oryginalny dom właściciela folwarku oraz Młyn Czyżykowy z 1788 roku.

Jesteśmy już na ulicy Poniatowskiego, która za zakrętem w prawo przechodzi w Aleję Lipową, a ta zaś po zakręcie w lewo zmienia nazwę na ulicę Kardynała Wyszyńskiego. Jakieś 250 metrów na lewo przy równolegle biegnącej ulicy Dąbrowskiego funkcjonuje Szkolne Schronisko Młodzieżowe w Prudniku i punkt informacji turystycznej. Mieszczą się one w jednym z obiektów dawnych koszar wojskowych.

Czerwony szlak prowadzi nas przez Park Miejski, a potem przez zabytkowe centrum Prudnika. Z parku wychodzimy na ulicę Sądową, dochodzącą do ulicy Kościuszki na której skręcamy w prawo. Z ulicy Kościuszki skręcamy w lewo na ulicę Klasztorną. Dalej w prawo na ulicę Piastowską, w lewo na Plac Zamkowy, gdzie znajduje najstarszy zabytek Prudnika - Wieża Woka. Pozostała ona po średniowiecznym zamku, zbudowanym w drugiej połowie XIII wieku przez marszałka czeskiego z Rosenberga - Woka. Zamek ten kontrolował ruch na szlaku handlowym z Nysy do Opawy. U jego stóp powstało miasto.

Z Placu Zamkowego wchodzimy na ulicę Zamkową, która wprowadza nas do rynku z ratuszem miejskim z 1782 roku. W narożnikach rynku znajdują się Kolumna Maryjna z 1694 roku i barokowa fontanna ze studnią z dwugłowym austriackim orłem. Stoi też tu pomnik św. Jana Nepomucena. Z rynku wychodzimy ulicę Damrota, z której skręcamy w lewo na ulicę Królowej Jadwigi, a następnie za Muzeum Ziemi Prudnickiej w prawo, w boczną uliczkę. Zaraz potem w lewo na ulicę Bolesława Chrobrego, potem w prawo w ulicę Mieszka I, a następnie po przecięciu ulicy Kolejowej, wchodzimy na ulicę Dworcową, która doprowadza nas już do dworca kolejowego w Prudniku i do krańcowej czerwonej kropki Głównego Szlaku Sudeckiego.

Pokrzywna. Willa „Bogumiła”.

Pokrzywna.

Pokrzywna.

Pokrzywna.

Pokrzywna.

Most kolejowy przed Moszczanką.

Moszczanka. Kapliczka na skałach Młyńskiej Góry.

Moszczanka pomiędzy zboczem Młyńskiej Góry a zalewem Złotego Potoku.

Wspinaczka na Młyńską Górę.

Łąki po zejściu z Młyńskiej Góry.

W drodze do Wieszczyny.

Svatý Roch (472 m n.p.m.).

Widok na najwyższe wzniesienia Gór Opawskich.

Góry Opawskie.

Wieszczyna.

Strachy w Wieszczynie.

Strach odpoczywający pod drzewem.

Widoki z wieży widokowej w Wieszczynie.

Widoki z wieży widokowej w Wieszczynie.

Wieża widokowa w Wieszczynie.

Tabliczka dedykowana zmarłemu na szlaku w 2012 roku turyście z prudnickiego PTTK.

Zbocze Długoty.

Zbocze Długoty.

Pod szczytem Długoty. Tablica upamiętniająca turystę zmarłego w tym miejscu w 2012 roku,
zasłużonego działacza prudnickiego PTTK.

Kapliczka przed Dębowcem.

Dębowiec.

Kobylica (395 m n.p.m.). Pomnik J. Eichendorffa.

Dolinka pomiędzy Świętą Górą i Kozią Górą.

Łąki nad Trzebiną.

Na skraju lasu.

Kościół pw. Wniebowzięcia Najświętszej Marii Panny w Trzebinie.

Krzyż nieopodal klasztoru Franciszkanów na Koziej Górze (Klasztorne Wzgórze).

Sanktuarium Św. Józefa i klasztor Franciszkanów na Koziej Górze (Klasztorne Wzgórze).

Wnętrze Sanktuarium Św. Józefa.

Ołtarz główny w Sanktuarium Św. Józefa.

Kopia Groty Matki Bożej z Lourdes.

Grób Pański obok Sanktuarium Św. Józefa.

Grób Pański obok Sanktuarium Św. Józefa.

Droga do Sanktuarium św. Józefa.

Na szczyt Koziej Góry.

Prudnik ze zbocza Koziej Góry (Klasztorne Wzgórze).

Wieża widokowa na Koziej Górze (Klasztorne Wzgórze).

Wieża widokowa na Koziej Górze (Klasztorne Wzgórze, 316 m n.p.m.).

Zielony Krzyż Nadziei na szczycie Klasztornego Wzgórza.

Widok z Klasztornego Wzgórza na dolinę Trzebinieckiego Potoku.

Trzebina z Klasztornego Wzgórza.

Widok z Klasztornego Wzgórza na Prudnik.

Centrum Prudnika.

Obiekty dawnego garnizonu wojskowego w Prudniku.

Wieża Woka - pozostałość po XIII wiecznym zamku i najstarszy zabytek Prudnika.

Wieża widokowa na Klasztornym Wzgórzu.

Kaplica św. Antoniego w Lipach z połowy XVIII wieku.

Prudnik, ul. Poniatowskiego.

Tablica w murach dawnych koszar wojskowych w Prudniku.

Schronisko młodzieżowe w jednym z budynków dawnych koszar wojskowych.

Budynek stojący przed wejściem głównym do schroniska młodzieżowego w Prudniku.

Opuszczony budynek "B" w dawnych koszarach wojskowych.

Dawne koszary wojskowe w Prudniku.

Park Miejski w Prudniku. Ażurowa altana z 1887 roku.

Park Miejski w Prudniku. Posąg bogini Diany zrekonstruowany według oryginału z 1911 roku.

Prudnik, ul. Sądowa.

Kościół św. Piotra i Pawła oraz Klasztor oo. Bonifratrów.

Przed Placem Zamkowym.

Kolumna Maryjna na prudnickim rynku (w tle widać Wieżę Woka).

Figura Matki Boskiej z Dzieciątkiem na Kolumnie Maryjnej.

Jedna z wież bramnych.

Mostek nad rzeką Prudnik.

Rzeka Prudnik.

Prudnik. ul. Mieszka I.

Ostatnie metry szlaku.

Prudnik PKP - końcowa kropka Głównego Szlaku Sudeckiego.