GSS-18, dzień 13: Lądek-Zdrój - Paczków

za nami		pozostało
363,1 km		78,9 km

Po wczorajszej niedługiej trasie zdecydowaliśmy się na pobudkę jeszcze przed świtem, by jak najwięcej przejść, zanim nastąpią zapowiadane popołudniowe deszcze. Nie boimy się deszczu, ale bez niego przyjemniej jest wędrować. Pochmurnie było od rana. Majestatyczne kłęby chmur w różnych odcieniach płynęły powoli po firmamencie na różnych wysokościach, niczym zwiastun popołudniowej aury. Przepięknie przyozdobiły one panoramę z wieży widokowej na Wielkim Jaworniku, na którą dotarliśmy schodząc nieco ze szlaku. Spoglądając na zachód wspomnieliśmy to co przeszliśmy, patrząc przed siebie widzieliśmy właściwie już tylko płaszczyznę. W sercach poczuliśmy, że coś się kończy, choć przed nami jeszcze kilka dni wędrówki. Jednak jakże innej. Raczej nie uda się dotrzeć w jeden dzień do kolejnego, ostatniego pasma na naszym szlaku.

Z Wielkiego Jawornika zeszliśmy do Złotego Stoku. Nie było czasu na zwiedzanie kompleksu sztolni kopalni złota, ale zrobiliśmy dłuższy odpoczynek w pobliskiej gastronomi, a potem wstąpiliśmy jeszcze na wystawę minerałów. Na atrakcje Złotego Stoku trzeba by poświęcić co najmniej jeden dzień.

Potem ruszyliśmy asfaltami na Przedgórze Paczkowskie do Paczkowa. Deszcz próbował nas dopaść, ale znów mieliśmy szczęście znaleźć się w okolicy autobusowych wiat przystankowych. Do Paczkowa dotarliśmy po trzech godzinach marszu, gdzie zakwaterowaliśmy się w komfortowej bazie noclegowej „Hawex” (ceny schroniskowe). Wybraliśmy się jeszcze na spacer po Paczkowie, ale z peleryną przeciwdeszczową. Podczas niego dotarliśmy do końcowej kropki czerwonego szlaku znajdującej się na dworcu kolejowym.

POGODA:

noc	rano	dzień	wieczór

TRASA:

Lądek-Zdrój (430 m n.p.m.) Przełęcz pod Konikiem (570 m n.p.m.) Orłowiec (498 m n.p.m.) Jawornik Wielki (872 m n.p.m. ) Przełęcz Pod Trzeboniem (679 m n.p.m.) Złoty Stok (350 m n.p.m.) Kolonia Błotnica (258 m n.p.m.) Błotnica (238 m n.p.m.) Kozielno (228 m n.p.m.) Paczków (230 m n.p.m.)

OPIS:

Główny Szlak Sudecki biegnie wzdłuż zachodniej pierzei Rynku w Lądku-Zdroju na Most Złotostocki nad rzeką Biała Lądecka. W odległości 300 metrów na wschód ponad rzeką przerzucony jest najstarszy z zachowanych w dobrym stanie zabytków Lądka-Zdroju - kamienny most św. Jana zbudowany w 1565 roku z figurą św. Jana Nepomucena z 1710 roku.

Za mostem skręcamy w lewo i idziemy ulicą Widok. Po lewej stronie, po drugiej stronie Białej Lądeckiej widzimy barokowy kościół parafialny pw. Narodzenia Najświętszej Marii Panny z XV wieku, przebudowany z gotyckiego w latach 1688-92. Niebawem za kapliczką skręcamy w prawo na wąską ulicę Wiosenną i opuszczamy zabudowania Lądka-Zdroju. Wchodzimy w Góry Złote (czes. Rychlebské hory, niem. Reichensteiner Gebirge). Ich przedłużeniem są Góry Bialskie, które trudno jest jednoznacznie odgraniczyć od Gór Złotych, dlatego Czesi traktują je jako jedno pasmo o nazwie Rychlebské hory.

