Twoja przystań przed kolejną wędrówką i dziennik turystycznych przedsięwzięć.

poniedziałek, 11 czerwca 2012

Szczyrzyckie Opactwo białych mnichów

Jeszcze blisko tysiąc lat temu tereny te płonęły dzikością, mało kto na nich mieszkał. Rosły tu gęste lasy, płynęły niespokojne rzeki i potoki otoczone górskimi wyspami.  W to istne bezludzie miało być tchnięte życie. Nadszedł XIII wiek. Krakowski wojewoda Teodor Cedro herbu Gryf sprowadza tutaj w 1234 roku cysterskich mnichów. Część z nich zajęła się budową kościoła i klasztoru, inni zajęli się karczowaniem lasu odsłaniając ziemię pod pola uprawne. Rosła też powierzchnia  łąk, które dawały trawę dla bydła i owiec. Pod zboczami Ciecienia, w dolinie rzeki Stradomki powstawała osada ludzka o nazwie Szczyrzyc, która szybko przeobraziła się w silny ośrodek religijno-gospodarczy. W XIV wieku Szczyrzyc stał się powiatem znanym z hodowli bydła i kultury rolnej. W XVII wieku Cystersi wybudowali młyn, folusz, piekarnię, tartaki, a także browar, w którym wyrabiali napój z cykorii i chmielu, nazywany wówczas cerowizją. W okresie rozbiorów, austriacki zaborca zezwolił Cystersom na założenie w Szczyrzycu czteroklasowej szkoły dla dzieci wiejskich, do której uczęszczał znany później pisarz i piewca Podhala - Władysław Orkan. Tak po krótce przedstawia się historia Opactwa w Szczyrzycu.

Dziś mury klasztorne kryją wiele bezcennych zabytków malarstwa, rzeźby i rzemiosła artystycznego. Najstarszym jest obraz Matki Bożej z Dzieciątkiem i aniołami. Jednak wyrazem największej czci i kultu stał się Cudowny Obraz Matki Boskiej Szczyrzyckiej, tajemnicą owiane jest jego pochodzenie i to, jak znalazł się w Szczyrzycu. Białe mury szczyrzyckiego kościoła i klasztoru Cystersów wciąż toną w zieleni doliny otoczonej malowniczymi wzniesieniami Beskidu Wyspowego, zaś gościnni biali mnisi zapraszają wszystkich, by odpocząć w ciszy i spokoju otaczającej przyrody.

Kościół Najświętszej Maryi Panny Wniebowziętej i św. Stanisława Biskupa w Szczyrzycu.
Kościół Najświętszej Maryi Panny Wniebowziętej i św. Stanisława Biskupa w Szczyrzycu.
Wejście.

Klasztorny krużganek.
Klasztorny krużganek.

Kościół Najświętszej Maryi Panny Wniebowziętej i św. Stanisława Biskupa w Szczyrzycu. Ołtarz główny.
Ołtarz główny.

Matka Boża Szczyrzycka - obraz olejny nieznanego artysty znajdujący się w ołtarzu głównym.
Matka Boża Szczyrzycka - obraz olejny nieznanego artysty znajdujący się w ołtarzu głównym.

Matka Boża Szczyrzycka.
Matka Boża Szczyrzycka.

Renesansowa chrzcielnica.
Renesansowa chrzcielnica.

Organy wybudowane w latach 1885-1892 przez organmistrza Tomasza Falla, umieszczone na neoklasycznym prospekcie.
Organy wybudowane w latach 1885-1892 przez organmistrza Tomasza Falla,
umieszczone na neoklasycznym prospekcie.

Rokokowa ambona, na której baldachimie umieszczono rzeźbę św. Stanisława.
Rokokowa ambona, na której baldachimie umieszczono rzeźbę św. Stanisława.

Kościół Najświętszej Maryi Panny Wniebowziętej i św. Stanisława Biskupa w Szczyrzycu.
Kościół Najświętszej Maryi Panny Wniebowziętej i św. Stanisława Biskupa w Szczyrzycu.

Zespół klasztorny. W głębi widać browar cystersów.
Zespół klasztorny. W głębi widać browar cystersów.

Ołtarz polowy, a powyżej niego obok krzyża stoi dzwonnica.
Ołtarz polowy, a powyżej niego obok krzyża widać dzwonnicę.

Figura w ogrodzie klasztornym.
Figura w ogrodzie klasztornym.

We wnętrzu Muzeum Klasztornego oo. Cystersów w Szczyrzycu.
We wnętrzu Muzeum Klasztornego oo. Cystersów w Szczyrzycu.

GALERIE FOTOGRAFICZNE:
Lilie wodne

4 komentarze:

  1. Jeszcze mnie tam nie "poniosło", a podoba mi się. Dziękuję za pokazanie i zachętę do zobaczenia w postaci bardzo ładnych zdjęć. Pozdrawiam.

    OdpowiedzUsuń
  2. Zdjęcia są rewelacyjne :D
    pozdrawiam

    OdpowiedzUsuń
  3. Te nazwę zapamiętam. Miejsce, jakie lubię odwiedzać, a nawet o nim nie słyszałem. Zdjęcia ładnie oddają główne atuty zabudowań. Lubię odwiedzać pocysterskie klasztory i kościoły, są pełne magicznego klimatu.
    Pozdrawiam

    OdpowiedzUsuń
  4. Jestem pod wrażeniem. Bardzo fajny wpis.

    OdpowiedzUsuń

Cieszymy się, że tu jesteś! Mamy nadzieję, że wpis ten był ciekawy i podobał Ci się. Jeśli tak, to będzie nam miło, gdy podzielisz się nim ze znajomymi albo dasz nam o tym znać komenterzem. Dzięki temu będziemy wiedzieć, że warto dalej pisać.