Po wyjściu z Lądka Zdroju idziemy lekko w górę. Szybko wchodzimy do lasu i ponownie wkraczamy na obszar Śnieżnickiego Parku Krajobrazowego. Przechodzimy przez Przełęcz pod Konikiem (570 m n.p.m.), za którą szlak skręca w lewo na północny zachód. Za niedługo wychodzimy na skraj lasu, skąd widoczne są zabudowania wsi Wojtówka (niem. Voigtsdorf bei Bad Landeck). Przechodzimy asfaltową drogę biegnącą w kierunku wsi, a następnie mostek i rozpoczynamy trawers zbocza Rasztowca. Szlak obchodzi jego wierzchołek od wschodniej, a następnie od północnej strony, gdzie wchodzi na gruntową drogę. Serpentynami tej drogi docieramy do drogi biegnącej przez wioskę Orłowiec (niem. Schönau bei Bad Landeck). Skręcamy w prawo na tą drogę i przemierzamy tą wioskę, wzdłuż potoku Orliczka. W Orłowcu mijamy m.in. kościół św. Sebastiana z końca XVI wieku. Niedaleko za kościołem, za budynkiem pensjonatu czerwony szlak skręca w lewo. Zaczynamy kolejne podejście, podczas którego wchodzimy niebawem do lasu.

Po pewnym czasie szlak zakręca łukiem na lewo i prowadzi w kierunku Przełęczy Jaworowej (707 m n.p.m.), gdzie znajduje się węzeł szlaków. Za przełęczą szlak zawraca na prawo, a następnie skręca na lewo wspinając się na szczyt Jawornika Wielkiego (niem. Geyersberg, Gross Jauersberg, 872 m n.p.m.). Czerwony szlak nieznacznym łukiem omija jego szczyt. Można jednak zboczyć i wyjść nad stojącą na szczycie drewnianą wieżę widokową, z której można zobaczyć Przedgórze Sudeckie i Nizinę Śląską. Schodząc z Jawornika Wielkiego mijamy miejsce do odpoczynku, z którego rozciągają się ładne widoki na Góry Bardzkie, Góry Złote, a także Złoty Stok i sztuczne Jeziora Paczkowskie.

Osiągamy Przełęcz Pod Trzeboniem (679 m n.p.m.), gdzie mamy kolejny węzeł i wiatę turystyczną. Dalsza droga wiedzie przez dolinę Złoty Jar. Z czasem maleje stromość szlaku i droga robi się łagodna. W końcowym odcinku Złotego Jaru mijamy pensjonat „Złoty Jar”, a następnie nieczynny kamieniołom. Kilkanaście minut później wchodzimy na ulicę Złotą, przy której mijamy pierwsze zabudowania miasta Złoty Stok. Opuszczamy Śnieżnicki Park Krajobrazowy.

Przy ulicy Złotej mamy wejście na Podziemną Trasę Turystyczną „Kopalnia Złota”, poprowadzoną chodnikami dawanej kopalni złota. Trasa ta przebiega przez niezwykle ciekawe sztolnie, a w jednej z nich znajduje się jedyny w Polsce podziemny wodospad, mający 8 m wysokości. Część chodników kopalni można zwiedzić poprzez podziemny spływ łódką.

Złoty Stok (niem. Reichenstein, czes. Rychleby) jest najstarszym ośrodkiem górniczo-hutniczym w Polsce, średniowieczną osadą górniczą powstałą w związku z wydobywaniem w okolicy złota (ślady takiej eksploatacji pochodzą już z X wieku). Szczytowy rozkwit górnictwa i hutnictwa złota oraz samego miasta przypada na początek XVI wieku. W drugiej połowie tamtego wieku rozpoczęto pozyskiwać z wydobywanych rud arsen, wykorzystywany do produkcji arszeniku. Po prawie 700-letnim okresie działalności górniczej w roku 1962 roku zamknięto ostatnią kopalnię Złotego Stoku. Wylicza się, że w okresie tym wydobyto tutaj do 15 ton złota. Obecnie miasto rozwija się głównie dzięki turystyce.

Szlak przeprowadza nas przez plac Kościelny na rynek miasta. Z rynku przechodzimy przez plac Mickiewicza, gdzie mijamy węzeł szlaków i docieramy do głównej arterii przebiegającej przez miasto - krajowej drogi nr 46. Skręcamy w prawo i idziemy wzdłuż tej drogi w dół, a potem chwilę do góry, aż odbijamy na lewo w boczną drogę prowadząca do wsi Błotnica położonej na Pogórzu Paczkowskim. Zaraz potem szlak wprowadza na drogę leśną, która doprowadza nas do szosy biegnącej do Koloni Błotnica. Skręcamy na niej w prawo.

Błotnica (niem. Plottnitz) powstała w pierwszej połowie XIV wieku. Wieś tworzą dwa osiedla: Błotnica i Kolonia Błotnica. W Błotnicy zachowało się kilka starych budynków i resztki średniowiecznego grodziska, w którym rośnie 11 dębów, będących pomnikami przyrody. W Błotnicy istniała kiedyś jedna z największych manufaktur porcelany na Dolnym Śląsku, wybudowana w 1828 roku.

W Koloni Błotnica, za kapliczką szlak schodzi na prawo w dochodzącą drogę. Niebawem wchodzimy do lasku, którym docieramy do innej drogi odchodzącej na lewo, na którą skręcamy. Stąd po niedługim marszu wchodzimy do wsi Błotnica. We wsi po minięciu drogi odchodzącej w lewo, nasza skręca w prawo. Mijamy po lewej Wzgórze Owsianka, na którym znajdują się pozostałości po średniowiecznym grodzisku. Idziemy dalej drogą w pobliżu sztucznych zbiorników wodnych Topola i Kozielno. Przy drodze znajduje się wieś Kozielno. Idziemy asfaltową drogą, a przed nami widoczny jest już Paczków (niem. Patschkau) z charakterystyczną wieżą ratuszową.

Wchodzimy do miasta ulicą Pocztową, gdzie zlokalizowana jest poczta. Potem mijamy Muzeum Gazownictwa i lekko w dół zmierzamy do skrzyżowania. Przechodzimy prosto na drugą stronę i zaraz potem wchodzimy na paczkowski rynek. Stoi na nim ratusz wybudowany w połowie XVI wieku, ale wielokrotnie przebudowywany. Z tej przyczyny oryginalny renesansowy charakter zachowała do dziś jedynie wieża ratuszowa.

Paczków założono w 1254 roku i prawdopodobnie został od razu ufortyfikowany, gdyż miał chronić południowo-zachodnią granicę księstwa biskupiego. Zbudowano tu również zamek, który niestety nie przetrwał do dzisiejszych czasów. Jednak bardzo dobrze zachowały się średniowieczne mury obronne, miejscami wysokie na 7 metrów (wcześniej sięgały 9 metrów). Ich integralną częścią są także cztery wieże: Wrocławska, Kłodzka, Ząbkowicka oraz Nyska. Pierwsza z tych wież, ulokowana przy ulicy Wrocławskiej, jest najstarsza i najpotężniejsza - mierzy około 30 metrów. Wówczas też w Paczkowie wybudowano warowny kościół pw. św. Jana Ewangelisty, który dziś góruje nad miastem.

Dawniej Główny Szlak Sudecki prowadził spod ratusza na dworzec kolejowy w Paczkowie, gdzie znajdowała się jego krańcowa kropka. Obecnie podąża dalej do najbardziej wysuniętego na wschód fragmentu Sudetów na obszarze Polski - Gór Opawskich.

Agroturystyka Jurkiewiczów przy ul. Wiejskiej w Lądku-Zdroju.

Lądek-Zdrój.

Masyw Śnieżnika.

Czarna Góra.

Podejście na Przełęcz pod Konikiem.

Wojtówka.

Wojtówka.

Wojtówka.

Naparstnica (Digitalis L.) pod stokami Basztowca.

Orłowiec.

Orłowiec.

Orłowiec.

Gospodarstwo Agroturystyczne „Perła Orłowca” przy którym zaczynamy się piąć na Jawornik Wielki.

Za „Perłą Orłowca”.

Szlak na Jawornik Wielki.

Szlak na Jawornik Wielki.

Panorama ze szlaku na Jawornik Wielki.

Jawornik Wielki (872 m n.p.m.).

Wieża widokowa na Jaworniku Wielkim.

Przedgórze Paczkowskie z Jawornika Wielkiego.

Przedgórze Paczkowskie z Jawornika Wielkiego.

Góry Bardzkie z Jawornika Wielkiego.

Przedgórze Paczkowskie z Jawornika Wielkiego.

Złoty Stok.

Paczków.

Rozstaj szlaków pod szczytem Jawornika Wielkiego.

Rozstaj szlaków pod szczytem Jawornika Wielkiego.

Północne flanki Gór Bardzkich.

Przedgórze Paczkowskie z widocznymi zbiornikami wodnymi Topola i Kozielno.

Przełęcz Pod Trzeboniem (679 m n.p.m.).

Złoty Jar.

Złoty Jar.

Złoty Jar.

Pensjonat „Złoty Jar”.

Sztolnia Książęca.

Sztolnia Książęca.

Nieczynny kamieniołom skał metamorficznych w Złotym Jarze.

Kapliczka u wylotu Złotego Jaru.

Wagoniki z dawnej kopalni złota w Złotym Stoku.

Tablica przy wejściu do Podziemnej Trasy Turystycznej „Kopalnia Złota”.

Wejście do dawnej kopalni w Złotym Stoku.

Podziemna Trasa Turystyczna „Kopalnia Złota”.

Dupochlast.

Kopalniana kolejka pełna kruszcu.

Gnom przy dawnej kopalni złota.

Gnom przy dawnej kopalni złota.

Wystawa minerałów.

Wystawa minerałów.

Herba miasta Złoty Stok.

Średniowieczny Park Techniki w Złotym Stoku.

Kościół pw. św. Krzysztofa, patrona miejscowych górników.

Złoty Stok - miasto złotej przygody.

Droga do przejścia granicznego odchodząca od drogi krajowej nr 46.

Tutaj skręcamy w lewo z drogi krajowej nr 46 do Błotnicy.

Szlak do Błotnicy.

Szlak do Błotnicy.

Kapliczka przy skrzyżowaniu dróg w Błotnicy Koloni.

Błotnica Kolonia.

Panorama Gór Złotych (czes. Rychlebské hory) z szosy w Błotnicy.

Błotnica.

Błotnica.

Szosa do Kozielno.

Pola nad wsią Błotnica.

Kozielno.

Kapliczka w Kozielno.

Obelisk we wsi Kozielno.

Krzyż przydrożny we wsi Kozielno.

Krzyż przy drodze do Paczkowa.

Pola chmielowe przed Paczkowem.

Paczków.

Muzeum Gazownictwa w Paczkowie.

Monumentalna wieża warownego kościoła pw. św. Jana Ewangelisty z XIV wieku.

Ratusz z XVI wieku.

Wieża Bramy Kłodzkiej.

Paczków, ul. Narutowicza.

Wieża Bramy Wrocławskiej.

Rynek w Paczkowie.

Stacja kolejowa „Paczków”.

Zarośnięty przystanek PKS przy stacji kolejowej „Paczków”.

Tabliczka Głównego Szlaku Sudeckiego przy stacji kolejowej „Paczków”.

Krańcowa kropka Głównego Szlaku Sudeckiego przy stacji kolejowej „Paczków”.

Udostępnij: